اگر به دنبال پرواز قانونی و ایمن با هواپیما هستید ، باید برای آموزش کامل ثبت نام کنید و مجوز خلبانی خود را بگیرید. اما اگر کنجکاو هستید که خلبان برای انجام ایمن هواپیما چه می کند ، یا خودتان درس پرواز را شروع کرده اید ، این مرور اجمالی این فرایند می تواند بینش هایی را ارائه دهد. این کار ساده ای نیست و یک دفترچه راهنمای کامل هواپیما شامل صدها صفحه است. اصول زیر به شما کمک می کند تا با کارهایی که خلبان انجام می دهد آشنا شوید و به عنوان کارآموز خلبان با آنچه در اولین پروازهای آموزشی خود با آن مواجه خواهید شد آشنا شوید. اگر می خواهید مقاله ای دقیق تر یا برای شرایط اضطراری داشته باشید ، از آمادگی برای پرواز با هواپیما در مواقع اضطراری یا پرواز در سسنا دیدن کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: یادگیری کنترل ها
مرحله 1. قبل از سوار شدن هواپیما را بازرسی کنید
قبل از بلند شدن ، انجام معاینه ای به نام "قبل از پرواز" بسیار مهم است. این یک بازرسی بصری از هواپیما است تا اطمینان حاصل شود که قطعات هواپیما در وضعیت خوبی هستند. مربی شما باید یک چک لیست بسیار مفید برای هواپیمای خاص در اختیار شما قرار دهد و این چک لیست به شما می گوید که دقیقاً در هر مرحله از پرواز ، حتی قبل از پرواز ، چه باید بکنید. اصول اولیه پرواز:
- سطوح کنترل را بررسی کنید به هر گونه قفل کنترلی را بردارید و مطمئن شوید که بادکنک ها ، فلپ ها و سکان شما آزادانه و روان حرکت می کنند.
- مخازن سوخت و روغن خود را بصری بررسی کنید به مطمئن شوید که آنها در سطوح مشخص پر شده اند. برای بررسی سطح سوخت ، به یک میله اندازه گیری سوخت تمیز نیاز دارید. برای بررسی روغن ، یک میله چسب در محفظه موتور وجود دارد.
- آلودگی های سوخت را بررسی کنید به این کار با تخلیه مقدار کمی سوخت در یک ابزار مخصوص شیشه ای و جستجوی آب یا خاک در سوخت انجام می شود. مربی شما نحوه کار را به شما نشان می دهد.
- وزن و ترازنامه را پر کنید که به شما اطمینان می دهد که خارج از قابلیت های هواپیمای خود پرواز نمی کنید. مربی شما به شما نشان می دهد که چگونه.
- به دنبال لکه ها ، ضربه ها و هر نوع آسیب دیگر بدن باشید به این نقص های کوچک ممکن است مانع از پرواز هواپیمای شما شود ، به خصوص اگر سرنشین آن به خطر بیفتد. همیشه لوازم جانبی را قبل از روشن شدن موتور بررسی کنید. در اطراف لوازم هواپیما احتیاط کنید. - در صورت وجود مشکلات الکتریکی در هواپیما ، پروانه می تواند به طور غیر منتظره ای بچرخد و باعث صدمه شدید شود.
- لوازم اضطراری را بررسی کنید به اگرچه فکر کردن خوشایند نیست ، اما برای بدترین ها آماده شوید. - همیشه احتمال خرابی هواپیما وجود دارد. اطمینان حاصل کنید که غذا ، آب و اقلام کمک های اولیه وجود دارد. همچنین مطمئن شوید که رادیو ، چراغ قوه و باتری دارید. ممکن است سلاح همراه با قطعات استاندارد تعمیر هواپیما مورد نیاز باشد.
مرحله 2. کنترل پرواز (ستون) را در کابین خلبان قرار دهید
وقتی در کابین خلبان می نشینید ، همه سیستم ها و اندازه گیری ها پیچیده به نظر می رسند ، اما وقتی با کارهایی که انجام می دهید آشنا شدید ، بسیار ساده تر به نظر می رسند. در جلوی شما یک کنترل پرواز قرار دارد که شبیه یک فرمان تغییر یافته است.
