این wikiHow به شما آموزش می دهد که چگونه دوربین خود را در حال استفاده از DSLR یا تلفن هوشمند متمرکز کنید. تمرکز درست در یک عکس می تواند باعث ایجاد یا شکستن عکس شود و خبر خوب این است که واقعاً انجام این کار بسیار ساده است هنگامی که می دانید عملکردها و تنظیمات مختلف چگونه کار می کنند. در زیر ما همه آنچه شما باید بدانید را پوشش داده ایم تا بتوانید از آنجا خارج شده و عکس بی نقصی بگیرید.
مراحل
روش 1 از 3: استفاده از تمرکز دستی بر روی DSLR
مرحله 1. سوئیچ لنز خود را روی "MF" قرار دهید
”کناره لنز DSLR (رفلکس دیجیتال تک لنز) یا SLR خود را برای یک سوئیچ کوچک با برچسب" AF - MF "یا" A - M "بررسی کنید. اگر سوئیچ روی "AF" یا فوکوس خودکار تنظیم شده است ، آن را روی "MF" یا فوکوس دستی بچرخانید.
- در حالی که به عکاسی دستی عادت می کنید ، سعی کنید از موضوعات ثابت مانند گل یا اشیاء دیگر عکس بگیرید. اگر از اجسام متحرک یا افراد عکاسی می کنید ، تمرکز دستی بسیار سخت تر خواهد بود.
- وقتی روی فوکوس خودکار تنظیم می شود ، فشردن دکمه شاتر تا نیمه به طور خودکار فوکوس را تنظیم می کند. در حالت دستی ، حلقه فوکوس را روی لنز می چرخانید.
- قبل از چرخاندن حلقه فوکوس ، حتماً دوربین خود را به فوکوس دستی تغییر دهید. تنظیم حلقه فوکوس در حالت فوکوس اتوماتیک ممکن است به لنز آسیب برساند.
مرحله 2. حلقه فوکوس را بچرخانید تا سوژه شما تیز شود
در اطراف لنز زوم DSLR 2 حلقه پیدا خواهید کرد. نزدیکترین به بدنه دوربین زوم را کنترل می کند و دیگری که در انتهای لنز قرار دارد فوکوس را کنترل می کند. به منظره یاب نگاه کنید ، حلقه فوکوس را بچرخانید و تماشا کنید که قسمت های مختلف عکس در حال تمرکز هستند.
- هنگامی که مشاهده می کنید چگونه عکسبرداری تغییر می کند تا با احساس تنظیم دستی آشنا شوید ، با عملکرد فوکوس بازی کنید.
- به دنبال 2 مقیاس اعداد با برچسب "ft" و "m" در اطراف حلقه فوکوس باشید. عدد نمایش داده شده از طریق پنجره مشاهده یا تراز شده با علامت به شما می گوید که لنز در کجا تمرکز می کند. اگر 1.25 را در بیننده مشاهده می کنید یا با یک پیکان تراز می شوید ، اشیاء 1.25 فوت (0.38 متر) دورتر از لنز در فوکوس هستند.
- وقتی روی سوژه خود تمرکز می کنید ، سعی کنید مطمئن شوید که فوکوس روی چشم آنها است ، بنابراین چشم آنها زیبا و شفاف به نظر می رسد. سپس ، می توانید با تنظیم دیافراگم ظاهر متفاوتی ایجاد کنید.
- اگر از دیافراگم گسترده استفاده می کنید ، می توانید یک فوکوس نرم در پس زمینه ایجاد کنید. به این ترتیب ، سوژه همچنان در فوکوس خواهد بود ، اما پس زمینه پشت آنها تار می شود.
مرحله 3. برای تنظیم دقیق فوکوس از حالت نمای مستقیم استفاده کنید
منظره یاب یا پنجره کوچکی که هنگام عکاسی به آن نگاه می کنید ، همیشه بهترین فوکوس را ارائه نمی دهد. اگر دوربین شما دارای صفحه LCD است ، برای انجام آخرین بررسی فوکوس ، به حالت نمای زنده بروید. عکس خود را روی صفحه LCD تماشا کنید و حلقه فوکوس را بچرخانید تا سوژه شما تیز شود.
