اگر شما یک مسافر مکرر هستید ، احتمالاً مجبور بوده اید در یک زمان یا زمان دیگر "نگه دارید". نگه داشتن زمانی است که هواپیما چندین دور 360 درجه می کند تا از هواپیماهای دیگر اجتناب کند یا منتظر ترخیص برای فرود باشد.
اگرچه اکنون مانند گذشته رایج نیست ، اما ممکن است همچنان با درخواست نگه داشتن مواجه شوید ، به خصوص اگر خلبان باشید که روی رتبه بندی ساز کار می کند. با در نظر گرفتن این موضوع ، مقاله زیر از دیدگاه خلبان خصوصی نوشته شده است و (احمقانه) فرض می کند که می دانید چگونه از تجهیزات ناوبری هواپیما مانند VORs ، DME و NDB استفاده کنید.
مراحل
مرحله 1. Holding Fix را تعیین کنید
کنترل ترافیک هوایی (ATC) به شما دستورالعمل هایی را می دهد که "در صورت انتشار در شمال تقاطع SKIER نگه دارید" یا دستورالعمل های خاصی را در اختیار شما قرار می دهد مانند "در جنوب شرقی Falcon VOR در Victor 366 ، در پیچ های چپ نگه دارید". ثابت نگه داشتن را می توان در یک نمودار پرواز ابزار شناسایی کرد و معمولاً تقاطعی از Victor Airways (مسیرهای پرواز از پیش تعیین شده بین وسایل کمک ناوبری VOR) ، یک VOR (V فرکانس بالا Omni R ایستگاه خشم) ، یا یک NDB (N بر د اصلاح کننده بeacon)
مرحله 2. دوره برگزاری را تجسم کنید
این موقعیتی در رابطه با هلدینگ است که ATC می خواهد شما در آن نگه دارید. آنها ممکن است بگویند "غرب را در ویکتور 8 نگه دارید" یا "در شعاع کرملینگ 260 درجه نگه دارید." قبل از پرواز با الگوهای نگهدارنده ، باید با شعاع و بلبرینگ VOR و NDB بسیار آشنا باشید.
دوره برگزاری دوره پرواز "به" ایستگاه است. این همیشه متقابل شعاعی یا یاتاقان "از" ایستگاه خواهد بود (به عنوان مثال شعاع 260 درجه می تواند منجر به برگزاری دوره 080 درجه شود). برای تشخیص سریع این امر ، یک تکه کاغذ بردارید و یک نقطه برای Holding Fix قرار دهید و خطی را در جهت شعاعی یا راه هوایی بکشید تا بتوانید آن را نگه دارید. یک فلش را به سمت ایستگاه قرار دهید تا دوره برگزاری را مشخص کند.
مرحله 3. الگوی Holding را ترسیم کنید
پس از اتمام تعمیر و دوره ، از نظر ذهنی یا فیزیکی تصویری از الگوی نگهداری را ترسیم کنید. شما باید استاندارد یا غیر استاندارد بودن آن را تعیین کنید. یک چرخش الگوی استاندارد به راست است ، در حالی که پیچ های غیر استاندارد به چپ است. اگر الگو غیر استاندارد باشد ، روی نمودار به صورت پیچ های چپ منتشر می شود یا ATC می گوید "الگوی غیر استاندارد" یا "پیچ های چپ".
از محل Holding Fix شروع کنید ، یک چرخش 180 درجه در جهت مشخص شده (چپ یا راست) بکشید ، خط را به موازات برگزاری دوره ادامه دهید ، و یک چرخش 180 درجه دیگر بکشید تا شما را به دوره برگزاری برگرداند. این "پیست مسابقه" یا الگوی برگزاری است.
مرحله 4. روش ورود صحیح را تعیین کنید
بسته به جایی که الگوی نگهداری را وارد می کنید ، باید یک روش ورود را دنبال کنید. اگر از 70 درجه به چپ (راست برای الگوهای غیر استاندارد) دوره برگزاری می آیید ، از روش Teardrop استفاده کنید. از 110 درجه به راست (یا چپ در صورت غیر استاندارد) ، از روش Parallel استفاده کنید. و از 180 درجه باقیمانده ، یک ورودی مستقیم پرواز کنید. مراحل ورود در زیر شرح داده شده است:
- رویه موازی. هنگام نزدیک شدن به فیکس نگه داری از هر نقطه در بخش (a) ، به سرفصل برگردید تا دوره نگهدارنده را در مواقع خروجی در زمان مناسب نگه دارید (مرحله 5 را ببینید) ، در جهت الگوی نگه داشتن از طریق بیش از 180 درجه ، و به محل برگزاری برگردید یا دوره ورودی ورودی را قطع کنید.
- روش قطره اشک هنگام نزدیک شدن به فیکس هولدینگ از هر نقطه در بخش (ب) ، جهت خروجی به سمت 30 درجه از کورس نگهدارنده در سمت نگهدارنده به مدت مناسب بپیچید ، سپس در جهت الگوی نگهدارنده بچرخانید تا کورس نگهدارنده ورودی را قطع کند.