این کنترل که معمولاً یوغ نامیده می شود ، مانند یک فرمان در ماشین عمل می کند. گام بینی (بالا یا پایین) و حرکت بال ها را کنترل می کند. یوغ را حس کنید برای پایین آمدن فشار دهید ، برای بالا آمدن بکشید و از چپ و راست برای غلتیدن استفاده کنید ، بدون تعجب ، چپ و راست. هنگام پرواز از نیروی زیاد استفاده نکنید. - کنترل هواپیما زیاد لازم نیست
مرحله 3. کنترل های گاز و مخلوط سوخت را تعیین کنید
آنها معمولاً بین دو صندلی در کابین خلبان قرار دارند. دریچه گاز مشکی است و دکمه مخلوط قرمز است. در هوانوردی عمومی ، آنها معمولاً دستگیره های فشار/کشیدن هستند.
رانش توسط دریچه گاز کنترل می شود و دکمه مخلوط نسبت سوخت به هوا (بدون گاز یا غنی از گاز) را تنظیم می کند
مرحله 4. با ابزارهای پرواز آشنا شوید
در اکثر هواپیماها ، شش ابزار اصلی پرواز در امتداد دو ردیف افقی وجود دارد. این شاخص ها اغلب به عنوان بسته شش تایی شناخته می شوند و از جمله موارد دیگر ارتفاع ، نگرش (جهت هواپیما نسبت به افق زمین) ، حرکت قطب نما و سرعت-به جلو و بالا یا پایین (میزان صعود) را نشان می دهد.
- بالا سمت چپ - " شاخص سرعت هوا"سرعت هواپیما را معمولاً به صورت گره نشان می دهد. (گره یک مایل دریایی در ساعت است-حدود 1.15 مایل بر ساعت یا 1.85 کیلومتر در ساعت).
- مرکز برتر - " افق مصنوعی"نگرش هواپیما را نشان می دهد ، یعنی آیا هواپیما در حال صعود یا فرود است و چگونه حرکت می کند - چپ یا راست.
- بالا سمت راست - " ارتفاع سنج"ارتفاع (ارتفاع) هواپیما را نشان می دهد ، در فوت MSL فوت بالاتر از متوسط یا متوسط سطح دریا.
- سمت چپ پایین - " شاخص گردش و بانک"یک ابزار دوگانه است که به شما می گوید سرعت حرکت قطب نما (میزان چرخش) را چقدر سریع تغییر می دهید و همچنین آیا در یک پرواز هماهنگ هستید یا خیر ، این" نشانگر چرخش و لغزش "یا" توپ سوزنی "نیز نامیده می شود.
- مرکز پایین " شاخص سرفصل"که قطب نمای فعلی هواپیمای شما را نشان می دهد. این ابزار باید کالیبره شود (معمولاً هر 15 دقیقه). برای کالیبراسیون ، دستگاه را طوری تنظیم کنید که با قطب نما موافق باشد. این کار روی زمین انجام می شود یا اگر در پرواز است ، فقط به صورت مستقیم و تراز انجام می شود. پرواز.
- سمت راست پایین " نشانگر سرعت عمودی"که به شما می گوید با چه سرعتی در حال صعود یا نزول در دقیقه هستید. صفر به این معنی است که ارتفاع خود را حفظ کرده اید و نه صعود می کنید و نه نزول می کنید.
مرحله 5. کنترل های دنده فرود را تعیین کنید
بسیاری از هواپیماهای کوچک دارای دنده ثابت هستند ، در این صورت شما دستگیره کنترل دنده فرود را نخواهید داشت. برای هواپیماهایی که دارای کنترل دنده فرود هستند ، مکان متفاوت است ، اما معمولاً دارای دسته لاستیکی سفید است. بعد از بلند شدن و قبل از فرود و تاکسی هواپیما از این استفاده خواهید کرد. این ممکن است هرگونه چرخ دنده فرود ، اسکی ، سرسره یا شناور را در زیر خود مستقر کند.