- بیشتر عکاسان ترجیح می دهند هنگام عکاسی از منظره یاب استفاده کنند. نگه داشتن دوربین روی صورت آن را مهار کرده و حرکت را به حداقل می رساند. همچنان می توانید با استفاده از منظره یاب عکس بگیرید ، اما برای تنظیم فوکوس از صفحه LCD استفاده کنید.
- توجه داشته باشید که پس از تنظیم فوکوس ، باید دوربین را در فاصله ای دور از سوژه نگه دارید. اگر سوژه خارج از محدوده ذکر شده در حلقه فوکوس حرکت کند ، فوکوس نمی شود. به همین دلیل ، فوکوس خودکار برای حرکت اجسام بهترین است.
مرحله 4. برای فوکوس کامل ، فاصله یک سوژه ثابت تا لنز را اندازه بگیرید
به یاد داشته باشید که اعداد روی حلقه فوکوس به شما می گویند که لنز در کجا تمرکز می کند. برای تمرکز کامل ، فاصله فوکوس خود را تنظیم کنید ، سپس سوژه خود را دقیقاً در همان فاصله از لنز قرار دهید.
- به عنوان مثال ، اگر از پرتره عکس می گیرید ، دوربین را روی سه پایه بگذارید ، فوکوس خود را روی 3 فوت (0.91 متر) قرار دهید و نشیمن دهنده را دقیقاً در همان فاصله از لنز دوربین قرار دهید.
- اندازه گیری در محیط استودیویی با اشیا ثابت بسیار خوب عمل می کند ، اما اگر در حال عکسبرداری در زمین هستید ، احتمالاً گزینه ای نخواهد بود. وقتی نمی توانید اندازه گیری دقیقی انجام دهید ، فاصله را تخمین زده و فوکوس را با استفاده از صفحه LCD تنظیم کنید.
روش 2 از 3: تنظیم عمق میدان
مرحله 1. حداقل فاصله فوکوس دوربین خود را بررسی کنید
حداقل فاصله فوکوس فاصله لنز از سوژه در بزرگنمایی کامل است. اگر می خواهید سوژه با فوکوس واضح با پس زمینه تار باشد ، باید در بزرگنمایی کامل تا حد امکان به شی نزدیک شوید. شماره مدل دوربین یا لنز خود را به همراه کلمات کلیدی "حداقل فاصله فوکوس" به صورت آنلاین جستجو کنید.
- DSLR شما احتمالاً دارای یک لنز کیت معمولی ، مانند 18-105 میلی متر با حداقل فاصله فوکوس 1.48 فوت (0.45 متر) است. این بدان معناست که در بزرگنمایی کامل نمی تواند روی اجسامی نزدیک به 1.48 فوت (0.45 متر) تمرکز کند.
- یک لنز ماکرو خوب ، که برای کلوزآپهای بسیار دقیق در نظر گرفته شده است ، می تواند بر روی اجسام 8 اینچی (20 سانتی متری) یا کمتر از لنز در بزرگنمایی کامل تمرکز کند.
- دوربین های نقطه زنی با زوم اپتیکال نیز دارای حداقل فاصله فوکوس هستند. اگر DSLR ندارید ، می توانید عمق میدان را دستکاری کنید تا به سوژه ای با تمرکز شدید با پس زمینه تار دست پیدا کنید.
مرحله 2. برای عمق میدان کم روی سوژه خود زوم کنید
با بزرگنمایی کامل لنز ، سوژه خود را در حداقل فاصله فوکوس از نوک لنز قرار دهید. اگر حداقل فاصله فوکوس شما 1.48 فوت (0.45 متر) است ، سوژه باید از لنز بسیار دور باشد.
