اکنون که بر هواپیمای تک موتوره مسلط شده اید ، وقت آن است که پیشرفت کنید و رتبه چند موتوره خود را کسب کنید. مراحل زیر باید اطلاعات کافی را برای کمک به شما در قبولی در آزمون چند موتوره ، آزمون پرواز و دریافت گواهینامه چند موتوره ارائه دهد. این مراحل یک راهنمای واقع بینانه و قابل دستیابی را ارائه می دهد. این مقاله بر شما تمرکز می کند تا تمام اصول اولیه سازها در Cessna 310 ، یکی از رایج ترین هواپیماهای دوقلو سبک ، را برای نشان دادن همه انواع مشابه هواپیما مورد بررسی قرار دهید.
اگر ترجیح می دهید با هواپیمای تک موتوره سسنا 172 شروع کنید ، از Fly a Cessna دیدن کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: آشنایی با سسنا چند موتوره
مرحله 1. تفاوت های بین Cessna 172 و Cessna 310 را بیاموزید
تفاوت واضح فقط در این نیست که 310 دارای کنترل های بیشتری برای کارکردن موتورها است ، بلکه دارای ویژگی های بسیار بیشتری در تمام قسمت های هواپیما است (که بعداً توضیح داده شد).
با نگاه اول به کابین خلبان در پنل 310 ، ابزارها و کنترل های بیشتر و ابزارهای مدرن تری را مشاهده خواهید کرد
مرحله 2. ابزارهای اضافی اضافه شده به صفحه ابزار 310 را بشناسید:
- دو سرعت سنج
- دو دستگاه فشار سنج
- دو مجموعه دماسنج و فشار موتور.
مرحله 3. به پایه اصلی با کنترل های دوگانه توجه کنید
مرحله 4. با کنترل های اضافه شده در 310 آشنا شوید
- قابل توجه ترین تفاوت ، برای این مقاله ، در پایه کنترل دوگانه است.
- کنترل ها از چپ به راست عبارتند از:
- دو دریچه گاز
- دو عدد کنترل پروانه.
- دارای دو عدد کنترل مخلوط سوخت
- دارای دو عدد کنترل مخزن سوخت زیر پایه.
مرحله 5. تفاوتهای پنل دوقلو را بیاموزید
- این پنل دارای "پنل شیشه ای" جدیدتری است که تمام ابزارهای پنل شش تایی را دارد ، اما در یک صفحه شیشه ای متمرکز شده است ، در فرمت های مختلف که در آن سرعت هوا و ارتفاع در نمایشگرهای نوار عمودی قرار دارند.
- توجه داشته باشید که سه سنج گرد در زیر صفحه شیشه ای برای پشتیبان گیری نگه داشته شده اند. در صورت خرابی صفحه شیشه ای.
- شاخص سرعت هوا
- افق مصنوعی.
- ارتفاع سنج
مرحله 6. سه سرعت بحرانی را به خاطر بسپارید
در چندقلوها چند سرعت بحرانی وجود دارد که باید نگران آنها باشید. این سرعتها را به خاطر بسپارید ، مطمئناً در آزمون شفاهی از آنها در مورد آنها سوال می شود. این سرعت ها با هر هواپیما متفاوت است ، دفترچه راهنمای هواپیمای خود را بررسی کنید.
- گره های VMC-93 حداقل سرعت کنترل سرعت هوا که در زیر آن ، هواپیما قابل کنترل نیست ، در پرواز با یک موتور خاموش است.
- گره Vyse-106. بهترین نرخ صعود سرعت ارائه بهترین صعود بر روی یک موتور.
- گره Vxse-95. بهترین زاویه صعود. سرعتی که بهترین صعود را برای رفع موانع خروج 50 فوت (15.2 متر) فرودگاه با یک موتور فراهم می کند.
مرحله 7. الزامات رتبه بندی چند موتوره FAA را درک کنید
برخی از الزامات FAA به شرح زیر است: (از مربی خود بخواهید لیست فعلی را به شما نشان دهد).
- در حال حاضر باید حداقل یک گواهینامه خلبان موتور واحد داشته باشید.
- باید حداقل 10 ساعت پرواز با مدرس پرواز واجد شرایط FAA در هواپیمای دو موتوره داشته باشد.
- باید حداقل 90 پرواز و فرود در 90 روز گذشته ، در یک دوقلو داشته باشد.
- آموزش کافی برای تسلط بر پرواز با یک موتور خاموش.
