بسیاری از مردم فکر می کنند اگر در کودکی دوچرخه سواری را یاد نگرفته باشند ، هرگز این کار را نخواهند کرد. خوشبختانه اینطور نیست و آموزش دوچرخه سواری به بزرگسالان لزوماً کار پیچیده یا خسته کننده ای نیست! تنها چیزی که نیاز دارید یک فضای باز ، یک دوچرخه کار و یک دانش آموز آماده است. صبور و دلگرم کننده باشید و به راننده تمام مدت زمان لازم را بدهید تا در هنگام یادگیری دوچرخه سواری احساس راحتی و اطمینان داشته باشد.
مراحل
قسمت 1 از 3: سواری ایمن
مرحله 1. برنامه ریزی کنید تا سوار را در چند جلسه 30 تا 60 دقیقه ای آموزش دهید
اگرچه ممکن است برخی افراد دوچرخه سواری را در یک جلسه یاد بگیرند ، اما ممکن است برای همه صادق نباشد. طول جلسه ایده آل بستگی به دانش آموز و توانایی های او دارد ، اما هدف آن جلسات 30-60 دقیقه ای است. بهتر است جلسه را پس از پیشرفت هایی به پایان برسانید. منتظر نمانید تا سوار خسته یا ناامید شود ، زیرا ممکن است دلسرد شوند.
مرحله 2. اطمینان حاصل کنید که دوچرخه به درستی کار می کند
ساییدگی لاستیک ها را بررسی کنید و در صورت لزوم آنها را با هوا پر کنید. زین و دسته باید محکم باشد و زنجیر دوچرخه را روغن بزنید. مطمئن شوید که هر دو دسته ترمز باید به درستی کار کنند و هیچ شکافی در قاب وجود ندارد.
مرحله 3. یک منطقه علفی یا آسفالت شده با کمی شیب انتخاب کنید
چمن کوتاه می تواند در صورت سقوط محل فرود نرم را ایجاد کند. چمن بلند ، اصطکاک بیش از حد را ایجاد می کند و رکاب زدن دوچرخه را دشوارتر می کند. اگر سوار ترجیح می دهد ، می توانید به جای آن روی یک سطح سنگفرش شده شروع کنید. اطمینان حاصل کنید که ناحیه ای که انتخاب می کنید کمی شیب داشته باشد تا سوارکاران بتوانند حرکت را انجام دهند. در صورت امکان ، مسیری را با پیچ های ملایم نیز انتخاب کنید.
مرحله 4. مکانی را انتخاب کنید که کمترین تردد را داشته باشد
صبح شنبه شلوغ را در یک پارک محبوب برای آموزش دوچرخه سواری انتخاب نکنید. سایر عابران پیاده و دوچرخه سواران مسیرها را مسدود کرده و ممکن است سوار را بترسانند. در عوض ، زمانی را انتخاب کنید که افراد زیادی بیرون از خانه نباشند ، مانند یک بعدازظهر سه شنبه ، یا مکان خلوت پیدا کنید. اطمینان حاصل کنید که نور کافی برای دیدن کافی وجود دارد.
مرحله 5. لباس و وسایل ایمنی مناسب را به سوار بپوشانید
از سوار بخواهید بند کفش را محکم ببندد و پاهای شلوار خود را ببندد تا در زنجیر گرفتار نشوند. اطمینان حاصل کنید که سوار از کلاه دوچرخه استفاده می کند. آنها در صورت تمایل می توانند دستکش و زانوی آرنج یا زانو بپوشند.
قسمت 2 از 3: پیدا کردن تعادل
مرحله 1. صندلی دوچرخه را تنظیم کنید تا سوار بتواند پاهای خود را روی زمین بگذارد
دوچرخه باید اندازه مناسب برای سوارکار باشد ، در غیر این صورت آنها در یادگیری نحوه سوار شدن دچار مشکل می شوند. به دوچرخه سوار بگویید که روی دوچرخه بنشیند و پاهایش را روی زمین بگذارد. در صورت لزوم می توانید صندلی را پایین بیاورید. اگر صندلی تا آنجا که می تواند پایین باشد و پاهای آنها هنوز به زمین نرسد ، آنها نیاز به دوچرخه کوچکتر دارند.
همچنین سوار باید بتواند به راحتی به فرمان و اهرم ترمز برسد
مرحله 2. پدال ها را از روی دوچرخه بردارید تا سوار بتواند تعادل را بیاموزد
اگرچه ممکن است این امر غیرعادی به نظر برسد ، اما برداشتن پدال ها به راننده کمک می کند تا با سر خوردن تعادل خود را پیدا کند. با استفاده از آچار ، پدال های دو طرف دوچرخه را بردارید. پدال ها و سخت افزار را در محلی امن قرار دهید که در آن گم نشوند.
مرحله 3. سوار را آموزش دهید تا سوار و پیاده روی دوچرخه را تمرین کند
برای کمک به دوچرخه سوار برای احساس راحتی ، باید سوار و پیاده شدن از آن را تمرین کند. به موتورسوار بگویید هنگام سوار شدن و پیاده شدن دوچرخه ترمز را بکشد تا نورد یا تزلزل به حداقل برسد. برای سوار شدن بر دوچرخه ، سوار باید دوچرخه را به طرف آنها تکیه داده و پای خود را روی زین بچرخاند. برای پیاده شدن از دوچرخه ، سوار باید دوچرخه را به یک طرف تکیه داده و پای مخالف خود را بر روی زین بچرخاند.