مرحله 6. پاها را روی پدال های سکان قرار دهید
اینها مجموعه ای از پدال ها در پای شما هستند که برای کنترل سکان که به تثبیت کننده عمودی متصل است استفاده می شود. وقتی می خواهید تنظیمات جزئی را برای حرکت به چپ یا راست در محور "عمودی" انجام دهید ، از پدال های سکان استفاده کنید. در اصل ، سکان جنبه خم شدن هواپیما را کنترل می کند. روشن شدن روی زمین نیز توسط پدال های فرمان و/یا ترمزها کنترل می شود نه با یوغ.
قسمت 2 از 4: بلند شدن
مرحله 1. اجازه پرواز را دریافت کنید
اگر در یک فرودگاه کنترل شده هستید باید قبل از تاکسی سواری با Ground Control تماس بگیرید. آنها اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار می دهند و همچنین یک کد فرستنده ، که معمولاً "کد squawk" نامیده می شود ، به شما می دهند. حتماً این را بنویسید ، زیرا این اطلاعات باید قبل از اینکه به شما اجازه پرواز داده شود به Ground Control تکرار شود. هنگامی که مجوز داده شد ، طبق دستور Ground Control به باند بروید ، مطمئن شوید که هرگز از هیچ باندی عبور نکنید مگر اینکه برای انجام این کار مجوز داشته باشید.
مرحله 2. فلپ ها را در زاویه مناسب برای بلند شدن تنظیم کنید
معمولاً از 10 درجه فلپ برای افزایش لیفت استفاده می شود. به هر حال دفترچه راهنمای هواپیما را بررسی کنید. - برخی هواپیماها از فلپ برای بلند شدن استفاده نمی کنند.
مرحله 3. یک فرایند راه اندازی هواپیما را انجام دهید. قبل از رسیدن به باند ، در منطقه اجرا شده توقف کنید. در اینجا باید روش روشن شدن موتور را انجام دهید. این به شما اطمینان می دهد که هواپیمای شما آماده پرواز ایمن است.
از مربی خود بخواهید این روش را به شما نشان دهد
مرحله 4. به برج اطلاع دهید که برای بلند شدن آماده هستید
پس از انجام موفقیت آمیز دویدن ، برج را مطلع کرده و منتظر بمانید تا برای ادامه و یا ورود به باند پاکسازی شود.
مرحله 5. شروع به پرواز را شروع کنید
دکمه مخلوط سوخت را به طور کامل به داخل فشار دهید و گاز را به آرامی پیش ببرید. با این کار دور موتور (دور در دقیقه) افزایش می یابد و نیروی رانشی ایجاد می شود و هواپیما شروع به حرکت می کند. با این حال ، توجه داشته باشید که هنگام انجام این کار ، هواپیما می خواهد به چپ برود ، بنابراین برای ماندن در خط مرکزی باند ، سکان مناسب را اضافه کنید.
- اگر باد مخالف وجود دارد ، باید یوغ را با دقت به باد تبدیل کنید. با افزایش سرعت ، این اصلاح را به آرامی کاهش دهید.
- شما باید خمیدگی (چرخاندن در محور عمودی) را با پدال های سکان کنترل کنید. اگر هواپیما شروع به چرخاندن کرد ، از پدال های پا برای کنترل آن استفاده کنید.
مرحله 6. سرعت را بالا ببرید
به منظور برخاستن از هوا ، هواپیما باید به سرعت مشخصی برسد تا بتواند بالابر کافی ایجاد کند. دریچه گاز در اکثر هواپیماها باید روشن باشد ، اگرچه برخی حداکثر تنظیم را برای کاهش بیش از حد گشتاور دارند. شما به تدریج آنقدر سرعت هوایی خواهید ساخت که بتواند در هوا پرواز کند (معمولاً برای هواپیماهای کوچک حدود 60 گره). نشانگر سرعت هوا به شما می گوید که چه زمانی به این سرعت رسیده اید.
وقتی هواپیما به اندازه کافی بلند می شود ، متوجه می شوید که بینی کمی از روی زمین بلند می شود. به آرامی روی کنترل پرواز حرکت کنید و مطمئن شوید که نرخ صعود مناسب برای هواپیمای خاص را حفظ کرده اید
مرحله 7. در این مرحله یوغ را عقب بکشید
این باعث می شود که کل هواپیما از باند خارج شده و به هوا برود.
