دوچرخه سواری کوهستانی یک ورزش سرگرم کننده و سودآور است ، اما برای سوار شدن به یک دوره مناسب نیاز دارد. یافتن دوره ای که هم چالش برانگیز باشد و هم هیجان انگیز ، می تواند دشوار باشد ، زیرا بهترین دوره ها تمایل زیادی به شلوغی زیاد دارند یا ضعیف نگهداری می شوند. اگر در دوچرخه سواری کوهستان جدی هستید و میزان جاه طلبی مناسبی دارید ، می توانید یک دوره شخصی دوچرخه سواری کوهی ایجاد کنید که متناسب با سطح مهارت و خواسته های شخصی شما باشد.
مراحل
قسمت 1 از 3: برنامه ریزی محل برگزاری دوره
مرحله 1. برای ساخت دوره دوچرخه سواری کوهستان مجوز بگیرید
اطمینان حاصل کنید که زمینی که می خواهید روی آن بنا کنید مالکیت خصوصی یا حفاظت نشده مانند یک پارک دولتی ندارد. بهترین منطقه برای ساخت و ساز زمینی است که شما شخصاً مالک آن هستید. اگر شخصاً مالک زمین نیستید ، با صاحب زمین تماس بگیرید و یک پیشنهاد کتبی ارائه دهید که در آن توضیح دهید کجا و چگونه می خواهید دوره را بسازید.
- برای گذراندن یک دوره کوتاه ، شما باید در فاصله ای بین 2 تا 10 مایل (3.2 تا 16.1 کیلومتر) زمین باشید.
- برای یک دوره متوسط ، مطمئن شوید که حداقل 11 تا 15 مایل (18 تا 24 کیلومتر) زمین دارید.
- برای یک دوره طولانی تر ، به 16 مایل (26 کیلومتر) یا بیشتر زمین نیاز دارید.
- سعی کنید با صاحب زمین یا مدیر املاک مشارکت کنید تا همه طرفهای درگیر از آن سود ببرند.
مرحله 2. در مسیری کلی که می خواهید دوره دوچرخه سواری کوهستان را طی کنید ، قدم بزنید
زمین را جستجو کنید و مطمئن شوید که نه خیلی شیب دار است و نه خیلی صاف. اگر با موانع غیرمنتظره ای روبرو شدید که رفع آنها آسان نیست ، مانند کنده ها یا ریشه های بزرگ درختان ، برنامه ریزی کنید که مسیر خود را از موانع دور کنید. بهترین دوره های دوچرخه سواری کوهستان با ویژگی های طبیعی زمین کار می کند و با آن ترکیب می شود.
- اگر نمی توانید بدون دویدن یا مجبور به گرفتن شیب زمین از شیب زمین پایین بیایید ، زمین به احتمال زیاد آنقدر شیب دار است که نمی توانید مسیر پایداری را در آن ایجاد کنید.
- اگر زمین به هیچ وجه شیب دار نباشد ، ممکن است برای سواران باتجربه به اندازه کافی چالش برانگیز نباشد.
مرحله 3. برای علامت گذاری نقطه شروع و پایان از پرچم های پین استفاده کنید
هنگامی که تشخیص دادید که زمین قابل قبول است و هیچ مانع بزرگی بر سر راه وجود ندارد ، به عقب برگردید و یک پرچم پین در نقطه شروع و پایان دوره قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که در خطوط ملک بمانید.
- اگر می خواهید دوره شما یک حلقه تشکیل دهد ، نقطه شروع و پایان یکسان خواهد بود. به جای پرچم زدن یک نقطه دو بار ، مرز را در لبه بیرونی دوره خود در هر 4 طرف مشخص کنید.
- پرچم های سنجاق ترجیح داده می شوند ، اما می توانید از رنگ اسپری یا هر نشانگر دیگری که به راحتی قابل مشاهده است استفاده کنید.
مرحله 4. دوره را طی کرده و ویژگی های اصلی را مشخص کنید
یک پرچم یا نشانگر را در مناطق خاصی که می خواهید در دوره خود قرار دهید ، مانند قطره های طبیعی ، پیچ ها ، یا مکان های دیدنی قرار دهید. اینها نقاط کنترل نامیده می شوند و بر محل حرکت مسیر تأثیر می گذارند.
