این wikiHow به شما می آموزد که چگونه یک روتر دوم را به شبکه خانگی خود متصل کنید. افزودن یک روتر اضافی به شبکه می تواند دامنه و حداکثر تعداد اتصالات شبکه شما را افزایش دهد. اگر فقط می خواهید شبکه موجود خود را گسترش دهید تا بتوانید اتصالات بیشتری را ایجاد کنید ، می توانید یک شبکه LAN-to-LAN راه اندازی کنید یا از یک روتر Wi-Fi ثانویه که از پل زدن پشتیبانی می کند استفاده کنید تا فقط محدوده Wi-Fi را گسترش دهید. یک گزینه دیگر راه اندازی شبکه LAN-to-WAN است که به شما امکان می دهد یک شبکه جداگانه در داخل شبکه موجود خود جاسازی کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: راه اندازی مسیریاب اصلی
مرحله 1. بین اتصال LAN به LAN یا LAN به WAN تصمیم بگیرید
در حالی که می توانید از کابل اترنت برای هر دو این اتصالات استفاده کنید ، کاربردهای آنها کمی متفاوت است:
-
LAN-to-LAN:
اگر می خواهید شبکه خود را به طور کلی به رایانه ها ، تلفن ها ، رایانه های لوحی و سایر دستگاه ها اضافه کنید ، این گزینه را انتخاب کنید. اگر نیاز دارید دامنه شبکه بی سیم را در یک فضای بزرگتر گسترش دهید ، یا اگر روتر فعلی شما دارای پورت اترنت کافی برای همه دستگاه ها برای برقراری ارتباط سیمی نیست ، می تواند مفید باشد. با راه اندازی LAN-to-LAN ، دستگاه های موجود در شبکه می توانند به هر دو روتر متصل شده و فایل ها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. این رایج ترین روش برای آبشاری روترها است.
-
LAN-to-WAN:
این گزینه یک شبکه دوم را در داخل شبکه اصلی ایجاد می کند و به شما این امکان را می دهد که هر رایانه ، تلفن هوشمند یا سایر مواردی که به آن متصل هستند را محدود کنید. دستگاههای متصل به روتر ثانویه نمی توانند فایلها را با دستگاههای متصل به روتر اصلی به اشتراک بگذارند.
- اگر روتر Wi-Fi دوم را متصل می کنید تا بتوانید از آن فقط به عنوان نقطه دسترسی Wi-Fi ثانویه استفاده کنید ، باید مطمئن شوید که از پل زدن پشتیبانی می کند. پل زدن روتر دوم Wi-Fi شما اساساً قابلیت های روتر آن را غیرفعال می کند و فقط به یک نقطه دسترسی Wi-Fi ثانویه تبدیل می شود. مستندات روتر شما به شما اطلاع می دهد که دارای حالت پل زدن است.
مرحله 2. تعیین کنید که کدام روتر روتر اصلی خواهد بود
روتر اصلی مسیری است که مستقیماً به اینترنت متصل است. اگر مودم و روتر ترکیبی از ارائه دهنده اینترنت خود دارید ، باید روتر اصلی شما باشد. اگر مودم جداگانه ای دارید و قصد دارید دو روتر را به آن مودم متصل کنید ، جدیدترین و کاملترین روتر را به عنوان روتر اصلی خود انتخاب کنید.
- اگر شبکه LAN-to-WAN ایجاد می کنید ، روتر ثانویه شما شبکه ثانویه را کنترل می کند.
- شما باید یک کابل اترنت بین دو روتر خود اجرا کنید ، حتی اگر در حال ایجاد یک نقطه دسترسی بی سیم جدید هستید. برخی از روترهای بی سیم ممکن است از پل بی سیم بین دو روتر پشتیبانی کنند ، اما نه همه آنها.
- کابل اترنت که برای اتصال دو روتر خود استفاده می کنید نباید بیش از 320 فوت باشد. کابل طولانی تر می تواند کیفیت شبکه را به طور جدی تحت تأثیر قرار دهد.
مرحله 3. روتر اصلی را به اینترنت وصل کنید
اگر مودم شما از روتر اصلی شما جدا است ، مطمئن شوید که مودم متصل و روشن است. در صورتی که مودم شما جدا باشد ، باید کابل را از درگاه WAN روتر اصلی (ممکن است برچسب "INTERNET") به روتر اصلی به مودم خود از طریق کابل اترنت اجرا کنید. اگر روتر و مودم در یک دستگاه ترکیب شده اند ، آن را با استفاده از شبکه یا کابل کواکسیال همراه خود به پورت اینترنت خود وصل کنید.