- آموزش زمینی برای انجام پیچیدگی های پیچیده تری قبل از پرواز.
- همه سرعتهای خاص و سایر الزامات را در هر دو موتور و با یک موتور خاموش بدانید.
- در تمام موارد بالا یک امتحان شفاهی با بازرس FAA بگذرانید.
- یک چک پرواز را با یک بازرس FAA انجام دهید و همه موارد فوق را نشان دهد.
مرحله 8. با گردش در اطراف آشنا شوید
گردش در یک دوقلو پیچیده تر است. موارد زیر نمونه ای از اکثر موارد چک است ، از چک لیست دفترچه راهنمای هواپیما استفاده کنید.
- در صورت نصب ، همه قفل های کنترلی ، داخلی و خارجی را بردارید.
- وضعیت آسانسور ، سکان ، زبانه های تریم ، پیچ های لولا و میله های محرک را بررسی کنید.
- سوراخ های فشار استاتیک را برای انسداد بررسی کنید.
- محفظه چمدان و درب را بررسی کنید.
- ایرلون ها را در همان عمارت آسانسور بررسی کنید.
- بررسی کنید درپوش های پرکننده مخزن سوخت اصلی و کمکی ایمن باشند.
- دنده فرود را از نظر آسیب بررسی کنید.
- روغن موتور را چک کنید. حداقل 9 کوارت آمریکایی (9000 میلی لیتر) ، کامل 12 کوارت.
- مقداری سوخت از صافی تخلیه کرده و آب یا آلودگی آن را بررسی کنید.
- چرخ دنده اصلی ، تایر و درب دنده را محکم بررسی کنید.
- پروانه و اسپینر را برای وجود خط و خش بررسی کنید.
- درپوش پرکن روغن را بررسی کنید.
- محکم بودن درهای کاور را بررسی کنید
- دنده بینی را چک کنید.
- لوله پیتوت را برای انسداد بررسی کنید.
- چراغ تاکسی را چک کنید
- مطمئن شوید که هر دو طرف هواپیما را یکسان بررسی می کنید.
- کراوات را بردارید.
قسمت 2 از 4: آماده شدن برای برخاستن
مرحله 1. قبل از برخاستن چک لیست را انجام دهید
(از لیست چک هواپیما استفاده کنید).
- سوئیچ دنده فرود در حالت پایین (قبل از روشن کردن دستگاه).
- آسانسور و آیلرون برای بلند شدن آماده شده اند.
- دستگیره های اصطکاک دریچه گاز را برای اصطکاک مناسب بررسی کنید.
- مخلوط را روی کامل غنی قرار دهید.
- کنترل تکیه گاه به جلو
- فلپ ها را در موقعیت توصیه شده قرار دهید ، برخی از 10 درجه استفاده می کنند. دفترچه راهنمای خود را بررسی کنید. (سوئیچ فلپ را با کلید دنده فرود اشتباه نگیرید).
- شیرهای انتخاب سوخت روی مخزن اصلی تنظیم شده اند.
- حرارت کاربراتور ، تا سرد (کامل به جلو).
- سنج های سوخت را برای سوخت کافی بررسی کنید.
- پمپ ها را روشن کنید
- کنترل آزاد و حرکت صحیح
- درپوش های کاسه باز می شوند.
مرحله 2. سوخت خود را بررسی کنید
روشهای زیر فقط تقریبی از آنچه انتظار دارید مربی شما به شما نشان دهد است ، اما نه یک روش دقیق برای دنبال کردن بدون مربی.
- در صورت لزوم ، هر 4 سنج سوخت را از نظر وجود مخزن کامل بررسی کنید.
- 310 دارای 4 مخزن سوخت ، دو عدد 50 گالری است. مخازن نوک بال و دو عدد 15 گالن (56.8 لیتر). تانک های aux ، برد احتمالی 1000 مایل را در اختیار شما قرار می دهد.
- وزن کل سوخت 1170 پوند است. بنابراین مراقب بارگذاری بیش از حد هواپیما باشید. ممکن است مجبور شوید مقداری سوخت پشت سر بگذارید.
مرحله 3. موتورها را روشن کنید (اگر در منطقه ای روشن قرار دارند)
دفترچه راهنمای هواپیما را دنبال کنید.
- موتور چپ را ابتدا روشن کنید زیرا باتری در آنجا قرار دارد.
- موتور مناسب را روشن کنید.
- هر دو ابزار موتور را با رنگ سبز بررسی کنید.
