رایج ترین اشتباهی که بازیکنان جدید هنگام نزدیک شدن به هر بازی انجام می دهند این است که این کار را با موس موس یا پیکربندی نشده انجام دهند. شما نباید "به موس خود عادت کنید" ؛ ماوس شما باید "برای شما مناسب باشد".
مراحل
قسمت 1 از 3: پیکربندی درایور برای ماوس بازی
مرحله 1. میزان نظرسنجی را تا جایی که ماوس و USB می توانند بدون وارد کردن خطا انجام دهند تنظیم کنید
اگر به نظر می رسد که هنگام حرکت موس ، مکان نما به طور تصادفی در ویندوز یخ می زند ، این نمونه ای از چنین خطای ردیابی است. یک ماوس گیمینگ نیمه مناسب باید 1000 مگاهرتز خوب کار کند.
مرحله 2. DPI موس خود را روی حداکثر تنظیم کنید تا سنسور آن بطور طبیعی بتواند از عهده آن برآید
بسیاری از موش های بازی (مخصوصاً قدیمی تر) ادعا می کنند که دارای DPI بسیار بیشتری از آنچه سنسور آنها می تواند انجام دهد هستند ، بنابراین برگه های داده را در گوگل جستجو کنید تا دریابید که رزولوشن اصلی سنسور واقعاً چیست. به طور کلی بین 800 تا 1600 DPI برای بیشتر موش های بازی مقرون به صرفه یا قدیمی معمولی است. سنسورهای بهتر می توانند DPI های بسیار بالاتری را اداره کنند.
این یک مرز بالا برای فرایند بعدی تنظیم DPI شما ایجاد می کند. اگر موس شما دارای ویژگی ها یا ویژگی های خاصی است که بر عملکرد فراتر از یک DPI خاص تأثیر منفی می گذارد ، به جای رزولوشن اصلی سنسور ، از آن به عنوان حداکثر استفاده کنید
مرحله 3. اگر مجموعه نرم افزاری ماوس از این قابلیت پشتیبانی می کند ، ماوس خود را برای سطحی که روی آن قرار دارد کالیبره کنید
کاربران موس Razer می توانند "Calibration" را به عنوان یک زبانه فرعی در زیر "Mouse" در نرم افزار Razer Synapse خود پیدا کنند. و "کالیبراسیون دستی" به عنوان یک زبانه فرعی در زیر آن ، سپس روی "افزودن سطح" کلیک کنید تا فرآیند کالیبراسیون آغاز شود. کاربران ماوس لاجیتک می توانند "تنظیم سطح" را به عنوان یک گزینه در نرم افزار بازی لاجیتک خود بیابند. استفاده از یکی از ایستگاه از پیش تنظیم Logitech بر روی یک تشک موش ناسازگار می تواند باعث ایجاد "وصله" در ردیابی موش شود ، گویی قسمت هایی از تشک ماوس مناطق مرده هستند.
قسمت 2 از 3: پیکربندی تنظیمات موس سیستم عامل شما
مرحله 1. مشخص کنید که آیا بازی شما از تنظیمات سیستم عامل شما استفاده می کند یا خیر
تعداد کمی از بازیها از تنظیمات موس سیستم عامل شما برای حساسیت و / یا شتاب موس (به طور کلی پورتهای کنسول بد بازی ، بازیهای مبتنی بر مرورگر یا عناوین مبهم با بودجه بسیار کم) استفاده می کنند. در این موارد شما باید این تنظیمات را در سیستم عامل به جای یا همچنین در بازی تنظیم کنید.
مرحله 2. در صورت نیاز تنظیم کنید
در ویندوز ، به تنظیمات ماوس خود بروید (در ویندوز 10 ، کلید ویندوز خود را فشار دهید ، "تنظیمات ماوس" را بدون نقل قول تایپ کرده و گزینه carriage return را بزنید و روی "گزینه های اضافی ماوس" کلیک کنید). به برگه "گزینه های اشاره گر" بروید. مطمئن شوید که Pointer Speed روی حالت پیش فرض (وسط) لغزنده تنظیم شده باشد و "Enhanced Pointer Precision" غیرفعال باشد.
