مایکروسافت اکسل دارای بسیاری از توابع داخلی مانند SUM ، VLOOKUP و LEFT است. با شروع استفاده از Excel برای کارهای پیچیده تر ، ممکن است متوجه شوید که به عملکردی نیاز دارید که وجود ندارد. آنجاست که توابع سفارشی وارد می شوند! این wikiHow به شما می آموزد که چگونه عملکردهای خود را در Microsoft Excel ایجاد کنید.
مراحل
مرحله 1. یک کتاب کار Excel را باز کنید
روی کتاب کار که می خواهید در آن از تابع تعریف شده سفارشی استفاده کنید دوبار کلیک کنید تا در Excel باز شود.
مرحله 2. Alt+F11 را فشار دهید (ویندوز) یا Fn+⌥ Opt+F11 (مک).
با این کار ویرایشگر ویژوال بیسیک باز می شود.
مرحله 3. روی منوی Insert کلیک کرده و New Module را انتخاب کنید
این یک پنجره ماژول را در پنل سمت راست ویرایشگر باز می کند.
شما می توانید تابع تعریف شده توسط کاربر را در کاربرگ بدون افزودن یک ماژول جدید ایجاد کنید ، اما این باعث می شود نتوانید از این تابع در سایر برگه های همان کتاب کار استفاده کنید
مرحله 4. سرصفحه تابع خود را ایجاد کنید
خط اول جایی است که شما تابع را نامگذاری کرده و محدوده ما را مشخص می کنید. نام "FunctionName" را با نامی که می خواهید تابع سفارشی خود را به آن اختصاص دهید جایگزین کنید. این تابع می تواند هر تعداد پارامتر داشته باشد و انواع آنها می تواند هر یک از داده های اصلی Excel یا انواع شیء به عنوان Range باشد:
عملکرد FunctionName (param1 به عنوان type1 ، param2 به عنوان type2) به عنوان نوع بازگشت
ممکن است پارامترها را به عنوان "عملوندهایی" که عملکرد شما بر اساس آنها عمل می کند ، در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، وقتی از SIN (45) برای محاسبه سینوس 45 درجه استفاده می کنید ، 45 به عنوان پارامتر در نظر گرفته می شود. سپس کد عملکرد شما از آن مقدار برای محاسبه چیز دیگری و ارائه نتیجه استفاده می کند
مرحله 5. کد تابع را اضافه کنید
مطمئن شوید که از مقادیر ارائه شده توسط پارامترها استفاده می کنید ، نتیجه را به نام تابع اختصاص دهید و تابع را با "تابع پایان" ببندید. یادگیری برنامه نویسی در VBA یا هر زبان دیگری می تواند کمی زمان برده و آموزش مفصلی را به دنبال داشته باشد. با این حال ، توابع معمولاً دارای بلوک های کد کوچک هستند و از ویژگی های بسیار کمی از زبان استفاده می کنند. برخی از عناصر مفید عبارتند از:
-
بلوک If ، که به شما اجازه می دهد قسمتی از کد را تنها در صورت برآورده شدن شرط اجرا کنید. به عناصر موجود در یک بلوک کد توجه کنید: IF شرط پس کد کد دیگر کد پایان IF. کلمه کلیدی Else به همراه قسمت دوم کد اختیاری است:
عملکرد تابع نتیجه دوره (نمره بصورت عدد صحیح) بصورت رشته اگر نمره> = 5 سپس CourseResult = "تأیید شد" در غیر اینصورت CourseResult = "رد شد" پایان عملکرد پایان
-
بلوک Do ، که بخشی از کد را در حالی که شرط برآورده شده است اجرا می کند. در کد مثال زیر ، عناصر DO code LOOP WHILE/UNTIL را مشاهده کنید. همچنین به خط دوم که یک متغیر در آن اعلان می شود توجه کنید. می توانید متغیرهایی را به کد خود اضافه کنید تا بعداً از آنها استفاده کنید. متغیرها به عنوان مقادیر موقتی در داخل کد عمل می کنند. در نهایت ، به اعلان تابع به عنوان BOOLEAN توجه کنید ، که یک نوع داده است که فقط مقادیر TRUE و FALSE را مجاز می کند. این روش برای تعیین اینکه آیا یک عدد اول است تا حد زیادی مطلوب نیست ، اما من این کار را برای سهولت خواندن کد انجام داده ام.