- به یاد داشته باشید که سرعت صعود را حفظ کرده و از سکان مناسب استفاده کنید.
- هنگامی که در ارتفاع مطمئنی از سطح زمین قرار دارید و میزان صعود شما مطابق با VSI (شاخص سرعت عمودی) مشخص شده است ، فلپ ها و دنده فرود را به حالت خنثی برگردانید. این امر باعث کاهش کشش و افزایش زمان و فاصله پرواز ایمن می شود.
قسمت 3 از 4: مدیریت پرواز
مرحله 1. افق مصنوعی یا شاخص نگرش را ترسیم کنید
این باعث می شود سطح هواپیما حفظ شود. اگر زیر افق مصنوعی افتاده اید ، عقب بروید تا بینی هواپیما را بالا ببرید و آن را بلند کنید. باز هم می گویم که ملایم باشید. - نیاز زیادی ندارد.
بهترین راه برای نگه داشتن هواپیما در ارتفاع مناسب این است که اطمینان حاصل کنید که مدام نشانگر نگرش و ارتفاع سنج و بقیه شش بسته را اسکن می کنید. عادت کنید که اسکن کنید تا به مدت طولانی روی هیچ وسیله ای ثابت نمانید
مرحله 2. هواپیما را بانک (بچرخانید)
اگر چرخ جلو (یوغ) دارید ، آن را بچرخانید. اگر چوب است ، آن را به چپ یا راست حرکت دهید تا بچرخد. با استفاده از توپ سوزن (هماهنگ کننده دور) در پرواز هماهنگ بمانید. این سنج یک هواپیمای کوچک با خط تراز و یک توپ سیاه در امتداد آن را نشان می دهد. با تنظیم سکان ، توپ سیاه را در مرکز نگه دارید تا دور شما صاف (هماهنگ) شود.
- یک وسیله یادگیری مفید فکر کردن روی قدم بر روی توپ است تا بدانید هنگام هماهنگی یک پیچ ، کدام پدال سکان را باید پا بگذارید.
-
میلرها زاویه بانک را کنترل می کنند و در کنار سکان کار می کنند. هنگام چرخاندن ، سکان و میلر را با نگه داشتن چرخش و توپ ابزار در مرکز هماهنگ کنید ، به یاد داشته باشید که با اسکن شش تایی ، ارتفاع و سرعت هوا را زیر نظر داشته باشید.
توجه: وقتی یوغ به چپ بپیچد ، ایرلون چپ بالا می رود و راست پایین می رود. هنگام چرخش به راست ، آیلرون راست بالا می رود و آیلرون چپ به سمت پایین می رود. در این مرحله بیش از حد نگران مکانیک آیرودینامیک نباشید ، فقط سعی کنید با مفاهیم اولیه آشنا شوید
مرحله 3. سرعت هواپیما را مدیریت کنید
هر هواپیما دارای یک موتور قدرت تنظیم شده برای مرحله کروز پرواز است. هنگامی که به ارتفاع مورد نظر خود رسیدید ، این قدرت باید در حدود 75 تنظیم شود. هواپیما را برای پرواز مستقیم و یکنواخت کوتاه کنید. هنگامی که هواپیما را تر و تمیز می کنید احساس خواهید کرد که کنترل ها نرم تر می شوند. همچنین در برخی هواپیماها متوجه خواهید شد که این تنظیم قدرت در منطقه بدون گشتاور است ، جایی که برای حفظ پرواز مستقیم نیازی به ورودی سکان نیست.
- در حداکثر توان ممکن است متوجه شوید که بینی به دلیل گشتاور موتور به صورت جانبی حرکت می کند و نیاز به اصلاح سکان مخالف دارد. به طور مشابه ، ممکن است متوجه شوید که در تنظیم قدرت بیکار پرواز ، ورودی سکان مخالف مورد نیاز است.
- برای ثابت نگه داشتن هواپیما ، لازم است جریان هوا و سرعت کافی حفظ شود. پرواز بیش از حد آهسته یا در زوایای بیش از حد تند می تواند باعث از دست رفتن جریان هوا و توقف هواپیما شود. این در هنگام برخاست و فرود بسیار خطرناک است ، اما مهم است که هواپیما را در سرعت مناسب در حین پرواز نگه دارید.