عمق میدان مقدار عکسی است که از پیش زمینه تا پس زمینه تیز به نظر می رسد. وقتی عکسی در عمق میدان کم گرفته می شود ، جسم نزدیک به لنز با فوکوس واضح ظاهر می شود و پس زمینه تار می شود
مرحله 3. برای محو کردن پس زمینه از بزرگترین تنظیم دیافراگم استفاده کنید
تنظیم دیافراگم یا شماره f-stop میزان نور ورودی به لنز را کنترل می کند. یک عدد کوچکتر f-stop ، مانند f2 ، با دیافراگم بزرگتر مطابقت دارد. دیافراگم بزرگتر منجر به عمق کم میدان می شود که باعث تمرکز شدید و زمینه تار می شود.
- در بالای دوربین خود به دنبال شماره گیری باشید. آن را روی "A" یا "Av" تنظیم کنید که نشان دهنده حالت اولویت دیافراگم است. در این حالت ، دیافراگم را تنظیم می کنید و دوربین به طور خودکار سرعت شاتر را تنظیم می کند. در حالت "M" یا حالت دستی ، هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را انتخاب می کنید.
- اگر دوربین نقطه و عکاسی دارید ، ممکن است بتوانید دیافراگم را به صورت دستی کنترل کنید ، اما همه مدل ها این ویژگی را ارائه نمی دهند. اگر نمی توانید ، باید همچنان بتوانید با بزرگنمایی کامل در حداقل فاصله فوکوس به عمق میدان کمتری برسید.
مرحله 4. بین سوژه و پس زمینه فاصله بگذارید
هرچه فاصله بین سوژه و پس زمینه بیشتر باشد ، پس زمینه تارتر می شود. تا جایی که ممکن است بین سوژه ای که روی آن تمرکز می کنید و اشیاء در پس زمینه فاصله داشته باشید.
- به عنوان مثال ، عکاسی از یک گل در فاصله حداقل 10 تا 15 فوت (3.0 تا 4.6 متر) در مقابل اشیاء پس زمینه ، تاری بیشتری را نسبت به مواردی که در پشت آن 30 فوت (0.30 متر) وجود دارد ، ایجاد می کند.
- این اصل در مورد دوربین گوشی های هوشمند نیز صدق می کند. تا حدی ، می توانید به اثرات عمق میدان کم دست یابید ، حتی اگر دوربین های تلفن زوم اپتیکال ندارند.
مرحله 5. در صورت لزوم سرعت شاتر و ISO را تنظیم کنید
دیافراگم بزرگتر به این معنی است که نور بیشتری وارد لنز می شود. این می تواند عکس های روشن و پر سر و صدا در محیط های بیرونی یا مکان های دیگر با نور خوب ایجاد کند. برای کاهش روشنایی در حین حفظ دیافراگم بزرگ ، باید سرعت شاتر و تنظیمات ISO را تنظیم کنید.
- با سرعت شاتر سریعتر بروید تا روشنایی را کاهش دهید. اگر تنظیم فعلی 200 باشد ، این بدان معناست که سرعت شاتر 1/200 ثانیه است. سعی کنید سرعت شاتر را به طور فزاینده ای افزایش دهید ، مانند 1/500 یا 1/1000 ، تا به روشنایی دلخواه خود برسید.
- اطمینان حاصل کنید که ISO شما روی 100 یا 200 تنظیم شده است. در شرایط خوب نور ، تنظیمات ISO بالاتر عکس های دانه دار و پر سر و صدا تولید می کند.
- روش های دقیق برای تنظیم سرعت شاتر و ISO بر اساس مدل دوربین متفاوت است ، بنابراین گزینه های منو را بررسی کنید یا دفترچه راهنمای کاربر خود را برای دستورالعمل های خاص بررسی کنید.
روش 3 از 3: تمرکز بر دوربین تلفن هوشمند
مرحله 1. روی صفحه ای که می خواهید دوربین در آن فوکوس کند ضربه بزنید
برای فوکوس دستی گوشی هوشمند ، کافی است روی شیئی که روی صفحه نمایش داده می شود ضربه بزنید. سپس یک مربع یا مستطیل روی شی می بینید.
