علاقه مندان به بالن های هوای گرم در سراسر جهان یافت می شوند و ممکن است سوار بر خدمه زمینی خود با قیمتی مناسب و یا به صورت داوطلبانه سوار شوند. اگر قبلاً ذوق کرده اید و می خواهید فردی باشید که سیم ها را می کشد و آتش را روشن می کند ، قبل از اینکه بتوانید به صورت انفرادی پرواز کنید به آموزش و گواهینامه نیاز دارید. یادگیری نحوه عملکرد یک بادکنک به شما یک سرآغاز می دهد و می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا این سرگرمی برای شما مناسب است یا خیر.
مراحل
قسمت 1 از 2: آشنایی با اصول اولیه
مرحله 1. دلیل بالا آمدن بادکنک را درک کنید
بادکنک های هوای گرم بر اساس یک مفهوم ساده ساخته شده اند. وقتی هوا یا هر گاز دیگری را گرم می کنید ، چگالی آن کمتر می شود. درست مانند حبابی که در آکواریوم بالا می رود ، هوای گرم نیز بر فراز هوای متراکم و سردتر اطراف خود شناور می شود. هوای داخل بادکنک را به اندازه کافی گرم کنید ، و می تواند بوم بادکنک ، سبد و همه کسانی که داخل آن هستند را نیز بلند کند.
هوا با حرکت به سمت بالا بتدریج نازک می شود (چگالی کمتری پیدا می کند) ، زیرا فشار هوای بالای آن کمتر است. به همین دلیل ، یک بالون هوای گرم فقط تا زمانی که به نقطه ای برسد که چگالی بالون به علاوه هوای داخل آن با چگالی هوای اطراف آن برابر باشد ، بالا می رود
مرحله 2. ساختار اصلی را بشناسید
ساختار آنقدر ساده است که ممکن است قبلاً آن را درک کرده باشید ، اما اصطلاحات را بیاموزید تا شما و خدمه تان بتوانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید:
- خود بادکنک پارچه ای An نامیده می شود پاكت نامه ، ساخته شده از پانل های دوخته شده به نام gores.
- در بیشتر بادکنک ها ، سوراخی در بالای پاکت وجود دارد که محکم با یک پارچه پارچه ای پوشانده شده است. به این می گویند a دریچه چتر نجات به به a متصل است خط ریپ که تا انتهای سبد حرکت می کند.
- انتهای پایینی پاکت ، یا دهان ، بالای a قرار دارد مشعل ، که شعله ای تولید می کند که توسط مخازن پروپان در زیر
- مخازن پروپان ، مسافران و محموله همه در یک ایستاده اند سبد در زیر پاکت ضمیمه شده است.
مرحله 3. لباس محافظ بپوشید
خلبان باید از عینک ایمنی استفاده کند ، زیرا آنها نزدیک شعله هستند. خلبان و خدمه باید از دستکش های سنگین ، آستین های بلند و شلوارهای بلند استفاده کنند و از نایلون ، پلی استر یا سایر موادی که در معرض شعله ذوب می شوند خودداری کنید.
همه افراد داخل سبد باید به خاطر داشته باشند که بادکنک ممکن است در گل یا زمین ناهموار فرود بیاید و لباس و کفش راحتی بپوشد
مرحله 4. اجازه دهید پروپان بیشتری خارج شود
تنها چیزی که برای افزودن پروپان به آتش لازم است بازکردن یک شیر انفجاری ساده در خط متصل به مخازن پروپان است که معمولاً دقیقاً در زیر مشعل قرار دارد. هرچه شیر را بازتر نگه دارید ، گرمای بیشتری به داخل بادکنک وارد می شود و سریعتر بالا می رود.
انداختن بالاست یا هر جسم سنگین بر روی بالن باعث کاهش تراکم کلی بادکنک و بالا آمدن شما می شود. به دلایل واضح ، این روش در مناطق پرجمعیت توصیه نمی شود
مرحله 5. نحوه ماندن در ارتفاع ثابت را بیاموزید
بادکنک هوای گرم مانند هر جسمی داغتر از محیط اطراف ، با گذشت زمان سرد می شود ، که باعث می شود به تدریج غرق شود. برای اینکه در یک ارتفاع بمانید ، باید از یک یا هر دو روش زیر استفاده کنید:
- مخزن پروپان خود دارای یک دریچه اندازه گیری یا "کروز" است که میزان تغذیه پروپان را برای مشعل کنترل می کند. باز کردن تدریجی این هواپیما هنگام پرواز راهی آسان برای ماندن در ارتفاع تقریباً یکسان است.
- یک انفجار کوتاه پروپان اضافی از دریچه انفجار هنگامی که متوجه می شوید که بادکنک بسیار کم فرو رفته است بالا می رود.
مرحله 6. دریچه چتر نجات را باز کنید تا بادکنک پایین بیاید
به یاد داشته باشید ، شیر چتر نجات پارچه ای است که در بالای پاکت بالن قرار دارد. این فلپ در صورت تنها ماندن خود به خود آب بندی می شود ، اما برای بلند کردن فلپ می توانید یک سیم قرمز به نام خط پاره بکشید. این اجازه می دهد تا هوای گرم از بالا خارج شود. طناب را کشیده نگه دارید تا بادکنک با سرعت دلخواه پایین بیاید ، سپس بگذارید دوباره فلپ بسته شود.
