این wikiHow به شما می آموزد که چگونه یک سند شبه برای برنامه رایانه خود ایجاد کنید. شبه کد اساساً مستلزم ایجاد یک طرح کلی از زبان برنامه نویسی از هدف شما است.
مراحل
قسمت 1 از 3: درک مبانی شبه کد
مرحله 1. بدانید شبه کد چیست
شبه کد یک طرح نوشته شده گام به گام از کد شما است که می توانید به تدریج آن را به زبان برنامه نویسی رونویسی کنید. بسیاری از برنامه نویسان از آن برای برنامه ریزی عملکرد یک الگوریتم قبل از انجام وظیفه فنی تر کدگذاری استفاده می کنند.
شبه کد به عنوان یک راهنمای غیر رسمی ، ابزاری برای تفکر در مورد مشکلات برنامه و یک گزینه ارتباطی است که می تواند به شما در توضیح ایده های خود برای دیگران کمک کند.
مرحله 2. درک کنید که چرا شبه کد مفید است
از شبه کد برای نشان دادن نحوه عملکرد الگوریتم محاسبات استفاده می شود. برنامه نویسان اغلب از شبه کد بعنوان یک مرحله میانی در برنامه نویسی بین مرحله برنامه ریزی اولیه و مرحله نوشتن کد اجرایی واقعی استفاده می کنند. برخی دیگر از کاربردهای شبه کد شامل موارد زیر است:
- توضیح نحوه عملکرد الگوریتم شبه کد می تواند نشان دهد که یک سازه ، مکانیسم یا تکنیک خاص در کجا می تواند یا باید در یک برنامه ظاهر شود.
- توضیح یک فرآیند محاسبه برای کاربران کم فن. رایانه ها برای اجرای برنامه به نحوی بسیار سختگیرانه ورودی نیاز دارند ، اما انسان ها (به ویژه برنامه نویسان) ممکن است درک زبان روان و روان تری را که هدف هر خط کد را به وضوح بیان می کند ، آسان تر بدانند.
- طراحی کد در محیط گروهی معماران نرم افزاری سطح بالا اغلب از شبه کد در طرح های خود استفاده می کنند تا به حل مشکل پیچیده ای که برنامه نویسان خود با آن مواجه هستند ، کمک کنند. اگر در حال برنامه نویسی همراه با دیگر برنامه نویسان هستید ، ممکن است متوجه شوید که شبه کد به شما کمک می کند تا اهداف خود را روشن کنید.
مرحله 3. به خاطر داشته باشید که کد شبه ذهنی و غیر استاندارد است
هیچ نحو خاصی وجود ندارد که حتماً باید برای کد شبه استفاده کنید ، اما استفاده از ساختارهای استاندارد شبه کد که سایر برنامه نویسان به راحتی می توانند آن را درک کنند ، یک حسن نیت حرفه ای است. اگر خودتان در حال برنامه نویسی پروژه هستید ، مهمترین نکته این است که شبه کد به شما کمک می کند تا افکار خود را ساختاردهی کرده و برنامه خود را اجرا کنید.
- اگر روی پروژه ای با دیگران کار می کنید-اعم از همسالان شما ، برنامه نویسان جوان یا مشارکت کنندگان غیر فنی-مهم است که حداقل از برخی ساختارهای استاندارد استفاده کنید تا بقیه به راحتی نیت شما را درک کنند.
- اگر در یک دوره برنامه نویسی در دانشگاه ، اردوگاه برنامه نویسی یا شرکت ثبت نام کرده اید ، احتمالاً با یک استاندارد شبه کد آموزش داده می شوید. این استاندارد اغلب بین موسسات و معلمان متفاوت است.
شفافیت یک هدف اصلی از شبه کد است و اگر در کنوانسیون های برنامه نویسی پذیرفته شده کار کنید ، ممکن است به شما کمک کند. همانطور که کد شبه خود را به کد واقعی تبدیل می کنید ، باید آن را به یک زبان برنامه نویسی رونویسی کنید - بنابراین می تواند با در نظر گرفتن این موضوع به ساختار کلی طرح شما کمک کند.