قسمت 3 از 3: تنظیم تنظیمات درون بازی با مقادیر مطلوب آنها
مرحله 1. شتاب موس را غیرفعال کرده و ورودی خام را فعال کنید
اکثر بازی های مدرن این تنظیمات را در اختیار شما قرار می دهند تا بتوانید آنها را در قسمت Mouse / Controls منوهای گزینه ها تنظیم کنید. در غیر این صورت ، آنها در دسترس نخواهند بود ، اما به درستی در پشت صحنه تنظیم شده اند. عناوین قدیمی ممکن است از شما بخواهند پیکربندی یا فایل های.ini را ویرایش کنید تا این تنظیمات را مجبور کنید.
برخی از بازیها ممکن است از اصطلاحات مختلف و مبهم برای اشاره به موارد بالا استفاده کنند ، به عنوان مثال از "Aim Smoothing" به جای "Acceleration" استفاده کنید. اگر شک دارید ، می توانید از جامعه هر بازی توضیحی بخواهید
مرحله 2. حساسیت خود را در بازی روی مقداری قرار دهید که نسبت ورودی ماوس و حرکت مکان نما را 1: 1 نشان دهد
به طور کلی حساسیت به عنوان یک ضرب عددی برای ورودی تلقی می شود ، بنابراین شما در حالت ایده آل می خواهید حساسیت "1" در بازی (1 برابر ورودی ماوس) در بازی داشته باشید. برخی از بازی ها به سادگی لغزنده های بدون برچسب حساسیت دارند ، یا از مقیاس بندی عددی دلخواه خود استفاده می کنند - در این حالت "پایین تر به طور کلی بهتر است".
مرحله 3. یک نقشه آموزشی یا تمرین را بارگذاری کنید
وقتی تنظیمات خود را به خوبی تنظیم می کنید ، نمی خواهید مزاحم شوید یا سایر بازیکنان را اذیت کنید ، بنابراین بهتر است در حالت تمرین تمرین کنید.
مرحله 4. توانایی ردیابی را از طریق موهای زائد یا مکان نما آزمایش کنید
در تیراندازی اول شخص ، یک موقعیت ثابت را انتخاب کنید ، چپ و راست (در حالت ایده آل به عنوان یکی از سریع ترین شخصیت های بازی) حرکت کنید و سعی کنید موهای متقابل خود را در آن نقطه ثابت نگه دارید. در MOBA ، شخصیت خود را در حال قدم زدن در اطراف نقشه تنظیم کنید (البته نمای شما ثابت است ، البته روی شخصیت قفل نشده است) و مکان نما خود را به دنبال او یا سایر اهداف متحرک دیگر روی نقشه دنبال کنید (برای مثال یک خزش).
- اگر دست موش شما نقطه ضعف را از نقطه / مکان نما از شخصیت شما بیرون می کشد ، "هدف" را فراتر می گذارید و به این ترتیب یا DPI یا حساسیت شما بسیار زیاد است. اگر می توانید DPI خود را برای رفع این مشکل کاهش دهید ، در حالی که حساسیت خود را در 1 نگه دارید ، این کار را انجام دهید. در غیر این صورت برای جبران آن باید حساسیت خود را زیر 1 کاهش دهید.
- اگر حرکت شما در حال بیرون کشیدن از نقطه عطف است یا هدف شما در MOBA از مکان نما خارج است ، شما در حال "ضعیف کردن" هدف خود هستید و DPI یا حساسیت شما بسیار کم است. اگر DPI موس شما کمتر از حداکثر رزولوشن NATIVE برای سنسور آن است ، باید DPI را تا زمانی که دیگر زیر شوت نزنید بالا ببرید. اگر DPI موس شما در وضوح اصلی است یا نمی توانید DPI ماوس خود را تغییر دهید ، به جای آن باید حساسیت را افزایش دهید.
مرحله 5. هر دو نقطه ثابت بازی را انتخاب کنید و به سرعت مکان نما / مکان نما خود را بین دو نقطه "محکم" کنید
به عنوان مثال ، مرکز دو پست مختلف روی یک دیوار ، بین چند جعبه در نقشه ، بین شخصیت شما و یک برج نزدیک در MOBA.