- همانطور که اگر پای خود را روی زمین رانده اید موتور خودرو را فرسوده می کنید ، همین کار را برای موتور هواپیما نیز انجام می دهید. فقط قدرت را برای حفظ سرعت هوا در صعود افزایش دهید و قدرت فرود را بدون شتاب کاهش دهید.
مرحله 4. با یک لمس سبک روی کنترل ها پرواز کنید
اگر (و زمان) آشفتگی شدید را تجربه می کنید ، مهم است که بیش از حد تصحیح نکنید. تغییرات ناگهانی و بزرگ در جهت های سطح کنترل می تواند هواپیما را از محدوده ساختاری خود خارج کرده و باعث آسیب به هواپیما شده و به طور بالقوه توانایی آن را برای ادامه پرواز به خطر اندازد.
- مسئله دیگر یخ زدگی کاربراتور است. یک دستگیره کوچک با برچسب "گرمای کربوهیدرات" وجود دارد. حرارت کربوهیدرات را برای مدت زمان کوتاهی ، تقریباً هر ده دقیقه یا بیشتر ، مخصوصاً در سطوح رطوبت نسبی بالا که باعث ایجاد یخ می شود ، اعمال کنید. توجه: این مورد فقط برای هواپیماهای دارای کاربراتور صدق می کند.
- منطقه بندی نکنید - شما هنوز باید در جستجوی هواپیماهای دیگر باشید و شش بسته را زیر نظر داشته باشید.
مرحله 5. دور موتور را تنظیم کنید
هنگامی که سرعت حرکت ثابت را دریافت می کنید ، می توانید کنترل ها را تنظیم کرده و آنها را قفل کنید ، بنابراین هواپیما در یک قدرت ثابت باقی می ماند و می توانید بر حفظ سطح آن تمرکز کنید. در این مرحله ، قدرت دریچه گاز را تا حدود 75 درصد محل تنظیم شده کاهش دهید. برای Cessna تک موتوره ، این باید در حدود 2400 دور در دقیقه باشد.
- بعد تریم را تنظیم کنید. تریم سطحی کوچک در لبه آسانسور است. می توان آن را از داخل کابین خلبان منتقل کرد. تنظیم صحیح آن از صعود یا فرود هواپیما در حین پرواز کروز جلوگیری می کند.
- انواع مختلفی از سیستم های تریم وجود دارد. برخی از آنها شامل یک چرخ ، اهرم یا میل لنگ است که کابل یا میله ای را که به زنگ میل لنگ سطح تر و تمیز متصل شده است می کشد. دیگری جک پیچ و میله است. و در عین حال دیگران یک سیستم الکتریکی هستند (که استفاده از آنها ساده ترین است). تنظیم تریم در هر هواپیما دارای سرعت مربوطه است که هواپیما به دنبال آن است و آن را نگه می دارد. این وزن ، وزن هواپیما ، مرکز ثقل و وزن حمل (بار به همراه مسافران) متفاوت است.
قسمت 4 از 4: فرود هواپیما
مرحله 1. با استفاده از رادیو ارتباطی اجازه فرود دهید
ارتباط ضروری با ATC (کنترل ترافیک هوایی) ، کنترل رویکرد ، یا برج ، در حین نزدیک شدن و فرود ، یکی از ضروریات پرواز است. می توانید فرکانس های صحیح را در نمودار مقطعی خود بیابید.
هنگام تغییر فرکانس در رادیو ارتباطی ، مودبانه است که قسمت بیشتری از یک دقیقه را گوش دهید تا مطمئن شوید هیچ ایستگاهی در وسط مبادله قرار ندارد. تنها زمانی که مطمئن هستید هیچ "گفتگویی" در جریان نیست ، باید پخش اولیه خود را انجام دهید. این به جلوگیری از وضعیت "قدم گذاشتن" کمک می کند که زمانی اتفاق می افتد که چندین ایستگاه با فرکانس یکسان همزمان پخش می شوند
مرحله 2. سرعت هوا را کاهش دهید
برای انجام این کار ، قدرت را کاهش داده و فلپ ها را به سطح مناسب پایین بیاورید. فلپ ها را با سرعت بیش از حد بالا قرار ندهید (فقط زمانی که سرعت هوا در قوس سفید روی ابزار سرعت هوا قرار دارد). با اعمال فشار برگشتی روی چرخ کنترل ، سرعت هوا و میزان فرود را تثبیت کنید. دانستن اینکه حق با شماست فقط به تمرین نیاز دارد.
