کلید اصلی یک ستون در پایگاه داده رابطه ای است که برای شناسایی منحصر به فرد هر رکورد در یک جدول استفاده می شود. هنگام انتخاب کلید اصلی ، باید ستونی را انتخاب کنید که حاوی مقادیر منحصر به فرد برای همه سطرها باشد. هر سطر باید دارای مقداری در ستون کلید اصلی باشد و مقادیر نباید تغییر کنند. اگر نمی توانید کلید اصلی طبیعی را پیدا کنید که با همه قوانین مطابقت داشته باشد ، می توانید یک کلید جایگزین ایجاد کنید. این wikiHow به شما می آموزد که چگونه یک کلید اصلی برای پایگاه داده خود انتخاب کنید.
مراحل
مرحله 1. اطمینان حاصل کنید که همه سوابق در کلید اصلی منحصر به فرد هستند
این بدان معناست که شما می خواهید ستونی را انتخاب کنید که حاوی نوعی شناسه منحصر به فرد باشد که هرگز در سطرهای دیگر تکرار نمی شود. اگر یک ستون حاوی مقادیری است که برای بیش از یک سطر یکسان است ، نباید کلید اصلی شما باشد.
- به عنوان مثال ، اگر شما در حال ایجاد یک پایگاه داده از کارکنان هستید و هر کارمند دارای یک شماره کارمند منحصر به فرد است ، می توانید از ستونی که شامل شماره شناسه کارمند است به عنوان کلید اصلی خود استفاده کنید-با این حال ، فقط در صورت عدم امکان داشتن شناسه مشابه باید این کار را انجام دهید. در آینده دوباره مورد استفاده قرار می گیرد
- ممکن است بخواهید از یک کلید ترکیبی استفاده کنید ، که یک کلید اصلی است که از چند ستون استفاده می کند. ترکیب بیش از یک ستون در کلید (به عنوان مثال ، ترکیب DateofBirth ، CountryofOrigin و EmployeeID) احتمال ورودی های تکراری را کاهش می دهد.
مرحله 2. مقداری را انتخاب کنید که تغییر نکند
هنگامی که یک ستون را به عنوان کلید اصلی اختصاص می دهید ، نمی توانید هیچ یک از مقادیر آن ستون را تغییر دهید. چیزی ثابت را انتخاب کنید-چیزی که می دانید هرگز به روزرسانی آن نیاز ندارید.
- به عنوان مثال ، در مثال شناسه کارمند ما ، فقط می خواهید از ستون شناسه کارمند به عنوان شناسه اصلی استفاده کنید در صورتی که هیچ شانسی وجود ندارد که کارمند یک شناسه کارمند دیگر به او اختصاص دهد.
- سایر اطلاعات قابل تغییر نام افراد ، آدرس ها ، شماره تلفن ها و آدرس ها است. هنگام انتخاب کلید اصلی از این موارد اجتناب کنید.
مرحله 3. هیچ مقدار خالی در کلید اصلی وجود ندارد
هر سطر باید دارای یک شناسه باشد-هیچ مقدار خالی ستون کلید اصلی برای هر سطر وجود ندارد.
برای مثال ، فرض کنید شما در حال ایجاد یک پایگاه داده حاوی اطلاعات بیمار هستید. از آنجا که شماره های تامین اجتماعی منحصر به فرد هستند و تغییر نمی کنند ، چنین ستونی ممکن است به عنوان یک نامزد مناسب برای یک کلید خصوصی به نظر برسد. با این حال ، برای همه بیماران به یک شماره تأمین اجتماعی نیاز دارید-اگر بیمار شماره ای ارائه نکرده باشد ، اگر آن ستون کلید اصلی شما باشد ، نمی توانید آنها را به جدول اضافه کنید
مرحله 4. استفاده از کلید جایگزین را در نظر بگیرید
کلید طبیعی کلیدی است که حاوی داده های واقعی است ، مانند شماره امنیت اجتماعی یا شماره شناسه کارمند-همه مثالهای قبلی ما کلیدهای طبیعی هستند. به سختی می توان چیزی را پیدا کرد که با همه مقدماتی های فوق الذکر مطابقت داشته باشد! اگر نمی توانید ستونی را که به عنوان کلید اصلی (طبیعی) کار می کند ، شناسایی کنید ، یک کلید جایگزین را امتحان کنید:
- یک کلید جایگزین حاوی مقادیر منحصر به فردی است که هنگام وارد کردن رکوردهای جدید ایجاد می شود. برای استفاده از یک کلید جانشین ، باید یک ستون جدید ایجاد کنید که هیچ داده واقعی را نشان ندهد-به عنوان مثال ، اگر لیستی از مشتریان دارید ، ممکن است یک ستون جدید به نام CustomerID ایجاد کنید که منحصراً به عنوان یک شناسه پایگاه داده منحصر به فرد برای هر مشتری.
- در مثال CustomerID ، هر بار که مشتری جدیدی را در پایگاه داده خود وارد می کنید ، یک CustomerID جدید به آنها اختصاص می دهید که به عنوان شناسه منحصر به فرد دائمی آنها عمل می کند. می توانید از یک عدد ساز استفاده کنید یا فقط 1 را به مقدار قبلی اضافه کنید تا یک شناسه مشتری جدید منحصر به فرد ایجاد کنید.