- ارتفاع سنج روی ارتفاع میدان تنظیم شده است.
- ست ژیروس
- درها و پنجره ها به درستی قفل شده اند.
- کمربند ایمنی ، از جمله مسافران. (تا زمانی که گواهینامه چند موتوره خود را دریافت نکنید ، هیچ مسافری مجاز نیست.
مرحله 4. موتور را روشن کنید
- هر 310 رانش با یک موتور پیچیده تک موتوره در هر موتور برابر خواهد بود.
- در کتابچه راهنمای هواپیمای 310 خود ، magnetos ، گرمای کاربراتور ، کنترل های Prop را بررسی کنید.
قسمت 3 از 4: اجرای ایمن تیک آف و کروز
مرحله 1. باند Start-Stop باند مورد نیاز را محاسبه کنید
- قبل از برخاستن از هر فرودگاه در هر هواپیما ، طول باند مورد نیاز هواپیمای خود را کاملاً بارگیری شده محاسبه کنید. به دفترچه راهنمای هواپیما مراجعه کنید.
- با یک هواپیمای چند موتوره ، شما باید نه تنها طول باند مورد نیاز ، بلکه فاصله "Start-Stop" را برای هواپیمای خود بررسی کنید.
- فاصله Start-Stop فاصله مورد نیاز است ، تا این هواپیما با سرعت کامل به VMC برسد ، سپس هواپیما را در باند کامل متوقف کند. فاصله باید حدود 2400 فوت از باند بطور متوسط 310 باشد.
- برخی خلبانان دوست دارند این عدد را به 5000 پا برسانند و از آن به عنوان حداقل باند هواپیما استفاده کنند.
- سقف سرویس تک موتوره مدل بعدی توربو 310 تقریباً 17000 فوت است ، اما مدل اولیه 310 تنها 7700 فوت است. دفترچه راهنمای خود را بررسی کرده و حداکثر سقف سرویس خود را حفظ کنید. اگر مدل اولیه 310 دارید ، بهتر است در ارتفاعی بالاتر از 7000 فوت فرود نیایید.
مرحله 2. رول برخاست خود را شروع کنید
- هر دو کنترل مخلوط را حداکثر یا مطابق دستورالعمل خود استفاده کنید.
- هر دو کنترل پروانه را به حداکثر یا مطابق دستورالعمل خود اعمال کنید.
- هر دو کنترل دریچه گاز را به حداکثر یا مطابق راهنمای خود اعمال کنید.
- در صورت لزوم با سکان در خط مرکزی باند بمانید.
- حداکثر پروانه را حداقل 2600 دور در دقیقه یا مطابق راهنمای دستی تأیید کنید.
- در صورت لزوم بررسی کنید که موتور سنج ها سبز هستند.
- سازمان دیده بان سرعت هوا برای VMC (کنترل حداقل سرعت) ،
- تا VMC ، 96knots یا در صورت لزوم نچرخید.
مرحله 3. ایجاد بهترین نرخ صعود
(در صورت نیاز به رفع موانع 50 فوت ، از Best-angle-of-Climb استفاده کنید).
- بهترین نرخ صعود را حفظ کنید ، 106 گره.
- صعود ثابتی را در 106 گره ایجاد کنید ، سرعت را حداقل 500 fpm تأیید کنید ، نشانگر صعود عمودی.
- هنگامی که صعود مثبت برقرار شد ، دنده را بالا ببرید ، سهولت باز کنید (در صورت استفاده از فلپ).
- صعود را در فشار 25 اینچ منیفولد در 2400 دور در دقیقه تا رسیدن به ارتفاع دلخواه حفظ کنید.
مرحله 4. در ارتفاع کشتی حرکت کنید
- بینی را کمی پایین بیاورید و قدرت ، دریچه گاز را تا 23 اینچ فشار چند برابر کاهش دهید.
- برای بهترین قدرت کروز 65 درصد قدرت ، کنترل هد را روی 2300 دور در دقیقه تنظیم کنید.
- این تنظیم قدرت را حفظ کرده و ارتفاع را با تنظیمات کوچک یوغ و دریچه گاز نگه دارید.
- برای حفظ ارتفاع کروز به دلخواه کوتاه کنید.
قسمت 4 از 4: روشهای خاموش کردن موتور
مرحله 1. بازیابی موتور را نشان دهید
شما توسط بازرس FAA در تشخیص و بازیابی موتور آزمایش می شوید.
- از مربی خود بخواهید که مراحل موتور را قبل از ارتفاع ایمن برای شما انجام دهد.