نقطه هدف خود را انتخاب کرده و فرود خود را آغاز کنید
مرحله 3. زاویه مناسب فرود و سرعت هوا را بدست آورید
این توسط مخلوطی از دریچه گاز و یوغ کنترل می شود. پس از پیدا کردن باند ، باید این ترکیب را دقیقاً برای فرود داشته باشید. وقتی صحبت از پرواز با هواپیما می شود ، این سخت ترین قسمت است.
یک قاعده کلی این است که بهترین سرعت حرکت 1.3 در سرعت توقف هواپیما ضرب می شود. این باید در ASI نشان داده شود. با این حال ، سرعت باد را نیز در نظر بگیرید
مرحله 4. بینی را پایین بیاورید و اعداد موجود در باند را تماشا کنید
آنها به دلایلی آنجا هستند: آنها به خلبان می گویند که آیا قصد دارد بیش از حد حرکت کند یا کوتاه فرود آید. بینی را پایین بیاورید ، اعداد را درست در افق خود نگه دارید.
- اگر اعداد و ارقام در زیر بینی هواپیما ناپدید می شوند ، شما در حال فرود طولانی هستید.
- اگر تعداد آنها از بینی هواپیما فاصله دارد ، شما در حال فرود کوتاه هستید.
- با نزدیک شدن به زمین ، "اثر زمین" را تجربه خواهید کرد. این مورد توسط مربی شما به طور مفصل توضیح داده می شود ، اما اساساً اثر زمین باعث می شود که هواپیما به دلیل کاهش کشش در نزدیکی زمین کمی شناور شود.
مرحله 5. گاز را به حالت آماده به کار کاهش دهید
بینی را به آرامی با عقب کشیدن روی یوغ بالا بیاورید ، تا زمانی که دو چرخ اصلی به هم نزدیک شوند. چرخ بینی را از روی زمین نگه دارید. خود به خود روی زمین می نشیند
مرحله 6. توقف کنید
هنگامی که چرخ دماغه به پایین لمس کرد ، می توانید برای خروج از باند ، ترمزها را به آرامی فشار دهید. در رمپ خاموش مشخص شده توسط برج در اسرع وقت خارج شوید. هرگز روی باند هواپیما متوقف نشوید.
نکات
- اگر دوست خلبان دارید ، از او بخواهید نحوه عملکرد کنترل هواپیما را به شما نشان دهد. اگر در هواپیما در شرایط اضطراری قرار گرفتید به شما کمک می کند.
- اجازه پرواز شما باید داده شود تا برج کنترل بتواند پیشرفت شما را پیگیری کند.
-
می توانید اطلاعات زیادی در مورد پرواز با هواپیما بیاموزید و همچنین برای گرفتن مجوز خلبانی بدون صرف هزینه آماده شوید:
- چگونه می توان آموزش آنلاین رایگان خلبانان را با FAA Safety.gov شروع کرد
- چگونه می توان آموزش خلبان رایگان را به صورت آنلاین با AOPA.org شروع کرد
- پرواز Cessna
- اگر مبتدی هستید باید به آرامی با هواپیما رانندگی کنید.
هشدارها
- اگر در شرایط اضطراری هستید که خلبان قادر به پرواز نیست و خلبان مجاز در هواپیما وجود دارد ، اجازه دهید آن خلبان پرواز کند. هرگز بدون مجوز پرواز نکنید مگر به طور ضروری.
- شخص بدون مجوز فقط باید در شرایط اضطراری کنترل هواپیما را در دست بگیرد. به دست گرفتن کنترل در هر موقعیت دیگری می تواند منجر به جریمه یا حتی حبس شود.