مرحله 4. بر هدف اصلی شبه کد تمرکز کنید
هنگامی که قدم به قدم پیش رفتید ، می توان به راحتی به نوشتن در کد بازگشت. به یاد آوردن هدف از شبه کد-توضیح آنچه که هر خط برنامه باید انجام دهد-شما را در هنگام ایجاد سند شبه کد ثابت نگه می دارد.
قسمت 2 از 3: نوشتن شبه خوب
مرحله 1. از ویرایشگر متن ساده استفاده کنید
استفاده از یک پردازشگر کلمه (به عنوان مثال ، Microsoft Word) یا یک برنامه مشابه برای ایجاد یک سند متن غنی وسوسه انگیز است ، اما برای ساده نگه داشتن آن ، شبه کد به حداقل ممکن نیاز دارد.
ویرایشگران متن ساده شامل Notepad (Windows) و TextEdit (Mac) هستند.
مرحله 2. شروع به نوشتن هدف از روند
اختصاص یک یا دو خط برای توضیح هدف کد شما به تنظیم بقیه سند کمک می کند و همچنین در توضیح وظیفه برنامه برای هر شخصی که شبه کد را به او نشان می دهید ، صرفه جویی می کند.
مرحله 3. در هر سطر فقط یک عبارت بنویسید
هر عبارت در شبه کد شما باید فقط یک عمل برای کامپیوتر بیان کند. در بیشتر موارد ، اگر لیست کارها به درستی ترسیم شده باشد ، هر کار به یک خط از شبه کد مربوط می شود. در نظر داشته باشید که فهرست وظایف خود را بنویسید ، سپس آن فهرست را به شبه کد تبدیل کنید ، سپس آن شبه کد را به تدریج به یک کد واقعی و قابل خواندن رایانه تبدیل کنید.
مرحله 4. از فضای سفید و تورفتگی به طور مثر استفاده کنید
استفاده از فضاهای سفید بین "بلوک" های متنی به جدا ماندن اجزای مختلف شبه کد شما کمک می کند ، و تورفتن قطعات مختلف هر بلوک نشان می دهد که آن قطعات شبه کد تحت یک قسمت کمتر خط دار قرار می گیرد.
به عنوان مثال ، بخشی از شبه کد که در مورد وارد کردن یک عدد بحث می شود ، باید همه در یک "بلوک" یکسان باشند ، در حالی که بخش بعدی (به عنوان مثال ، قسمتی که خروجی را مورد بحث قرار می دهد) باید در یک بلوک متفاوت باشد
مرحله 5. در صورت لزوم دستورات کلیدی را با حروف بزرگ بنویسید
بسته به الزامات شبه کد یا محیطی که در آن شبه کد را منتشر می کنید ، ممکن است لازم باشد دستوراتی را که در کد واقعی باقی می مانند بزرگ بنویسید.
به عنوان مثال ، اگر از دستورات "اگر" و "سپس" در شبه کد خود استفاده می کنید ، ممکن است بخواهید آنها را برای خواندن "IF" و "THEN" تغییر دهید (به عنوان مثال ، "اگر شماره خروجی وارد شود نتیجه خروجی")
مرحله 6. با استفاده از اصطلاحات ساده بنویسید
به یاد داشته باشید ، شما در مورد آنچه پروژه انجام می دهد می نویسید ، نه اینکه خود کد را خلاصه کنید. اگر شما شبه کد می نویسید تا به عنوان نمایشی برای مشتریانی که کد نویسی نمی کنند ، یا به عنوان یک پروژه برای یک برنامه نویس مبتدی ، باشد.
حتی ممکن است بخواهید از دستورات برنامه نویسی به طور کلی خلاص شوید و فقط فرایند هر خط را به زبان ساده تعریف کنید. به عنوان مثال ، "اگر ورودی فرد باشد ، خروجی" Y "" ممکن است تبدیل شود "اگر کاربر یک عدد فرد وارد کند ، به جای آن" Y "را نمایش دهید.
مرحله 7. شبه کد خود را به ترتیب مناسب نگه دارید
در حالی که زبانی که برای اصلاح شبه کد خود استفاده می کنید باید ساده باشد ، اما همچنان باید هر قطعه از شبه کد خود را به ترتیبی که باید اجرا شود ، نگه دارید.