- صفحه را فشار داده و نگه دارید تا فوکوس روی سوژه شما قفل شود. این بدان معناست که اگر اجسام دیگر در قاب تغییر موقعیت دهند ، تلفن شما در جایی که انتخاب کرده اید متمرکز می ماند.
- توجه داشته باشید که موضوعی که روی آن قفل کرده اید باید بر روی آن باقی بماند ، در غیر این صورت تمرکز نخواهد کرد. علاوه بر این ، پس از تنظیم فوکوس ، تلفن خود را از موضوع یکسان نگه دارید. آن را به سوژه نزدیک یا دور نکنید ، در غیر این صورت تمرکز خود را از دست خواهید داد.
مرحله 2. تلفن خود را تا آنجا که ممکن است ثابت نگه دارید
دست های ناپایدار دلیل شماره 1 برای تار شدن عکس های تلفن همراه است. برای اینکه تلفن شما ثابت بماند ، روی سه پایه ای که برای گوشی های هوشمند طراحی شده است سرمایه گذاری کنید.
- اگر سه پایه ای در دست ندارید ، سعی کنید تلفن را روی سطح محکم کنید. اگر مجبور هستید آن را در هوا نگه دارید ، سعی کنید بازوهای خود را تا جایی که ممکن است به بدن خود نزدیک کنید. هنگام گرفتن عکس ، نفس خود را حبس کنید یا تمام تلاش خود را برای کند کردن تنفس خود انجام دهید.
- نور مناسب همچنین می تواند تیرگی را به دلیل لرزش کاهش دهد. در نور کم ، سرعت شاتر کندتر است ، که زمان بیشتری برای تکان دادن برای تار شدن تصویر باقی می گذارد.
مرحله 3. از استفاده از زوم دیجیتال خودداری کنید
برای دوربین های DSLR و نقطه و عکاسی ، زوم اپتیکال زمانی است که لنز به صورت فیزیکی برای بزرگنمایی سوژه حرکت می کند. دوربین های تلفن همراه در حال حاضر این ویژگی را ندارند. عملکرد بزرگنمایی یک تلفن هوشمند به سادگی عکس را بریده و به صورت دیجیتالی بزرگ می کند ، که باعث کاهش کیفیت تصویر می شود.
به جای استفاده از زوم دیجیتال ، لنز دوربین را تا حد امکان به سوژه نزدیک کنید. به خاطر داشته باشید که اکثر دوربین های گوشی های هوشمند نمی توانند روی اجسامی کمتر از 3 اینچ (7.6 سانتی متر) از لنز تمرکز کنند
مرحله 4. برای محو کردن پس زمینه از فاصله استفاده کنید
مانند دوربین های DSLR و نقطه و عکاسی ، می توانید عمق میدان دوربین گوشی های هوشمند را برای محو کردن پس زمینه دستکاری کنید. روی صفحه ضربه بزنید تا به صورت دستی روی سوژه خود تمرکز کنید و تا حد امکان بین آن و هرگونه اشیاء در پس زمینه فاصله بگذارید.
تنظیمات دوربین گوشی هوشمند خود را برای حالتهای ماکرو یا عمودی بررسی کنید. در این حالت ها ، دستیابی به سوژه ای با تمرکز شدید با پس زمینه تار ، آسان تر خواهد بود
نکات
- با تنظیمات دوربین خود بازی کنید. تنظیم دستی تنظیمات ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد ، اما با کمی تامل ، بصری می شود.
- برنامه های پیش فرض دوربین اندروید و آیفون فقط به شما امکان می دهد چند تنظیم را به صورت دستی تنظیم کنید. اگر می خواهید کنترل بیشتری بر دوربین تلفن هوشمند خود داشته باشید ، همیشه می توانید یک برنامه شخص ثالث را بارگیری کنید.