در طول مراحل راه اندازی ، باید روترها را در نزدیک رایانه خود نگه دارید تا بتوانید به راحتی به آنها دسترسی پیدا کنید. می توانید بعداً آنها را در مکانهای دائمی خود تنظیم کنید
مرحله 4. روتر اصلی را با کابل اترنت به رایانه خود وصل کنید
بهتر است هنگام راه اندازی از کابل اترنت استفاده کنید ، حتی اگر روتر اصلی شما دارای Wi-Fi باشد. یک سر کابل اترنت باید به یکی از پورت های LAN روتر شما متصل شود (معمولاً برچسب گذاری می شوند یا دارای اعداد هستند) و سر دیگر به پورت اترنت رایانه شما متصل می شود.
- اگر از Mac که پورت اترنت ندارد استفاده می کنید ، یا به آداپتور USB-to-Ethernet یا آداپتور Thunderbolt-to-Ethernet نیاز دارید.
- اگر رایانه شما پورت اترنت ندارد ، به یک آداپتور اترنت به USB نیاز دارید.
مرحله 5. به وب سایت مدیریت روتر خود بروید
شما می توانید این کار را با باز کردن یک مرورگر وب مانند Edge یا Safari و وارد کردن آدرس IP روتر در نوار آدرس به عنوان یک وب سایت معمولی انجام دهید. آدرس IP معمولاً 10.0.0.1 یا 192.168.1.1 است ، اما بر اساس روتر متفاوت است. در اینجا نحوه پیدا کردن آدرس IP دقیق روتر خود در Windows و macOS آمده است:
-
پنجره ها:
- منوی Windows Start را باز کرده و روی تنظیمات دنده.
- کلیک شبکه و اینترنت.
- در پنل سمت راست ، روی کلیک کنید مشخصات سخت افزار و اتصال را مشاهده کنید.
- آدرس IP را در کنار "Default Gateway" پیدا کنید.
-
سیستم عامل مک:
- روی منوی Apple کلیک کرده و را انتخاب کنید تنظیمات سیستم.
- کلیک کنید بر روی شبکه آیکون.
- روی اتصال اترنت خود در پنل سمت چپ کلیک کنید.
- کلیک کنید بر روی پیشرفته دکمه در پایین
- کلیک کنید بر روی TCP/IP و آدرس IP را در کنار "روتر" پیدا کنید.
مرحله 6. وارد روتر اصلی خود شوید
اگر از نام کاربری سرپرست و/یا رمز عبور وب سایت سرپرست روتر خود مطمئن نیستید ، اسناد خود را بررسی کنید یا در خود روتر به دنبال برچسبی باشید. همچنین می توانید مدل روتر و "رمز عبور پیش فرض مدیر" را در اینترنت جستجو کنید.
مرحله 7. تنظیمات DHCP خود را مرور و به روز کنید
DHCP پروتکلی است که آدرس IP را به دستگاه های موجود در شبکه شما اختصاص می دهد. به عنوان مثال ، اگر آدرس IP روتر شما 192.168.1.1 است ، معمولاً آدرسهای IP را به طور تصادفی از طیف وسیعی از آدرسها که از 192.168.1.2 شروع شده و با 192.168.1.254 خاتمه می یابد ، به طور تصادفی اختصاص می دهد. هر بار که دستگاهی به روتر متصل می شود ، روتر آدرس IP داخلی خود را براساس محدوده ای به آن می دهد. در اینجا آنچه باید انجام دهید تا مطمئن شوید روتر اصلی شما به گونه ای تنظیم شده است که آدرس IP داخلی را به درستی اختصاص دهد:
- تنظیمات DHCP روتر خود را پیدا کنید ، که ممکن است در قسمتی به نام LAN setup یا مشابه آن باشد.
- اگر DHCP فعال نیست ، اکنون آن را فعال کنید.
- اگر در حال ایجاد یک شبکه LAN به LAN هستید ، دیگر نیازی به تغییر چیز دیگری در مورد تنظیمات DHCP خود ندارید. فقط مطمئن شوید DHCP را فعال کرده اید اگر قبلاً روشن نشده باشد.