تابع IsPrime (مقدار به عنوان عدد صحیح) به عنوان Boolean Dim i به عنوان عدد صحیح i = 2 IsPrime = True Do If value / i = Int (value / i) سپس IsPrime = False End اگر حلقه i = i + 1 در حالی که i <value And IsPrime = تابع پایان واقعی
-
بلوک For قسمتی از کد را چندین بار مشخص اجرا می کند. در این مثال بعدی ، عناصر برای متغیر = حد پایینی تا کد محدوده فوقانی بعدی را مشاهده خواهید کرد. همچنین عنصر ElseIf اضافه شده را در دستور If مشاهده می کنید که به شما امکان می دهد گزینه های بیشتری را به کدی که باید اجرا شود اضافه کنید. علاوه بر این ، اعلان تابع و متغیر به عنوان Long نشان داده می شود. نوع داده طولانی اجازه می دهد تا مقادیر بسیار بزرگتر از عدد صحیح باشد:
Public Function Factory (value As Integer) As Long Dim result As Long Dim i As Integer If value = 0 then result = 1 ElseIf value = 1 then result = 1 Else result = 1 For i = 1 برای مقدار = نتیجه * i بعدی End If Factorial = نتیجه تابع پایان
مرحله 6. ویرایشگر ویژوال بیسیک را ببندید
هنگامی که عملکرد خود را ایجاد کردید ، پنجره را ببندید تا به کتاب کار خود بازگردید. اکنون می توانید از عملکرد تعریف شده توسط کاربر شروع کنید.
مرحله 7. عملکرد خود را وارد کنید
ابتدا روی سلولی که می خواهید تابع را وارد کنید کلیک کنید. سپس ، روی نوار عملکرد در بالای Excel (یکی با fx در سمت چپ آن) کلیک کرده و عبارت = FUNCTIONNAME () را تایپ کنید و نام FUNCTIONNAME را با نامی که عملکرد سفارشی خود را تعیین کرده اید جایگزین کنید.
همچنین می توانید فرمول تعریف شده توسط کاربر خود را در دسته "تعریف شده توسط کاربر" در درج فرمول wizard-فقط روی fx کلیک کنید تا جادوگر بالا بیاید.
مرحله 8. پارامترها را داخل پرانتز وارد کنید
به عنوان مثال ، = NumberToLetters (A4). پارامترها می توانند سه نوع باشند:
- مقادیر ثابت مستقیماً در فرمول سلول تایپ می شوند. در این مورد ، رشته ها باید نقل قول شوند.
- منابع سلولی مانند B6 یا محدوده منابع مانند A1: C3. پارامتر باید از نوع داده Range باشد.
- توابع دیگر داخل عملکرد شما قرار دارند. عملکرد شما همچنین می تواند درون سایر توابع تو در تو قرار گیرد. مثال: = Factorial (MAX (D6: D8)).
مرحله 9. Press Enter را فشار دهید یا to بازگشت به اجرای تابع.
نتایج در سلول انتخاب شده نمایش داده می شود.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- از نامی که قبلاً به عنوان یک تابع در Excel تعریف نشده است استفاده کنید یا در نهایت قادر خواهید بود فقط از یکی از توابع استفاده کنید.
- هر زمان که یک بلوک کد را در یک ساختار کنترلی مانند If ، For ، Do و غیره می نویسید ، مطمئن شوید که بلوک کد را با استفاده از چند فاصله خالی یا کلید Tab تورفت می کنید. این امر درک کد شما را آسان تر می کند و تشخیص خطاها و بهبود آنها بسیار آسان تر می شود.
- اگر نمی دانید چگونه کد یک تابع را بنویسید ، نحوه نوشتن یک ماکرو ساده در Microsoft Excel را ببینید.
- یک تابع ممکن است برای محاسبه یک نتیجه به همه پارامترها نیازی نداشته باشد. در این صورت می توانید از کلمه کلیدی Optional قبل از نام پارامتر در هدر تابع استفاده کنید. شما می توانید از IsMissing (نام پارامتر) در داخل کد برای تعیین اینکه آیا به پارامتر مقدار داده شده است یا نه استفاده کنید.
- Excel دارای توابع زیادی است و اکثر محاسبات را می توان با استفاده از آنها به صورت مستقل یا ترکیبی انجام داد. قبل از شروع برنامه نویسی خود ، لیست عملکردهای موجود را بررسی کنید. اگر از توابع داخلی استفاده کنید ، ممکن است اجرا سریعتر باشد.
هشدارها
- توابع مورد استفاده در این مقاله به هیچ وجه بهترین راه برای حل مشکلات مربوطه نیستند. آنها در اینجا فقط برای توضیح استفاده از ساختارهای کنترل زبان مورد استفاده قرار گرفتند.
- VBA ، مانند هر زبان دیگری ، دارای چندین ساختار کنترل دیگر به غیر از Do ، If و For است. موارد ذکر شده در اینجا فقط برای روشن شدن نوع کارهایی است که می توان در کد منبع عملکرد انجام داد. بسیاری از آموزش های آنلاین موجود است که می توانید VBA را در آن بیاموزید.
- به دلیل اقدامات امنیتی ، برخی افراد ممکن است ماکروها را غیرفعال کنند. مطمئن شوید که به همکاران خود اطلاع دهید که کتابی که برای آنها ارسال می کنید دارای ماکرو است و آنها می توانند اطمینان داشته باشند که به کامپیوترهایشان آسیب نمی رسانند.