- نقاط کنترل مثبت مکان هایی هستند که می خواهید مسیر را طی کنید ، مانند صخره ها ، پرش ها یا سایر موانع طبیعی که می خواهید شامل شوند.
- نقاط کنترل منفی مکان هایی هستند که می خواهید از آنها اجتناب کنید ، مانند شیب های بسیار تند ، گذرگاه های خاص آب یا سایر خطرات ایمنی.
مرحله 5. نقاط کنترل را روی نقشه توپوگرافی ترسیم کنید
نقاطی را که در آن ابتدا و انتهای دوره خود را مشخص کرده اید ، قرار دهید. از نقاط کنترل برای ترسیم مسیر اصلی که می خواهید مسیر را ترسیم کنید ، استفاده کنید و نقاط را در حال حرکت به هم متصل کنید.
- شما می توانید نقشه توپوگرافی منطقه خود را در اکثر فروشگاه های رفاهی محلی پیدا کنید ، یا می توانید در اینجا چاپ کنید:
- هنگام شروع برنامه ریزی مسیر ، چشم انداز و ویژگی های طبیعی آن را در نظر بگیرید. از این موارد به نفع خود استفاده کنید تا در صورت دلخواه شیب ها ، پیچ ها و پرش ها را شامل شود.
- از مداد استفاده کنید تا در صورت لزوم علائم را پاک کنید.
- این برنامه ریزی اولیه برای مسیر پیاده روی است.
مرحله 6. از مسیری که ترسیم کرده اید عقب بروید و تراز کلی مسیر را مشخص کنید
هنگام راه رفتن ، از علامت سنجاق برای نشان دادن مسیر دوره استفاده کنید. برای ثابت نگه داشتن عرض ، یک نشانگر پین در هر طرف مسیر مشخص شده قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که مسیر شما به همه نقاط کنترل مثبت برخورد کرده و از نقاط منفی جلوگیری می کند.
- عرض متوسط مسیر دوچرخه سواری کوهستانی یکبار مصرف 36-48 اینچ (91-122 سانتی متر) ، در حالی که یک دوره چند منظوره 4-10 پا (1.2-3.0 متر) است.
- اگر دوره شما چند منظوره است ، چندین منطقه عبوری را که دوچرخه سواران می توانند در صورت لزوم دور یکدیگر حرکت کنند ، شامل شود. در این مناطق ، مسیر را گسترش دهید و به راحتی 2 دوچرخه سوار را در کنار هم سوار کنید. تقریباً 10 فوت (3.0 متر) عرض یک قاعده خوب است.
قسمت 2 از 3: پاکسازی مسیر درس
مرحله 1. برای محافظت از دستان خود دستکش کار با کیفیت خوب بپوشید
شما در حال حفاری زیاد هستید ، بنابراین برای محافظت از دستان خود در برابر تاول و سایر آسیب ها دستکش کار بپوشید. آنها همچنین به شما در حفظ استحکام ثابت هنگام کار کمک می کنند.
مرحله 2. درختچه ها ، صخره ها ، شاخه ها و بقایای دیگر را از مسیر خارج کنید
از ناحیه ای که فقط با پرچم های سنجاق علامت گذاری کرده اید عقب بروید و تمام سنگ های تیز ، نوک تیز یا شل شده را در مسیر بردارید. از چنگک برای پاکسازی سنگها ، شاخه ها یا شاخ و برگهای کوچک استفاده کنید.
- یا بقایای جمع آوری شده را بیرون از نشانگرهای مرزی بریزید ، یا آن را در یک چرخ دستی بارگذاری کنید تا بعداً از مسیر دور بریزید.
- پاکسازی زودهنگام آوار باعث می شود که بعداً بتوانید زمین را خرد کنید.
مرحله 3. از یک چنگک یا ماتاک برای شل کردن زمین و حفر آج استفاده کنید
هنگامی که موانع موجود در مسیر را برطرف کردید ، از یک ماتوک برای شکستن زمین بین پرچم های سنجاق در مسیری که مشخص کرده اید استفاده کنید. لایه بالای چمن را بردارید تا جایی که تنها خاک زیر آن باقی مانده است. این کار را در تمام طول دوره خود انجام دهید.
- اگر زمین قبلاً از خاک یا خاک پوشیده شده است ، هنوز باید لایه بالای زمین را بشکنید تا بتوانید برگردید و آن را جمع کنید.