مرحله 8. هیچ چیز را به تخیل واگذار نکنید
همه چیزهایی که در این روند اتفاق می افتد باید به طور کامل شرح داده شود. جملات شبه به گزاره های ساده انگلیسی نزدیک است. شبه کد معمولاً از متغیرها استفاده نمی کند ، بلکه توضیح می دهد که برنامه باید با اشیاء نزدیک به دنیای واقعی مانند شماره حساب ، نام یا میزان تراکنش چه کاری انجام دهد.
مرحله 9. از ساختارهای برنامه نویسی استاندارد استفاده کنید
حتی اگر استانداردی برای شبه کد وجود نداشته باشد ، اگر از ساختارهای زبان های برنامه نویسی موجود (پی در پی) استفاده کنید ، درک مراحل شما برای سایر برنامه نویسان آسان تر خواهد بود. از اصطلاحاتی مانند "اگر" ، "سپس" ، "در حالی" ، "دیگری" و "حلقه" به همان روشی که در زبان برنامه نویسی دلخواه خود استفاده می کنید استفاده کنید. ساختارهای زیر را در نظر بگیرید:
- if CONDITION سپس دستورالعمل - این بدان معناست که دستورالعمل معین تنها در صورتی اجرا می شود که شرط معینی صادق باشد. "دستورالعمل" ، در این مورد ، به معنای مرحله ای است که برنامه انجام می دهد ، در حالی که "شرط" به این معنی است که داده ها باید قبل از اقدام برنامه ، معیارهای خاصی را برآورده کنند.
- while CONDITION دستورالعمل انجام دهید - این بدان معناست که دستورالعمل باید بارها و بارها تکرار شود تا شرایط دیگر درست نباشد.
- do INSTRUCTION while CONDITION - این بسیار شبیه به "while CONDITION do INSTRUCTION" است. در حالت اول ، شرایط قبل از انجام آموزش بررسی می شود ، اما در مورد دوم ابتدا دستورالعمل انجام می شود. بنابراین ، در مورد دوم ، دستورالعمل حداقل یک بار انجام می شود.
- تابع NAME (ARGUMENTS): INSTRUCTION - این بدان معناست که هر بار که از نام خاصی در کد استفاده می شود ، مخفف دستورالعمل خاصی است. "Arguments" لیستی از متغیرها هستند که می توانید از آنها برای روشن شدن دستورالعمل استفاده کنید.
مرحله 10. بخش های شبه کد خود را سازماندهی کنید
اگر بخشهای زیادی از شبه کد دارید که سایر قطعات شبه کد را در همان بلوک تعریف می کند ، ممکن است بخواهید از براکت یا سایر شناسه ها برای نگه داشتن همه چیز استفاده کنید.
- براکت ها-هر دو استاندارد (به عنوان مثال ، [کد]) و منحنی (به عنوان مثال ، {code})-می توانند به بخشهای طولانی شبه کد کمک کنند.
-
هنگام کد نویسی ، می توانید با تایپ "" در سمت چپ نظر (به عنوان مثال ،
// این یک مرحله موقت است.
- ) هنگام نوشتن شبه کد می توانید از همین روش برای نوشتن یادداشت هایی استفاده کنید که در متن کد نویسی قرار نمی گیرند.
مرحله 11. شبه کد خود را از نظر خوانایی و وضوح دوبار بررسی کنید
شما باید بتوانید به س questionsالات زیر در پایان سند پاسخ دهید:
- آیا این شبه کد توسط کسی که با این روند آشنا نیست قابل درک است؟
- آیا شبه کد به گونه ای نوشته شده است که ترجمه آن به زبان محاسباتی آسان باشد؟
- آیا شبه کد فرآیند کامل را بدون ترک چیزی توصیف می کند؟
- آیا هر نام شیئی که در شبه کد استفاده می شود به وضوح توسط مخاطب قابل درک است؟
- اگر متوجه شدید که قسمتی از شبه کد نیاز به توضیح دارد یا به صراحت مرحله ای را که ممکن است شخص دیگری فراموش کند نشان نمی دهد ، به عقب برگردید و اطلاعات لازم را اضافه کنید.
قسمت 3 از 3: ایجاد نمونه سند شبه
مرحله 1. ویرایشگر متن ساده را باز کنید
اگر نمی خواهید برنامه جدیدی نصب کنید ، می توانید به طور پیش فرض از Notepad (Windows) یا TextEdit (Mac) استفاده کنید.
