خارش موسیقی دارید؟ آیا می خواهید استودیوی ضبط خانه خود را راه اندازی کنید؟ با وجود تمام تجهیزات مورد نیاز ، دانستن اینکه از کجا شروع کنیم دشوار است. در حالی که ساخت استودیو می تواند بسیار زیاد باشد ، اما اصول اولیه در واقع بسیار ساده است. شما می توانید نحوه برنامه ریزی یک استودیو ، وسایل مورد نیاز و نحوه تنظیم آن را برای یادگیری هرچه سریعتر یاد بگیرید.
مراحل
قسمت 1 از 3: طراحی استودیو
مرحله 1. یک مکان خوب پیدا کنید
بهترین استودیوهای ضبط در اتاقهای بدون پنجره و عایق بندی خوب هستند. بسته به اندازه گروهی که می خواهید ضبط کنید ، اتاق باید حداقل بتواند میز کوچکی برای رایانه و رابط کاربری خود داشته باشد. همچنین باید جایی برای مجریان وجود داشته باشد.
- از اتاق هایی که سر و صدای زیادی در بیرون دارند ، اجتناب کنید. آرام ترین فضای ممکن را هدف بگیرید. شما نمی خواهید یک حرکت عالی توسط چمن زن همسایه قطع شود.
- به طور کلی بزرگتر بهتر است. سعی کنید اتاقی را پیدا کنید که خیلی تنگ نباشد و فضایی برای چندین نوازنده و تمام وسایل شما داشته باشد.
- به کف اتاق توجه کنید. اتاق های ایده آل دارای کفپوش چوبی ، بتنی یا کاشی هستند که برای آکوستیک بهتر است. موکت صداهای فرکانس بالا را جذب می کند ، اما صداهای کم را جذب نمی کند. همچنین ممکن است بر اثر تردد زیاد در پای پیاده فرسوده شود.
- اتاقی را انتخاب کنید که از آکوستیک کلی خوبی برخوردار باشد. این معمولاً به معنای یک اتاق بزرگتر با سقف های نسبتاً بلند ، دیوارهای نامتقارن و سطوح نامنظم برای پراکندگی صدا است.
مرحله 2. در صورت امکان مجموعه ای از اتاق ها را در نظر بگیرید
استودیوهای ضبط تمام عیار معمولاً حداقل دو اتاق برای تولید دارند. یکی از این اتاق ها "اتاق نشیمن" و دیگری اتاق کنترل نام دارد. همچنین ممکن است یک یا چند اتاق کوچک به نام غرفه یا "غرفه انزوا" وجود داشته باشد.
- در استودیوهای حرفه ای ، "اتاق زنده" محلی است که نوازندگان اجرا می کنند. معمولاً از "غرفه" جدا است ، جایی که نوازندگان یا خوانندگان مجرد می توانند برای کارهای بسیار تمیز از نظر صوتی جدا شوند. مهندس ضبط ، ویرایش و میکس عکسها را در اتاق کنترل انجام می دهد.
- در بسیاری از خانه ها راه اندازی مجموعه امکان پذیر نیست. ممکن است فقط فضایی برای یک اتاق نشیمن داشته باشید. حداکثر ، ممکن است محدود به یک اتاق نشیمن کوچک و اتاق کنترل باشید. همچنین می توان گنجه ها را به غرفه های جداگانه کوچک تبدیل کرد.
مرحله 3. تنظیمات اولیه را ترسیم کنید
یک استودیوی ضبط بیش از میکروفون و نوازنده وجود دارد. در اکثر استودیوها دو سیستم اصلی وجود دارد. شما باید این موارد را با توجه به علایق خود و پروژه هایی که قصد ضبط آنها را دارید درک کرده و سازماندهی کنید.
- اولین تنظیم ، سیستم ضبط است. این کار صدا را از دستگاه ها و میکروفون ها گرفته و به صورت دیجیتالی (با استفاده از رایانه یا دستگاه ضبط دیجیتال) یا ضبط می کند.
- سیستم دوم سیستم مانیتور نام دارد. این شامل یک تقویت کننده و بلندگوهایی است که مهندس ضبط می تواند به ضبط هنگام گوش دادن به آن گوش دهد و همچنین پس از ضبط میکس و ویرایش را انجام دهد.
- می توانید یک استودیوی ضبط خانگی با بودجه بسیار کمی راه اندازی کنید. حداقل ، شما به یک کامپیوتر ، یک رابط ترکیبی DAW/Audio ، مانیتورهای استودیویی ، یک مجموعه هدفون ، یک میکروفون ، چند کابل و یک پایه میکروفون نیاز دارید.