- اگر در حال ایجاد یک شبکه LAN-to-WAN هستید ، باید محدوده آدرس های DHCP تعیین شده توسط روتر اصلی را طوری تنظیم کنید که هرگز آدرس IP روتر ثانویه را به یک دستگاه تصادفی اختصاص ندهد. ببینید ، وقتی روتر دوم را اضافه می کنید ، می خواهید یک آدرس IP خاص در آن محدوده به آن اختصاص دهید-ترجیحاً اولین آدرس IP پس از آدرس IP اصلی. در مورد مثال ما ، آن 192.168.1.2 خواهد بود. بنابراین ، اولین آدرس در محدوده DHCP را به 192.168.1.3 تغییر دهید تا آدرس IP روتر ثانویه شما ، که ما در لحظه آن را 192.168.1.2 می کنیم ، هرگز به دستگاه دیگری اختصاص داده نشود.
مرحله 8. اطلاعات Wi-Fi خود را بنویسید (در صورت پل زدن روترهای Wi-Fi)
اگر برای افزایش دامنه Wi-Fi در حال اتصال یک روتر Wi-Fi ثانویه با قابلیت پل زدن هستید ، باید روتر ثانویه را طوری تنظیم کنید که امنیت Wi-Fi آن با روتر اصلی مطابقت داشته باشد. این به شما امکان می دهد با استفاده از رمز عبور Wi-Fi یکسان ، هر دو روتر را وارد کنید و همچنین به روتر ثانویه اجازه می دهد تا به صورت بی سیم به روتر اول (در صورت پشتیبانی از روتر ثانویه) متصل شود.
- منطقه Wireless یا Wi-Fi Security وب سایت سرپرست روتر خود را تعیین کنید.
- SSID (ممکن است نام شبکه نیز نامیده شود) و رمز عبور را بنویسید.
- مقدار "حالت امنیتی" یا "حالت شبکه" را بنویسید.
- فرکانس را بنویسید ، مانند 5 گیگاهرتز یا 2.4 گیگاهرتز.
مرحله 9. تغییرات خود را ذخیره کرده و ارتباط را قطع کنید
پس از ذخیره تغییرات ، می توانید کابل اترنت را از رایانه خود جدا کنید. اکنون همه چیز را برای راه اندازی روتر جدید خود دارید.
قسمت 2 از 3: راه اندازی مسیریاب ثانویه
مرحله 1. روتر ثانویه را به رایانه خود وصل کنید
پس از قطع ارتباط با روتر اصلی ، می خواهید به روتر ثانویه متصل شوید تا بتوانید یک آدرس IP اختصاصی به آن بدهید و Wi-Fi را تنظیم کنید (در صورت وجود). در اینجا نحوه:
- با استفاده از همان کابل اترنت ، یک سر کابل را به پورت اترنت (یا آداپتور) رایانه خود و سر دیگر را به یکی از پورت های LAN یا شماره گذاری شده در روتر ثانویه خود وصل کنید.
- روتر ثانویه را وصل کرده و آن را روشن کنید.
مرحله 2. وارد وب سایت مدیریت روتر ثانویه شوید
این همان روشی است که با ورود به رابط مدیر روتر اصلی وارد می شوید-باید آدرس IP (که ممکن است یکسان باشد) را پیدا کرده و سپس با نام کاربری و رمز عبور پیش فرض وارد شوید.
مرحله 3. حالت Bridging Mode را فعال کنید (در صورت فعال کردن اتصال Wi-Fi)
شما فقط باید این کار را انجام دهید در صورتی که روتر ثانویه شما فقط به عنوان یک نقطه دسترسی بی سیم مورد استفاده قرار می گیرد ، نه به عنوان یک روتر ثانویه. "حالت پل" یا "حالت تکرار کننده" را از منوی "حالت شبکه" ، "حالت بی سیم" یا "نوع اتصال" انتخاب کنید. همچنین ممکن است در منطقه ای به نام "پیشرفته" باشد. برای یافتن مکان دقیق می توانید اسناد خود را بررسی کنید.
- پس از فعال کردن حالت پل زدن ، پیوند یا برگه تنظیمات پل را پیدا کنید.
- در صورت پشتیبانی از روترهای شما ، ممکن است بتوانید روتر ثانویه را به صورت بی سیم به روتر اول متصل کنید. با کابل اترنت نتایج بهتری خواهید داشت ، اما در صورت امکان اتصال بی سیم ، باید اطلاعات روتر دیگر خود را در تنظیمات Bridge mode وارد کنید. SSID روتر اصلی (نام شبکه) ، رمز عبور ، حالت امنیتی و فرکانس شبکه Wi-Fi (به عنوان مثال ، 5 گیگاهرتز) را وارد کنید.