مرحله 2. برنامه خود را تعریف کنید
در حالی که کاملاً ضروری نیست ، نوشتن یک خط یک یا دو جمله ای در بالای سند ، از ابتدا قصد برنامه را روشن می کند:
این برنامه از کاربر درخواست سلام می کند. اگر تبریک با پاسخ خاصی مطابقت داشته باشد ، پاسخ ارسال می شود. در غیر این صورت ، رد داده می شود.
مرحله 3. دنباله شروع را بنویسید
اولین دستور شما-یعنی اولین کاری که برنامه شما هنگام اجرا باید انجام دهد-باید خط اول باشد:
چاپ تبریک "سلام غریبه!"
مرحله 4. خط بعدی را اضافه کنید
با فشار دادن ↵ Enter ، فاصله ای بین آخرین خط و بعدی ایجاد کنید ، سپس خط بعدی کد را ایجاد کنید. در این مثال ، کاربر باید خط بعدی گفتگو را به شما نشان دهد:
برای ادامه ، دکمه "Enter" را فشار دهید
مرحله 5. دعوت به عمل را اضافه کنید
در این مثال ، از کاربر خواسته می شود که به او سلام کند:
چاپ فراخوان اقدام "حال شما چطور است؟"
مرحله 6. لیستی از پاسخ ها را به کاربر نشان دهید
مجدداً ، پس از فشار دادن ↵ Enter در این مثال ، کاربر باید لیستی از پاسخ های احتمالی را مشاهده کند:
نمایش پاسخ های ممکن "1. خوب." "2. عالی!" "3. خوب نیست."
مرحله 7. درخواست ورودی از کاربر
در اینجاست که برنامه از کاربر می خواهد پاسخی وارد کند:
درخواست چاپ برای ورودی "شماره ای را که به بهترین وجه شما را توصیف می کند وارد کنید."
مرحله 8. دستورات "اگر" را برای ورودی کاربر ایجاد کنید
از آنجا که پاسخ های متعددی وجود دارد که کاربر می تواند انتخاب کند ، شما می خواهید چندین نتیجه را بر اساس پاسخ انتخابی خود اضافه کنید:
اگر "1" پاسخ "Dandy!" اگر "2" پاسخ چاپ شود "فوق العاده!" اگر پاسخ "3" چاپ شود "روشن شو ، بابا!"
مرحله 9. پیغام خطا را اضافه کنید
در صورتی که کاربر پاسخی را به اشتباه انتخاب کند ، می توانید پیام خطا را آماده کنید:
اگر ورودی پاسخ چاپی "شما دستورالعمل ها را به خوبی رعایت نمی کنید ، انجام دهید؟"
مرحله 10. سایر اجزای برنامه را اضافه کنید
سند خود را مرور کرده و هرگونه جزئیات را اضافه یا اضافه کنید تا مطمئن شوید که شما و هر کس که سند را می خوانید معنای آن را درک کنید. طبق مثال این روش ، سند شبه کد نهایی شما باید چیزی شبیه به این باشد:
این برنامه از کاربر درخواست سلام می کند. اگر تبریک با پاسخ خاصی مطابقت داشته باشد ، پاسخ ارسال می شود. در غیر این صورت ، رد داده می شود. چاپ تبریک "سلام غریبه!" برای ادامه ، دکمه "Enter" را فشار دهید
چاپ دعوت به عمل "امروز چطور هستی؟" نمایش پاسخ های ممکن "1. خوب." "2. عالی!" "3. خوب نیست." درخواست چاپ برای ورودی "شماره ای را که به بهترین وجه شما را توصیف می کند وارد کنید" اگر "1" پاسخ "Dandy!" اگر "2" پاسخ چاپ شود "فوق العاده!" اگر پاسخ "3" چاپ شود "روشن شو ، بابا!" اگر ورودی پاسخ چاپی "شما دستورالعمل ها را به خوبی رعایت نمی کنید ، انجام دهید؟"
مرحله 11. سند خود را ذخیره کنید
Ctrl+S (Windows) یا ⌘ Command+S (Mac) را فشار داده ، نامی را وارد کرده و کلیک کنید صرفه جویی انجام این کار
