هسته لینوکس قلب هر سیستم لینوکسی است. ورودی/خروجی کاربر ، سخت افزار و کنترل قدرت کامپیوتر را کنترل می کند. در حالی که هسته همراه با توزیع لینوکس شما معمولاً کافی است ، این به شما امکان می دهد هسته تخصصی خود را بسازید!
مراحل
مرحله 1. آخرین نسخه هسته لینوکس را بارگیری کنید
می توانید آن را از اینجا بارگیری کنید.
مرحله 2. حتماً منبع کامل را بارگیری کنید
می توانید با کلیک روی "F" که در آن نوشته شده است "آخرین نسخه پایدار … نمونه ای از این موارد می تواند 3.4.4.1 >> 3.4.4.2 باشد
مرحله 3. مطمئن شوید که کد منبع کامل را بارگیری کرده اید
مطمئن شوید که یک وصله یا تغییر نام نیست.
مرحله 4. ترمینال را باز کنید
مرحله 5. هسته را استخراج کنید
از این دستورات استفاده کنید.
tar xjvf kernel (در اینجا گزینه -j برای فشرده سازی bz2 است)
مرحله 6. وارد فهرست (در ترمینال) ایجاد شده شوید
مرحله 7. هسته را پیکربندی کنید
4 روش معمول برای این کار وجود دارد.
- تنظیمات قبلی را انجام دهید - از شما س onال می کند که هسته باید کدام یک را پشتیبانی کند ، بسیار وقت گیر است.
- make menuconfig - منویی ایجاد می کند که در آن می توانید گزینه هایی را که هسته پشتیبانی می کند مرور کنید. به کتابخانه لعنت نیاز دارد ، اما احتمالاً قبلاً در رایانه شما موجود است.
- qconfig/xconfig/gconfig را درست کنید - همان menuconfig ، با این تفاوت که اکنون منوی پیکربندی بر اساس گرافیک است. "qconfig" به کتابخانه QT نیاز دارد.
- از پیکربندی هسته فعلی استفاده کنید. این را از پوشه منبع هسته خود "cp /boot /config -`uname -r`.config" اجرا کنید. با این کار زمان زیادی صرفه جویی می شود ، اما ممکن است بخواهید شماره نسخه کرنل کامپایل شده را تغییر دهید تا از جایگزینی هسته فعلی خود جلوگیری کنید. "تنظیم کلی" "نسخه محلی - ضمیمه انتشار هسته". به عنوان مثال اگر شماره نسخه هسته 3.13.0 است ، می توانید به عنوان مثال 3.13.0. RC1 را در آنجا بنویسید.
مرحله 8. درایورها را نصب کنید
هنگامی که پنجره پیکربندی باز می شود ، خواهید دید که یک نوع پیکربندی از قبل مانند پشتیبانی از درایورهای اصلی مانند پشتیبانی بی سیم Broadcom/سیستم فایل EXT4 و غیره انتخاب شده است. علاوه بر این ، می توانید گزینه هایی مانند افزودن پشتیبانی برای نوع خاصی از دستگاه خود را سفارشی کنید/ کنترل کننده/درایوری مانند شما ممکن است پشتیبانی از سیستم فایل NTFS را از "سیستم فایل >> DOS/FAT/NT/>> پشتیبانی از سیستم فایل NTFS را انتخاب کنید ، در نتیجه از کرنل سفارشی نهایت استفاده را ببرید.
-
توجه: هنگام پیکربندی هسته ، قسمتی را مشاهده می کنید که به عنوان هک هسته شناخته می شود (منظور ما از هک کردن کاوش در آن است) ، که در آن انواع مختلفی از گزینه ها برای هک کردن هسته و یادگیری آن ارائه شده است. اگر می خواهید از آن استفاده کنید ، می توانید گزینه های بیشتری را اضافه کنید ، در غیر این صورت می توانید گزینه "اشکال زدایی هسته" را غیرفعال کنید ، زیرا این کار هسته را بسیار سنگین می کند و ممکن است استفاده از آن در محیط تولید نامناسب باشد.
مرحله 9 ، هسته لینوکس را کامپایل کنید
مرحله 9. هسته را کامپایل و نصب کنید
می توانید دستورات مورد نیاز را در یک خط با جدا کردن آنها با دو علامت (&&) مطابق شکل زیر اجرا کنید. این ممکن است زمان زیادی ببرد.
- make && make modules_install && install install
- ممکن است بخواهید از گزینه -j با make استفاده کنید. این اجازه می دهد تا فرایندهای اضافی برای کامپایل هسته حذف شود ، نحو "make -j 3" خواهد بود. 3 در اینجا تعداد فرآیندهای ایجاد شده را نشان می دهد.
مرحله 10. هسته را بوت کنید
مرحله 11. به boot بروید
مرحله 12. دستور زیر را اجرا کنید
به یاد داشته باشید که شماره نسخه هسته ای را که ساخته اید جایگزین کنید.
- "mkinitrd -o initrd.img-"
- برای توزیع های مبتنی بر Redhat ، نیازی به ایجاد initrd ندارید ، زیرا به طور پیش فرض ایجاد شده است
مرحله 13. بارگذار بوت را به هسته جدید نشان دهید
بنابراین می توان آن را شروع کرد. از ابزار همراه با توزیع خود برای پیکربندی بوت لودر خود استفاده کنید. یک ورودی جدید برای هسته جدید اضافه کنید.
مرحله 14. راه اندازی مجدد
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- Menuconfig معمولاً هنگام پیکربندی هسته بهترین گزینه است.
- برای ایجاد همه رایانه ها نیاز به یک initrd نیست ، اما انجام این کار بی خطر است.