- اگر نشانگر متقابل / مکان نما شما از چیزی که می خواهید به آن برسید فراتر رود ، در حال "فراتر زدن" هستید و باید همانطور که در مرحله قبل توضیح داده اید ، DPI یا حساسیت خود را کاهش دهید.
- اگر مکان نما / مکان نما به طور کامل به آنچه می خواهید به آن برسید نرسیده باشد ، "در حال تیراندازی ضعیف" هستید و باید همانطور که در مرحله قبل توضیح داده اید ، DPI یا حساسیت خود را افزایش دهید.
- این مرحله را هر چند بار که لازم است تکرار کنید تا این کار را به طور کامل تنظیم کنید.
مرحله 6. یک شخصیت / سلاح را انتخاب کنید که دارای محدوده است و از آن برای بزرگنمایی استفاده کنید
مرحله بزرگنمایی را تکرار کنید ، اما به جای تنظیم DPI یا حساسیت پایه ، "ضریب حساسیت زوم" بازی را تنظیم کنید.
- این مقدار ممکن است توسط لغزنده ها برای بزرگنمایی های مختلف دامنه (مانند PUBG) نشان داده شود. یا یک نوار لغزنده عددی تحت پیکربندی کنترل قهرمان فردی (مانند Widowmaker در Overwatch ، با عددی که درصد حساسیت پایه را نشان می دهد) ؛ یا فقط یک متغیر عددی که از طریق فرمان کنسول یا اسکریپت فایل پیکربندی کنترل می شود (zoomed_sensitivity_ratio در TF2).
- برخی از بازی ها (به عنوان مثال World of Tanks) دارای یک اسلایدر جداگانه حساسیت در بازی برای نمایش از بالا به پایین (توپخانه) هستند. همین اصل صدق می کند.
نکات
- مجموعه نرم افزاری که همراه ماوس شما ارائه شده است ممکن است استفاده از "پروفایل" را فعال کند. که نه تنها به شما امکان می دهد یک پروفایل حساسیت / DPI جداگانه برای استفاده از دسکتاپ سیستم عامل و مرور وب در بازی داشته باشید ، بلکه حتی ممکن است به قدری پیچیده باشد که برای هر بازی که انجام می دهید مشخصات متفاوتی به شما بدهد.
- اگر موس ماوس بازی نیست یا فاقد بسته درایور جامع و ویژگی های ارائه شده است ، باز هم می توانید با خیال راحت قسمت اول این راهنما را نادیده بگیرید.
- موش سنگین تر برای غلبه بر اینرسی (برای شروع حرکت و سپس برای متوقف کردن مجدد) به تلاش بیشتری نیاز دارد. اگر ماوس گیمینگ شما دارای وزنه های قابل تنظیم است ، پس سبکتر کنترل و دقت بیشتری را نسبت به سنگین تر ارائه می دهد.
هشدارها
- اگرچه سنسورهای مدرن می توانند DPI ها را بسیار بیشتر از نیاز اکثر کاربران انجام دهند ، اما برخی (اما نه همه آنها) سطوح افزایشی سخت افزاری "هموارسازی" را در DPI های بالاتر برای از بین بردن تکان دادن ، که می تواند مقادیر کمی تاخیر را ایجاد کند ، و ممکن است تأثیر منفی داشته باشد ، معرفی کنند. احساس موش
- اگر میزان نظرسنجی ، DPI ، وضوح صفحه نمایش ، میدان دید صفحه و غیره و غیره را تغییر دهید ، "حساسیت م "ثر" (میزان حرکت نسبی متقاطع موی شما از هر حرکت موشواره) تغییر می کند و مطمئن شوید این موارد قفل شده اند قبل از اینکه به DPI مناسب برسید ، بهترین ارزشها را انتخاب کنید یا حساسیت برای شما مهم است.
- ممکن است از نرم افزار شخص ثالث برای "اورکلاک" موش های مقرون به صرفه / غیربازی برای نرخ نظرسنجی بالاتر استفاده کنید. ممکن است کاربران از این مزایا استفاده کنند ، اما ممکن است مشکلاتی را ایجاد کند ، و به طور کلی غیر ضروری است.