به شیر چتر نجات نیز پورت تخلیه و خط ریپ خط پورت تخلیه نامیده می شود
مرحله 7. جهت کنترل جهت را بالا یا پایین بیاورید
بالن ها هیچ راهی مستقیم برای کنترل جهت حرکت ندارند. با این حال ، معمولاً چندین لایه باد روی هم چیده شده و در جهات مختلف می وزد. بالن را بالا یا پایین بیاورید تا جریان متقابل متفاوتی را مشاهده کنید ، و بالن شما تغییر جهت می دهد. خلبانان اغلب باید مسیر خود را تا حدی بداهه نوازی کنند و برای گرفتن باد مناسب در زمان مناسب نیاز به تجربه و برنامه ریزی دارد.
- بسیاری از بادکنک ها دارای طناب هایی هستند که دریچه های جانبی یا فلپ های باز را در کنار پاکت می کشند ، اما اینها فقط سبد را می چرخانند.
- تقریباً همه پروازهای بالن هوای گرم توسط یک ماشین یا کامیون روی زمین سایه می افتد و بالن و مسافران آن را پس از فرود جمع می کنند.
قسمت 2 از 2: خلبانی بالن
مرحله 1. قبل از پرواز به عنوان خلبان اصلی ، یک دوره آموزشی را بگذرانید
دستورالعمل های زیر می تواند به شما در درک وظایف و مهارت های مورد نیاز خلبان بالن کمک کند ، اما نمی تواند جایگزین تجربه واقعی شود. مجوز و آموزش کامل خلبان بالن می تواند هزاران دلار هزینه داشته باشد ، اما شما می توانید با داوطلب شدن به عنوان بخشی از خدمه زمینی شروع کنید. پس از گذراندن دوره آموزشی زمینی ، تنها 10 تا 15 ساعت آموزش پرواز برای گذراندن آزمون گواهینامه نیاز خواهید داشت ، اگرچه این امر برحسب کشور متفاوت است.
مرحله 2. شرایط باد را بررسی کنید
دانستن زمان لغو پرواز بسیار مهم است. پرواز در وزش باد شدید خطرناک است و نباید تلاش شود. مبتدیان باید چند ساعت اول پس از طلوع خورشید و چند ساعت اول قبل از غروب آفتاب را رعایت کنند ، زمانی که باد معمولاً قابل پیش بینی و سرعت کم است.
مرحله 3. تجهیزات حیاتی را بررسی کنید
حداقل ، سبد باید شامل یک کپسول آتش نشانی ، یک جعبه کمک های اولیه ، یک نقشه توپوگرافی ، یک نقشه هوانوردی ، یک ارتفاع سنج و یک دفترچه ثبت برای ثبت جزئیات پرواز شما باشد. اندازه گیری سوخت مخزن پروپان را بررسی کنید تا مطمئن شوید که سوخت کافی برای پرواز وجود دارد - معمولاً حدود 30 گالن (114 لیتر) در ساعت. برای پروازهای طولانی تر ، به تجهیزات رادیویی و احتمالاً تجهیزات ناوبری الکترونیکی نیز احتیاج دارید.
مرحله 4. بادکنک را برای بلند کردن باد کنید
تقریباً همه بادکنک ها نیاز دارند که چندین نفر از زمین خارج شوند. ابتدا ، مشعل به چارچوب سبد وصل شده و با پاکت متصل شده و در امتداد زمین پهن می شود. دهانه پاکت با استفاده از یک فن قوی حدود ده دقیقه باز شده و باد می شود ، سپس با استفاده از مشعل گرم می شود. این سبد معمولاً توسط اعضای خدمه نگه داشته می شود و/یا به ماشین زمینی بسته می شود تا زمانی که بادکنک برای بلند شدن آماده شود. سبد درست است ، مسافران و خلبان سوار می شوند و خلبان شعله ای ثابت از مشعل رها می کند تا از زمین بلند شود.
مرحله 5. هنگام بلند شدن هوشیار باشید
به عنوان خلبان ، باید هوشیار باشید و پاکت باد کننده و نگه داشتن خدمه زمینی در خطوط را تماشا کنید تا همه چیز ثابت و طبق برنامه پیش برود. به طور مختصر اما روشمند در همه جهات همه درختان یا موانع دیگری را که بالن ممکن است در راه بالا برخورد کند بررسی کنید. هنگامی که اولین نسیم را هنگام شروع حرکت احساس می کنید ، بلافاصله چشم خود را به نزدیکترین مانع نزدیک به مسیر پرواز خود دوخته و تا زمانی که بادکنک با خیال راحت در بالای آن قرار نگرفته ، به عقب نگاه نکنید. این امر باعث می شود که بتوانید انحراف در جهت را آسانتر مشاهده کرده و با افزایش سریعتر نسبت به آن واکنش نشان دهید.
