شما سزاوار داشتن حریم خصوصی آنلاین هستید ، اما این روزها ممکن است احساس کنید که دائما در حال ردیابی هستید. خبر خوب این است که نیازی نیست که متخصص کامپیوتر باشید (یا لوازم الکترونیکی خود را رها کنید) تا بتوانید در وب سایت کم سابقه ای داشته باشید. ما یک راهنمای جامع ایجاد کرده ایم که به شما کمک می کند جاسوسان دیجیتال را کنار گذاشته و ردپای آنلاین خود را به حداقل برسانید. برای کنترل داده های خود و بازیابی حریم خصوصی دیجیتال به ادامه مطلب بروید.
مراحل
قسمت 1 از 2: یادگیری نحوه پیگیری آنلاین
مرحله 1. از آنچه ISP شما می تواند پیگیری کند مطلع باشید
ارائه دهنده خدمات اینترنت شما (ISP) سرویسی است که برای اتصال به اینترنت از آن استفاده می کنید. وقتی مودم یا روتر شما به اینترنت متصل می شود ، یک آدرس IP به آن اختصاص داده می شود-این آدرس در حساب شما قابل پیگیری است. این بدان معناست که حداقل هرکسی که آدرس IP شما را ببیند می تواند ISP شما را شناسایی کند. اگر از طریق این آدرس IP کاری غیرقانونی انجام می دهید ، یک قوه قضاییه دولتی (مانند پلیس محلی یا حتی FBI) می تواند با احضاریه از ISP شما مطلع شود که در آن زمان چه کسی از آن آدرس IP استفاده می کرده است و چه سایتها و سرویس هایی وجود دارد دسترسی پیدا کرد برخی موارد دیگر که ISP شما می تواند بر اساس آدرس IP شما شناسایی کند:
-
محتوای وب سایت:
-
آدرس MAC شما:
آدرس کنترل دسترسی به رسانه (MAC) آدرسی است که به طور خاص به Wi-Fi یا کارت شبکه رایانه شما اختصاص داده شده است. ISP شما می تواند تعیین کند کدام آدرس MAC در شبکه شما با آدرس IP در زمان خاصی استفاده شده است-این بدان معناست که اگر در مدرسه ، محل کار یا شبکه خانگی خود هستید ، مدیر شبکه می تواند سایتها و خدمات مورد استفاده شما را شناسایی کند. کامپیوتر.
-
شماره های بندر:
اگر به شماره های پورت خاصی (یا اتصالاتی را دریافت می کنید) ، ISP شما اغلب می تواند تعیین کند که از چه نوع خدماتی استفاده می کنید ، مانند مرور وب (معمولاً درگاه های 443 و 80) یا ارسال ایمیل (معمولاً پورت های 25 ، 587) ، 587 ، یا 465).
-
سرویس VPN شما:
اگر از VPN در بالای اتصال اینترنت خود برای پنهان کردن کارهایی که بصورت آنلاین انجام می دهید استفاده می کنید ، ISP شما می تواند از VPN مورد استفاده شما و زمان اتصال خود مطلع شود. با این حال ، آنها نمی توانند دقیقاً ببینند شما در VPN چه می کنید.
مرحله 2. پیدا کنید که وب سایت ها می توانند درباره شما بیاموزند
بیشتر وب سایت ها با نمایش تبلیغات درآمد کسب می کنند. برای اینکه بازدیدکنندگان با موفقیت روی تبلیغات کلیک کنند (و از آن خرید کنند) ، صاحبان سایت و شبکه های تبلیغاتی باید بدانند علایق شما چیست و چگونه از اینترنت استفاده می کنید تا بتوانند تبلیغات مربوطه را به شما نشان دهند. وب سایت ها با نصب کوکی های ردیابی بر روی رایانه خود ، داده ها را جمع آوری می کنند ، که می تواند به آنها بگوید از چه سایتهای دیگری بازدید می کنید ، موقعیت مکانی شما ، مرورگر و سیستم عامل مورد استفاده شما ، مدت زمانی که در سایت آنها صرف می کنید ، چه پیوندهایی را متصل کرده اید ، چه با برخی از سایت های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک ، آنچه جستجو می کنید و حتی میزان باتری لپ تاپ خود وارد سیستم شده اید. همه اینها به طور خودکار هنگام بازدید از سایت هایی که این داده کاوی را انجام می دهند ، بدون توجه شما رخ می دهد.
- برای اینکه بدانید یک وب سایت فقط با یکبار مراجعه به شما چه اطلاعاتی می تواند کسب کند ، به https://webkay.robinlinus.com مراجعه کنید. به محض بارگیری صفحه ، اطلاعات شگفت انگیزی را مشاهده خواهید کرد.