- روش ورود مستقیم هنگام نزدیک شدن به فیکس نگهدارنده از هر نقطه در بخش (ج) ، مستقیماً به سمت فیکس بروید و برای پیروی از الگوی نگه داشتن بپیچید.
مرحله 5. پاها را زمان بندی کنید
اگر در ارتفاع یا کمتر از 14000 فوت (4 ، 267.2 متر) متوسط سطح دریا (MSL) یا یک دقیقه و نیم بالاتر از 14000 پا (4 ، 267.2 متر) MSL. در حالت نگهدارنده ، 180 درجه سرعت استاندارد (3 درجه در ثانیه) را در جهت مشخص شده برای الگو (استاندارد یا غیر استاندارد) بچرخانید. هنگامی که در حال انجام فیکس نگهدارنده هستید (یا بعد از بیرون آمدن از پیچ ، اگر نتوانستید تعیین کنید که در چه مرحله ای است) ، زمان بندی پای خروجی را شروع کنید. پس از یک دقیقه (1½ دقیقه بالای 14000 فوت) ، 180 درجه دیگر را در همان جهت بچرخانید تا مسیر برگزاری را قطع کنید. پای ورودی را تا رسیدن به فیکس نگهدارنده زمان بندی کنید. اگر باد کم است یا هیچ وزش باد وجود ندارد ، در صورت لزوم باید یک یا 1½ دقیقه طول بکشد. در غیر این صورت ، باید پای خارج را تنظیم کنید تا پای ورودی زمان مناسب باشد. به عنوان مثال ، اگر در ارتفاع 12000 پایی (3 ، 657.6 متر) پرواز می کنید و متوجه شدید که 45 ثانیه طول می کشد تا پای ورودی را پس از پرواز یک دقیقه ای به خارج پرواز دهید ، دفعه بعد پای خروجی خود را 1 دقیقه و 15 ثانیه انجام دهید. به طور مشابه ، اگر پای ورودی 1 دقیقه و 30 ثانیه بیرون آمد ، پای خروجی را 30 ثانیه دیگر کوتاه کنید.
به یاد داشته باشید تا زمانی که به طور مستقیم از روش نگهدارنده مطلع نیستید ، زمان خروجی را تنظیم نکنید.
مرحله 6. مراقب سرعت خود باشید
مگر در موارد دیگری که بر روی نمودار نشان داده شده یا توسط ATC کارگردانی شده باشد ، حداکثر سرعت هوای نگهدارنده بین حداقل ارتفاع نگه داری و 6000 پا (1 ، 828.8 متر) 200 گره نشان دهنده سرعت هوا (KIAS) است. بین 6001 تا 14 ، 000 فوت (0.0 متر) ، سریعتر از 230 KIAS و بالاتر از 14 ، 000 فوت (4 ، 267.2 متر) پرواز نکنید ، حداکثر سرعت هوا 265 KIAS است.
روش 1 از 2: تصحیح باد
مرحله 1. باد را تنظیم کنید تا پای ورودی زمان مناسب باشد
اگر پای ورودی کوتاهتر از حد معمول است ، با اختلاف تفاوت ، پای خروجی را طولانی کنید. اگر پای ورودی خیلی طولانی است ، پای خروجی را با زمان اضافی کوتاه کنید. به عنوان مثال ، پرواز در زیر 14،000 پا (4 ، 267.2 متر) ، اگر پای ورودی یک دقیقه و 45 ثانیه طول بکشد ، پا خروجی را 15 ثانیه (یک دقیقه منهای 45 ثانیه اضافی از پای ورودی) زمان بندی کنید.
مرحله 2. تصحیح باد مخالف خود را روی پای خروجی سه برابر کنید
اگر تصحیح باد مخالف 10 درجه برای نگه داشتن مسیر خود در پای ورودی دارید ، پای خروجی را با اصلاح 30 درجه پرواز کنید. چرخش نرخ استاندارد را حفظ کنید.
روش 2 از 2: DME Holding
مرحله 1. برخی از الگوهای نگه داشتن نیاز به استفاده از تجهیزات اندازه گیری فاصله (DME) یا GPS GPS-Track Distance (ATD) دارند
اصول اولیه همان است که در بالا ذکر شده است به جز اینکه از فاصله DME به عنوان ثابت نگهدارنده استفاده می شود.
مرحله 2. الگو را به طور مناسب وارد کنید (قطره اشک ، موازی یا مستقیم)
مرحله 3. در قسمت DME/ATD مشخص شده ، چرخش را به پای خروجی شروع کنید
مرحله 4. پای خروجی را به پایان برسانید و به جای زمان بندی پا ، در فاصله مورد نیاز به پای ورودی بپیچید
به عنوان مثال ، اگر شما 103 DME را در داخل نگه دارید و 5 مایل (8.0 کیلومتر) پا را طبق دستور ATC پرواز می کنید ، پای خروجی را در 15 مایل (24 کیلومتر) DME به پایان می برید (نمودار بالا را ببینید).
اگر از ناساید فاصله دارید ، طول پاها را از ثابت نگهدارنده کم کنید. به عنوان مثال ، اگر شما ثابت 20DME را نگه داشته اید و از درون برنامه پرواز می کنید ، پای خروجی خود را در 25DME خاتمه دهید.