مرحله 6. پدیده های آب و هوایی خود را بشناسید
خلبانان بالون احتمالی باید برای اخذ گواهینامه ، یک آزمایش هواشناسی را گذرانده باشند ، از جمله درک اولیه نحوه تعامل دما ، ارتفاع و رطوبت و انواع مختلف ابرها در مورد شرایط هوا. در حالی که همه اینها در این راهنما ذکر نشده است ، در اینجا چند نمونه از پدیده های رایج آمده است:
- تغییر چشمگیر جهت باد هنگام بالا آمدن یا فرود آمدن ، برش باد نامیده می شود و نیاز به تمرکز ویژه دارد زیرا می تواند حرکت شما را سرعت بخشیده یا کند کند. اگر برش شدید باد چراغ مشعل شما را بیرون می دهد ، آن را روشن کرده و در اسرع وقت بالن را گرم کنید تا از تصادف جلوگیری شود.
- اگر بادکنک با سرعت بیشتری به اقدامات شما پاسخ می دهد ، یا متوجه آلودگی هوا می شوید که به جای بالا آمدن به دام افتاده است ، ممکن است در یک "وارونگی" قرار داشته باشید ، جایی که هوای اطراف هرچه بالاتر می روید گرمتر است. هنگامی که می خواهید ارتفاع را تغییر دهید ، مقدار گرمای اضافه شده یا رها کنید را جبران کنید.
مرحله 7. جهت و سرعت باد را بررسی کنید
نحوه خواندن نقشه آب و هوا را بیاموزید و از آنها برای برنامه ریزی برای سرعت و جهت کلی باد در مناطق مختلف استفاده کنید. برای آزمایش شرایط محلی باد در زیر سر خود ، کرم اصلاح را روی لبه سبد تف کرده یا اسپورت کنید.
مرحله 8. نحوه حرکت را بدانید
خلبانان بالون آموزش دیده اند تا از نقشه توپوگرافی و ارتفاع سنج برای ترسیم مسیر و ارتفاع خود در طول پرواز استفاده کنند. نقشه هوانوردی را از اداره هوانوردی منطقه ای خود تهیه کرده و از آن برای دور ماندن از مسیر هواپیماها استفاده کنید. یک واحد GPS ، قطب نمای مغناطیسی و دو دوربین دو چشمی نیز مفید هستند ، اما همیشه برای پروازهای کوتاه ضروری نیستند ، مگر اینکه طبق قانون در منطقه شما مورد نیاز باشد.
مرحله 9. از آشفتگی یا حرارت اجتناب کنید
اگر هرگونه تلاطم را تجربه کردید ، یا نمودارها ، ابرها یا سایر پدیده های آب و هوایی باعث شد که انتظار آن را داشته باشید ، در اسرع وقت به زمین بروید. به طور مشابه ، در صورت احساس حرکت دایره ای یا صعود غیرمنتظره ، بلافاصله قبل از افزایش "حرارتی" هوای گرم ، بالن را از کنترل خارج کنید. هنگامی که از حرارت خارج می شوید ، هوا را به سرعت تخلیه کنید ، در غیر این صورت می تواند سبد را در امتداد زمین بکشد.
مرحله 10. برای شرایط اضطراری آماده باشید
تمرین مجدد چراغ خلبان را تمرین کنید تا بتوانید در اواسط پرواز در مواقع اضطراری این کار را سریع انجام دهید. اگر چراغ خلبان دوباره روشن نشود ، ممکن است گرفتگی سوخت وجود داشته باشد. این امر مستلزم روشن شدن مجدد پروپان بالای شیر انفجاری است که باید تحت نظارت مجرب آموزش داده شود. در بدترین حالت ، وقتی پارچه پاکت پاره شد ، تا جایی که ممکن است پروپان بسوزانید تا سرعت فرود شما به حداقل برسد.
مرحله 11. بادکنک را زمین بگذارید
برای ایجاد توانایی برای بیان جهت دقیق سفر در میانه پرواز ، باید تمرین شگفت انگیزی انجام شود ، چه برسد به انتخاب محل فرود و هدایت موفقیت آمیز بالن به آن مقصد. چندین روش و تکنیک وجود دارد که برای آموختن زمین در شرایط مختلف به آنها نیاز دارید ، و یک معلم با تجربه ضروری است. تمرین را در بهترین شرایط شروع کنید ، با یک فضای فرود بزرگ که می توانید در یک شیب ملایم رو به پایین سرازیر شوید. هوا را به آهستگی تهویه کرده و چشم خود را به بلندترین مانع مجاور ، حتی اگر کمی به طرف آن باشد ، نگه دارید. هنگامی که مانع را برطرف کردید ، می توانید در صورت نیاز هوا را تخلیه کنید ، اما یک سر خوردن ثابت و کنترل شده را هدف بگیرید. همانطور که زمین را لمس می کنید - و برای یک سواری پر دست و پا آماده می شوید ، بقیه هوا را خالی کنید تا پاکت پاک شود. تبریک می گویم! اکنون اصول اولیه پرواز با بالن را می دانید.