- همه کوکی ها بد نیستند. در حقیقت ، اجازه دادن به برخی کوکی ها مهم است. کوکی ها برای ذخیره کردن داده ها در رایانه شما استفاده می شوند تا تجربه مرور شما را آسان تر کنند. به عنوان مثال ، کوکی ها امکان ورود به حساب هایی که نیاز به رمز عبور دارند ، افزودن موارد به سبد خرید و موارد دیگر را ممکن می سازد. با این حال ، برخی از کوکی ها که "کوکی های ردیابی" یا "کوکی های شخص ثالث" نامیده می شوند ، به منظور ردیابی فعالیت شما در همه وب سایت ها ، نه وب سایت هایی که از آنها بازدید می کنید ، هستند.
- گوگل قصد دارد تا سال 2022 همه کوکی های ردیابی شخص ثالث را از مرورگر وب Chrome ممنوع کند.
مرحله 3. نقطه دسترسی بی سیم خود را بشناسید
آیا به نقاط دسترسی Wi-Fi عمومی مانند نقاط موجود در کافه ها متصل می شوید؟ در خانه دوستانتان چطور؟ واقعیت این است که هر زمان که به Wi-Fi عمومی متصل می شوید (یا یک نقطه دسترسی Wi-Fi که خودتان آن را مدیریت نمی کنید) ، این احتمال وجود دارد که شخصی به طور فعال اطلاعات شما را زیر نظر داشته باشد. اگر یک کاربر مخرب به نقطه دسترسی Wi-Fi عمومی دسترسی داشته باشد ، اتصال رایانه ، تلفن ، رایانه لوحی یا ساعت هوشمند شما به آن شبکه بی سیم تقریباً همه کارهایی را که هنگام ورود به سیستم انجام می دهید ، از جمله وارد کردن گذرواژه ها ، مشاهده داده های بانکی و پیدا کردن اطلاعات تماس خود
قسمت 2 از 2: استفاده از ابزارها و شیوه های ناشناس ماندن
مرحله 1. افزونه ها/افزونه های مرورگر محافظ حریم خصوصی را نصب کنید
اگر می خواهید از ردیابی در وب جلوگیری کنید ، ابزارهای مختلفی وجود دارد که می توانید از طریق مرورگر وب خود نصب کنید:
-
HTTPS در همه جا:
این افزونه مرورگر تضمین می کند که همیشه از نسخه رمزگذاری شده (https) یک وب سایت دیدن می کنید. می توانید آن را برای مرورگرهای وب Chrome ، Firefox ، Edge و Opera دریافت کنید. این برنامه از قبل در مرورگرهای وب متمرکز بر امنیت مانند Brave و Tor از پیش نصب شده است.
-
Privacy Badger:
این ابزار ، که توسط بنیاد مرزهای الکترونیکی (EFF) طراحی شده است ، کوکی های ردیابی شخص ثالث را مسدود می کند ، بنابراین خدمات تبلیغاتی و وب سایت ها نمی توانند پس از خروج از صفحات ، شما را ردیابی کنند. می توانید Privacy Badger را برای مرورگرهای وب Firefox ، Edge و Opera دریافت کنید.
-
قهوه ای:
این یکی دیگر از ابزارهای مشابه Privacy Badger است که کوکی های ردیابی شخص ثالث را مسدود می کند. همچنین تبلیغات را مسدود می کند و به شما امکان می دهد تنظیمات ترجیحی مسدود کردن خود را سفارشی کنید. برای Firefox ، Chrome ، Edge و Opera موجود است.
-
NoScript:
افزونه فقط Firefox که همه جاوا اسکریپت را در وب سایت ها مسدود می کند. از آنجا که بسیاری از وب سایت ها برای کارکرد صحیح به جاوا اسکریپت نیاز دارند ، می توانید به صورت دستی یک لیست سفید را مدیریت کنید تا جاوا اسکریپت در سایت های مورد اعتماد شما مجاز باشد.
مرحله 2. مرورگر وب خود را با Tor جایگزین کنید
مرورگر وب Tor تمام ترافیک شما را از طریق شبکه خود هدایت می کند و مرور وب شما را تقریباً ناشناس می کند. وقتی از طریق Tor مرور می کنید ، برای ISP ، سرپرست شبکه یا هکر Wi-Fi بسیار دشوار است (نه غیر ممکن ، اما بسته) که وب سایت هایی را که بازدید می کنید یا سایت هایی که وارد آن شده اید مشاهده کند.
- هرگز Tor را از جایی دیگر به جز https://www.torproject.org بارگیری نکنید.
- اگر نمی خواهید ISP شما بداند که با Tor مرور می کنید ، باید از آن در VPN استفاده کنید.
مرحله 3. از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) استفاده کنید
یک VPN همه کارهایی را که در اینترنت انجام می دهید رمزگذاری می کند و شما را در اینترنت ناشناس نگه می دارد. قانون کلی این است که اگر از یک سرویس VPN قوی استفاده می کنید ، تمام فعالیت های اینترنتی شما خصوصی خواهد ماند. استفاده از VPN همچنین مانع از این می شود که ISP شما آنچه را که آنلاین انجام می دهید ببیند. با این حال ، بسیاری از سرورهای VPN گزارش فعالیت های شما را ثبت می کنند و در صورت مشکوک بودن به جرم می توان از آنها درخواست احضار کرد.