- زمین بیشتری را برای دور زدن خالی کنید. شعاع چرخش باید تقریباً 6-8 فوت (1.8-2.4 متر) عرض داشته باشد.
قسمت 3 از 3: تکمیل و حفظ دوره
مرحله 1. آج شل شده را با چنگک یا بیل جمع کنید
به زمینی که تازه شل شده اید برگردید و از بیل سر تخت یا چنگک برای بستن آن استفاده کنید. اگر خاک شنی یا شل است و جمع کردن آن دشوار است ، قبل از بسته بندی از شیلنگ باغ یا سطل آب برای مرطوب کردن زمین استفاده کنید. مطمئن شوید که زمین به خوبی بسته شده است تا بتوانید دوچرخه خود را بدون چرخیدن به بیرون یا ایجاد شکاف های بزرگ بر روی آن سوار شوید.
- بستن زمین یکی از جنبه های بسیار سخت و طاقت فرسا برای ساختن یک دوره دوچرخه سواری کوهستان است ، اما یکی از مهمترین آنهاست. اگر هنگام دوچرخه سواری در کوه ، خاک خیلی شل شده باشد ، چرخ جلو شما لغزش می کند.
- دوچرخه سواری یا دوچرخه سواری خود را چندین بار با دقت در مسیر دنبال کنید تا خاک به راحتی فشرده شود.
- اگر دوره شما به اندازه کافی گسترده است ، رانندگی وسیله نقلیه روی آج می تواند آن را سریع و کارآمد جمع کند.
مرحله 2. برای افزایش دشواری موانع را در دوره خود قرار دهید
از خاک اضافی که قبلاً حذف کرده اید برای ایجاد جهش در طول مسیر استفاده کنید یا چند سطح شیب دار چوبی به آن اضافه کنید. قبل از افزودن موانع مصنوعی از ویژگی های داخلی زمین استفاده کنید. موانع طبیعی به طور کلی بهترین هستند ، و معمولاً درختان زیاد ، صخره های بزرگ و بوته هایی وجود دارد که می توانید برای چالش بیشتر آنها را بچرخانید.
- برای ایجاد پرش خاکی ، از زمینی که هنگام حفر آج جمع کرده اید استفاده کنید. خاک را روی ارتفاع دلخواه جمع کنید و از یک شلنگ برای مرطوب کردن لایه بالای خاک استفاده کنید. از یک بیل یا چنگک تخت استفاده کنید تا جایی که ممکن است خاک را محکم جمع کنید تا چرخ جلوی شما روی خاک سست بچرخد.
- پرش ها را بین 1 تا 3 فوت (0.30 تا 0.91 متر) از زمین دور نگه دارید ، زیرا هر ارتفاع بالاتر می تواند خطرناک باشد.
- چند نمونه دیگر از موانع رایج تخته سنگ ها و سیاهههای مربوط است که می توانید در مسیر دوره خود قرار دهید.
مرحله 3. با بررسی چندین بار در سال ، دوره ای را که ساخته اید حفظ کنید
شاخه های افتاده را بررسی کنید و لایه های ریزش برگ یا علف های هرز را پاک کنید. اگر زمین شروع به فرسایش کرده است ، بیل خود را بردارید و دوباره آن را بسته کنید.
- افزودن خاک فشرده یا شن به کوره باعث می شود تا به سرعت دچار فرسایش نشود و تعمیر و نگهداری مورد نیاز برای ادامه مسیر کاهش یابد.
- در حالی که زمین خیس است مسیر خود را سوار نشوید. این کار باعث می شود زمین به سرعت فرسایش پیدا نکند.
نکات
- خلاق باشید و از تغییر دادن مسیر خود هنگام سوار شدن نترسید.
- از سایر دوچرخه سواران بخواهید که دوره شما را طی کنند و نظر آنها را در زمینه هایی که می توانید بهبود بخشید ، جلب کنید.
هشدارها
- هنگام دوچرخه سواری کوهستان همیشه از کلاه ایمنی استفاده کنید.
- اگر افراد دیگر از مسیر شما استفاده می کنند ، علائم را برای هشدار به سواران در مورد خطرات احتمالی (مانند رمپ ، پیاده روی یا سوراخ بمب) قرار دهید.