مرحله 4. تنظیمات Wi-Fi را در روتر ثانویه به روز کنید
اگر قصد دارید به دستگاه ها اجازه دهید از طریق Wi-Fi به روتر ثانویه متصل شوند ، می خواهید SSID کمی متفاوت از SSID روتر اصلی شما باشد. می توانید SSID روتر ثانویه را شبیه روتر اصلی کنید ، اما با توصیف کننده. گذرواژه Wi-Fi و حالت امنیتی را مطابق با روتر اصلی تنظیم کنید.
به عنوان مثال ، اگر روتر شما Netgear2020 نام دارد ، می توانید این روتر ثانویه را مانند Netgear2020-Upstairs اگر در طبقه بالا قرار دارد ، نامید
مرحله 5. تنظیمات DHCP را در روتر ثانویه پیکربندی کنید
گزینه هایی که انتخاب می کنید بسته به کاری که با روتر ثانویه خود انجام می دهید متفاوت خواهد بود:
- اگر فقط یک شبکه LAN به LAN ایجاد می کنید یا از پل بی سیم استفاده می کنید ، به نوبه خود بروید خاموش سرویس DHCP در روتر ثانویه
- اگر در حال ایجاد شبکه LAN-to-WAN هستید ، به نوبه خود بروید بر سرویس DHCP در روتر ثانویه خاموش شود.
مرحله 6. آدرس IP روتر ثانویه را تغییر دهید
به بخشی بنام "آدرس IP" یا "آدرس IP محلی" نگاه کنید. هنگامی که آن را پیدا کردید ، آدرس IP ای را که فقط به آن متصل شده اید به عنوان آدرس پیش فرض مشاهده می کنید. آن را به آدرس IP ای که قبلاً در مورد آن تصمیم گرفته اید تغییر دهید. به عنوان مثال ، اگر آدرس IP روتر اصلی شما 192.168.1.1 است ، آدرس IP روتر ثانویه خود را 192.168.1.2 کنید. این کار را هم برای تنظیمات LAN-to-LAN و LAN-to-WAN و هم هنگام پل زدن انجام می دهید.
- همچنین باید "Subnet mask" را 255.255.255.0 قرار دهید.
- اگر جایی برای وارد کردن آدرس IP "Default gateway" خاصی وجود دارد ، آدرس روتر اصلی را وارد کنید.
مرحله 7. تغییرات خود را ذخیره کنید
پس از ذخیره تغییرات ، دسترسی به وب سایت سرپرست روتر ثانویه را از دست خواهید داد. سپس می توانید روتر ثانویه را از رایانه خود جدا کنید.
قسمت 3 از 3: آنلاین شدن
مرحله 1. روترهای خود را قرار دهید
اکنون که همه چیز پیکربندی شده است ، می توانید روترهای خود را در هر کجا که نیاز دارید قرار دهید. به خاطر داشته باشید ، برای اتصال روترها به یکدیگر ، می خواهید از کابل اترنت که بیش از 320 فوت طول ندارد استفاده کنید. اگر از یک روتر Wi-Fi سازگار با اتصال بی سیم استفاده می کنید ، موانع فیزیکی مانند دیوارهای آجری و قاب های فلزی یا نمای جانبی را برای بهترین نتایج به حداقل برسانید.
- مطمئن شوید که روتر اصلی به مودم وصل شده است (در صورت جدا بودن). یک سر کابل اترنت باید به پورت اینترنت یا WAN روتر اصلی و سر دیگر به مودم یا جک دیواری متصل شود.
- در صورت نیاز به اتاق دیگری می توانید کابل اترنت را از طریق دیوار عبور دهید.
مرحله 2. دو روتر را به هم وصل کنید
یک سر کابل اترنت را به یکی از پورت های LAN (اترنت) روتر اصلی خود و سر دیگر را به روتر ثانویه وصل کنید.
- اگر شبکه LAN به LAN دارید ، کابل اترنت را به هر پورت LAN موجود در روتر ثانویه وصل کنید.
- اگر از LAN-to-WAN یا اتصال بی سیم با کابل اترنت استفاده می کنید ، به جای آن از پورت WAN یا اینترنت روتر ثانویه استفاده کنید.
مرحله 3. پس از اتصال هر دو روتر را راه اندازی مجدد کنید
می توانید این کار را با جدا کردن کابل برق هر روتر و وصل کردن آن چند ثانیه بعد انجام دهید. بعد از یک دقیقه یا بیشتر ، روترها باز می گردند. هر دو از این پس قابل دسترسی و اتصال به اینترنت خواهند بود.