اگرچه ISP شما یا سایر افراد در شبکه محلی شما نمی توانند هنگام اتصال به VPN ببینند که چه کار می کنید ، ارائه دهنده VPN می تواند. متأسفانه ، هیچ راه مطمئنی برای تأیید اینکه ارائه دهنده VPN آنچه را که در سرویس خود انجام می دهید وارد نمی کند ، وجود ندارد. قبل از انتخاب یکی از VPN ها به طور کامل تحقیق کنید
مرحله 4. آدرس MAC خود را جعل کنید
آدرس MAC شما آدرس سخت افزاری است که رایانه شما را با روتر شما مشخص می کند. هر بار که به شبکه متصل می شوید ، آدرس MAC شما خود را پخش می کند تا حضور شما را اعلام کند. می توانید از آدرس مک جعلی برای ناشناس کردن فعالیت خود در شبکه استفاده کنید. با این حال ، وب سایت هایی که از آنها بازدید می کنید و وارد می شوید همچنان برای ISP و مدیران شبکه شما قابل مشاهده خواهند بود ، اگرچه می توانید از VPN به عنوان لایه محافظ دیگری استفاده کنید.
مرحله 5. مرور از یک نقطه دسترسی Wi-Fi عمومی (به استثنای)
برای اینکه ناشناس بمانید ، اتصال شما به اینترنت نباید شامل ISP شما باشد. این همان جایی است که خدمات Wi-Fi عمومی وارد می شود. با این حال ، بسیار مهم است که هیچ اطلاعات شخصی را در یکی از این شبکه ها که نمی خواهید دیگران مشاهده کنند ، منتقل نکنید.
- در صورت نیاز به انجام کارهای خصوصی مربوط به هویت خود ، مانند بانکداری یا برخورد با شماره های تأمین اجتماعی ، به یک نقطه دسترسی عمومی متصل نشوید. حتی اگر می بینید که یک شبکه باز در دسترس است ، مطمئن شوید که می دانید این شبکه قانونی برای مکان است. هکرها اغلب شبکه های Wi-Fi را ایجاد می کنند که شبیه شبکه های موجود است و به طور خاص برای سرقت داده ها استفاده می شود. حتی اگر شبکه بی سیم قانونی باشد ، ممکن است شخصی سایه ای ابزاری را اجرا کند که بتواند تمام ترافیک فعال را تشخیص دهد.
- یک راه حل چهارگانه خوب این است که آدرس IP خود را جعل کنید ، به Wi-Fi عمومی متصل شوید ، به VPN متصل شوید و سپس از طریق TOR مرور کنید.
مرحله 6. حالت خصوصی مرورگر خود را امتحان کنید
اگر نگران این هستید که مردم متوجه شوند در رایانه مشترک چه کار می کنید ، در حالت خصوصی یا ناشناس مرورگر وب خود را مرور کنید. تقریباً همه مرورگرهای وب دارای یک حالت مرور داخلی هستند که از ذخیره سابقه مرور وب و حافظه پنهان شما در رایانه جلوگیری می کند. Chrome به شما امکان می دهد پنجره جدید "ناشناس" را باز کنید ، Safari و Firefox به شما اجازه می دهند پنجره های "Private" را باز کنید ، و Edge حالت خصوصی آنها را "In Private" می نامد.
مرحله 7. از یک موتور جستجوی جایگزین استفاده کنید که بر حریم خصوصی تمرکز می کند
موتورهای جستجو مانند Google ، Bing و Yandex درخواستهای جستجوی شما را به همراه آدرس IP شما (و در صورت ورود به سیستم) ذخیره می کنند. آنها همچنین از کوکی ها برای پیگیری نحوه استفاده شما از موتور جستجو و پیگیری سایت هایی که بازدید می کنید استفاده می کنند. این اطلاعات گردآوری و تجزیه و تحلیل می شود تا تبلیغات را با دقت بیشتری هدف قرار داده و نتایج جستجوی مربوطه را ارائه دهد. برای جلوگیری از این نوع ردیابی ، از یک موتور جستجوی جایگزین ، متمرکز بر حریم خصوصی مانند DuckDuckGo یا StartPage استفاده کنید.
مرحله 8. برای ثبت نام در سایت ها از یک ایمیل دور ریختنی یا ارائه دهنده ایمیل دوستدار حریم خصوصی استفاده کنید
اطمینان حاصل کنید که آدرس ایمیلی که ایجاد می کنید حاوی اطلاعات شخصی نباشد و به هیچ حسابی که اطلاعات شخصی شما را ذخیره می کند ، مرتبط نباشد. ارائه دهندگان ایمیل که ادعا می کنند امن و دوستدار حریم خصوصی هستند ProtonMail ، Tutanota و غیره هستند.
- برخی از ارائه دهندگان رایانامه رایگان رایگان که ثبت نام سریع برای حساب های جدید را سریع می کنند Gmail و Yahoo Mail هستند.
- اگر می خواهید پیام های رمزگذاری شده ایمیل را بدون ارائه هیچ گونه اطلاعات شخصی ارسال کنید ، Protonmail را امتحان کنید.