به سوار بگویید این تمرین را 10 بار یا تا زمانی که احساس راحتی کند تمرین کند
مرحله 4. از راننده بخواهید دوچرخه را هنگام حرکت در کنار آن رانده و ترمزگیری را تمرین کند
سوارکاری که از ترمز راحت استفاده می کند هنگام یادگیری سوار اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت. از راننده بخواهید دوچرخه خود را هنگام حرکت در کنار آن رانده و با استفاده از ترمز تمرین کند. به موتورسوار بگویید که فشار مضاعفی را روی هر دو دسته ترمز وارد کند. هنگامی که آنها با استفاده از ترمز احساس راحتی کردند ، می توانند به سمت سر خوردن حرکت کنند.
مرحله 5. به موتورسوار بگویید که روی دوچرخه سوار شدن را تمرین کند
دوچرخه سوار باید روی دوچرخه بنشیند و پاهایش را روی زمین بگذارد. به دوچرخه سوار دستور دهید دوچرخه را با استفاده از پاهای خود فشار داده و سر خوردن را تمرین کنید. همانطور که حرکت می کنند ، یاد می گیرند که چه حسی دارد و برای ایجاد تعادل روی 2 چرخ چه چیزی لازم است. آنها می توانند با شیب کمی به سمت پایین حرکت کنند تا به آنها در افزایش شتاب و تعادل کمک کند. از سوار بخواهید به تمرین ادامه دهد تا زمانی که بتواند حرکت کند و بدون اینکه پاهایش را پایین بیاورد ، تعادل خود را پایین بیاورد.
مرحله 6. پدال ها را تعویض کرده و در صورت لزوم صندلی را تنظیم کنید
حالا که سوار با دوچرخه آشنا شده و به سر خوردن عادت کرده است ، آماده رکاب زدن هستند. برای تعویض پدال های دوچرخه از آچار استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که آنها ایمن هستند و سوار می تواند به راحتی هنگام نشستن روی دوچرخه به آنها برسد. در صورت لزوم ارتفاع زین را با استفاده از آچار آلن تنظیم کنید.
قسمت 3 از 3: رکاب زدن دوچرخه
مرحله 1. پدال را برای پای غالب خود در موقعیت ساعت 2 تنظیم کنید
هنگامی که سوار آماده است تا رکاب زدن را شروع کند ، از آنها بخواهید روی دوچرخه بنشینند و ترمزها را فشار دهند. به آنها دستور دهید پدال را برای پای غالب خود در موقعیت ساعت 2 تنظیم کنند و پای خود را زیر پدال قرار داده و آن را به سمت بالا فشار دهید. پای دیگر آنها باید برای حفظ تعادل روی زمین بماند.
مرحله 2. به سوار دستور دهید ترمز را رها کرده و پدال را به سمت پایین فشار دهد
آنها باید پدال را در حالت ساعت 2 با پای غالب خود فشار دهند. سپس آنها باید پای غالب خود را از زمین بیرون بیاورند و روی پدال دیگر در حالی که مستقیم به جلو نگاه می کنند ، نگاه کنند تا پایین. سوار باید با پای خود به پایین فشار بیاورد تا دوچرخه را رکاب بزند.
مرحله 3. در صورت لزوم ، فرمان و زین را نگه دارید
تا زمانی که سوار کار خود را از دست ندهد ، می توانید یک دست را روی دسته و یک دست را روی زین قرار دهید. اجازه ندهید سوار بیش از حد به شما تکیه کند! آنها باید تعادل دوچرخه را به تنهایی یاد بگیرند. فراموش نکنید توضیح دهید که هرچه سریعتر پدال ها را حرکت دهند ، تعادل راحت تر است.
مرحله 4. به سوار یادآوری کنید که بنشیند و جلوتر از آنها را ببیند
اگرچه سواران ممکن است وسوسه شوند که به پاهای خود نگاه کنند ، اما به جای آن باید روی یک شیء جلو تمرکز کنند. به سوارکار بگویید که مستقیم به جلو نگاه کند تا بتواند هرگونه دست انداز ، پیچ یا ترافیکی را در مسیر پیش رو مشاهده کند. آنها همچنین باید تا جایی که می توانند مستقیم بنشینند ، نه اینکه بر روی دسته فرمان قوز کنند.
گام پنجم: هنگامی که سوار احساس راحتی کرد ، اجازه دهید بدون دوچرخه سوار شود
وقتی سوار می تواند دوچرخه را متعادل کند و پدال ها را حرکت دهد ، می توانید فرمان و زین را رها کنید. سوار می تواند بدون کمک در دوچرخه سواری کوتاه ، با استفاده از ترمزها و هنگامی که احساس ترس یا ناپایداری می کند ، پاهای خود را روی زمین بگذارد. از آنها بخواهید به تمرین خود ادامه دهند تا زمانی که احساس اطمینان کنند که در یک خط مستقیم سوار شده و دوچرخه را با ترمز متوقف کرده اند.
مرحله 6. از سوار بخواهید که در هر دو جهت بچرخد
پس از یادگیری سوارکاری در خط مستقیم ، سوارکار می تواند چرخش چپ و راست را تمرین کند. به موتورسوار بگویید که هنگام چرخش سرعت خود را کم کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا آنها بتوانند تعادل صحیح در راستای کج شدن و فرمان را پیدا کنند ، بنابراین آنها را تشویق کنید تا در صورت مشکل به تلاش خود ادامه دهند. به آنها یادآوری کنید که مستقیم به جلو نگاه کنند و در صورت لزوم از ترمز استفاده کنند.