- مربی به شما نشان می دهد که چگونه بفهمید کدام موتور خراب است و چگونه هواپیما را با یک موتور پرواز کنید.
- مربی ممکن است یک موتور را در زمانی که انتظارش را ندارید بکشد.
- شما باید توانایی خود را در انجام مراحل زیر نشان دهید.
مرحله 2. از دست دادن یک موتور را تشخیص دهید
- کابین خلبان ناگهان کمی ساکت می شود و هواپیما در جهت موتور مرده خم می شود. این کار در شب سخت تر است.
- این کار را در ارتفاع امن و شب انجام دهید. سعی کنید از توپ سوزنی استفاده کنید ، ممکن است با نشان دادن تغییر ناگهانی خمیازه کمک کند.
مرحله 3. تعیین کنید که کدام موتور خاموش است
- ابتدا تأیید کنید که دریچه گازها هر دو در قدرت کامل هستند ، هر دو کنترل جلو به طور کامل رو به جلو و مخلوط ها در حالت کامل کامل هستند.
- برخی خلبانان از روش "Dead Foot Dead Engine" استفاده می کنند. به این معنی که اگر موتور چپ از کار افتاده باشد ، باید بسیاری از سکان راست را فشار دهید تا مستقیم پرواز کند ، در صورت عدم نیاز به پای چپ ، موتور چپ باید مرده باشد.
- برخی می گویند: "این ساده است ، پروژ متوقف می شود و RPM کاهش می یابد".
- خوب ، در واقع ، پروانه همچنان در همان RPM می چرخد.
- یک پروانه آسیاب بادی همان کشش دیسک جامد با قطر یکسان را دارد ، بنابراین باید پره را پر کرده و بلافاصله متوقف کنید.
مرحله 4. قدرت کامل را به موتور خوب اضافه کنید
اکنون که موتور مرده را تشخیص داده اید ، مطمئن شوید که قدرت کامل به موتور خوب اعمال شده است
مرحله 5. موتور خراب را پر کنید
- با قرار دادن پروپیل در حالت پر ، کشش ناشی از موتور بد موتور را کاهش دهید. (کنترل عقب تا انتها).
- با پر کردن ، لبه را روی باد قرار می دهد تا کشش را از بین ببرد و چرخش را متوقف کند.
- شما نیازی به کشش شدید یک بادگیر آسیاب ندارید که باعث می شود هواپیما غیرقابل کنترل باشد.
مرحله 6. هواپیما را برای پرواز روی یک موتور تنظیم کنید
- پرواز هواپیما را مستقیماً بدون هیچ گونه کاهش ارتفاع انجام دهید.
- سعی کنید پرواز مستقیم خود را حفظ کنید. بال جانبی موتور مرده را بالاتر بیاورید تا قدرت خوب موتور و شرایط کشش و خم شدن موتور متعادل شود.
- همیشه روشهای موتور مرده را در ارتفاع ایمن تمرین کنید.
- همیشه تا هنگام فرود بال موتور مرده را بالا نگه دارید (اما ، فقط در صورتی که واقعا موتور مرده داشته باشید).
مرحله 7. برای آخرین موارد در ایمنی هوانوردی آماده شوید
- ADS-B یا (نظارت خودکار وابسته-پخش) ، سنگ بنای مدرن سازی ترافیک هوایی نسل بعدی است.
- به زودی توسط FAA برای همه هواپیماهایی که در حریم هوایی کار می کنند و اکنون نیاز به فرستنده حالت C دارند ، باید مجهز به ADS-B باشد.
- این سیستم جدید ، هنگامی که به درستی نصب و راه اندازی شود ، به خلبان اجازه می دهد تا ببیند و دیده شود و از همه هواپیماهای دیگر در مجاورت اجتناب کند.
- علاوه بر تردد هواپیما ، خدمات حین پرواز و اطلاعات آب و هوایی نیز می توان در هنگام پرواز برای خلبان ارسال کرد.
نکات
-
شما می توانید چیزهای زیادی در مورد پرواز با هواپیما بیاموزید و همچنین با انجام مراحل زیر ، کسب رتبه یا مجوز خلبان را بدون صرف هزینه آسان کنید.
- چگونه می توان آموزش آنلاین رایگان خلبانان را با FAA Safety.gov شروع کرد
- چگونه می توان آموزش خلبان رایگان را به صورت آنلاین با AOPA.org شروع کرد
- پرواز Cessna