- این امکان وجود دارد که یک تنظیمات اولیه را با حدود 400 دلار تنظیم کنید. شما احتمالاً نمی خواهید خیلی پایین تر بروید ، در غیر این صورت کیفیت موسیقی آسیب می بیند.
مرحله 4. یک مسیر سیگنال طراحی کنید
در دنیای حرفه ای ، هر نوع سیستم صوتی را می توان با ترسیم مسیر سیگنال نشان داد. این سیگنال صوتی را از ابتدا تا انتها دنبال می کند تا به کاربر دقیقاً نشان دهد که در یک سیستم خاص با صدا چه کار می شود. برای یک استودیوی مبتدی معمولی ، مسیر سیگنال از یک برنامه اساسی پیروی می کند.
- سیگنال از "منبع ورودی" یعنی ابزارها و میکروفون ها شروع می شود. از آنجا به رابط ضبط می رود - دستگاهی که به رایانه متصل می شود و امواج صوتی آنالوگ را به داده های دیجیتال تبدیل می کند.
- از طریق رابط کامپیوتر ، سیگنال وارد نرم افزار Digital Audio Workstation (DAW) می شود. در اینجاست که صدای ضبط شده را می توان ویرایش یا مخلوط کرد.
- سپس سیگنال وارد یک رابط صوتی یا ضبط می شود تا به سیگنال آنالوگ برگردانده شود. سیگنال آنالوگ در نهایت از طریق سیستم مانیتور خارج می شود.
قسمت 2 از 3: گرفتن دنده
مرحله 1. یک کامپیوتر با RAM زیاد تهیه کنید
هرچه کامپیوتر شما قدرتمندتر باشد ، تولید موسیقی آسان تر خواهد بود. از نظر قدرت ، این به معنای فضای ذخیره سازی زیاد و RAM زیاد است. ارتقاء RAM و فضای ذخیره سازی مهمترین چیز است زیرا این باعث می شود کامپیوتر سریعتر و سریعتر کار کند.
- برای اکثر نرم افزارهای صوتی شما نیاز به رایانه ای با حداقل پردازنده دو هسته ای دارید. اگر قصد دارید آهنگهای زیادی را با هم ترکیب کنید ، یک هسته چهار هسته ای یا چند هسته ای را در نظر بگیرید.
- داشتن رایانه جداگانه برای ضبط بسیار مهم است. از رایانه شخصی خود با تمام تصاویر ، بازی ها و موسیقی خود روی آن استفاده نکنید. Pro Tools و سایر نرم افزارهای ضبط به فضای عملیاتی زیادی نیاز دارند.
- Apple MacBook Pro یک مدل محبوب برای بسیاری از نوازندگان حرفه ای است. این به این دلیل است که مدل دارای فضای ذخیره سازی زیادی است ، سالها دوام می آورد و بسیار قابل حمل است. اپل همچنین ارتقاء RAM ، حافظه ، تراشه گرافیکی و سایر گزینه ها را ارائه می دهد. قیمت رایانه بین 1200 تا 2500 دلار است.
مرحله 2. نرم افزار ضبط را انتخاب کنید
همه استودیوهای ضبط مدرن از نرم افزار رایانه ای برای ذخیره صدا و امکان ویرایش دقیق استفاده می کنند. ایستگاه های کاری صوتی دیجیتال (DAW) از سازنده ای به دستگاه دیگر بسیار متفاوت است ، اما معمولاً یکی از آنها با خرید رابط ضبط همراه است. کاربران Mac از گاراژ Band در مکینتاش مدرن بهره مند می شوند ، در حالی که کاربران رایانه شخصی می توانند از یکی از گزینه های رایگان متعدد مانند نسخه رایگان Pro Tools 12 استفاده کنند.
- Pro Tools M-Powered یکی دیگر از DAW های رایج است. این یک برنامه ضبط اصلی خانگی با ویژگی های محدود است.
- Pro Tools LE ویژگی های محدودی را ارائه می دهد ، اما یک گام بالاتر از M-Powered است.
- Pro Tools HD یک نرم افزار ضبط حرفه ای است و به عنوان استانداردی برای استودیوهای تجاری تبدیل شده است.
- سایر DAW ها عبارتند از Apple Logic (یک برنامه فقط برای Mac) ، Audacity (یک برنامه منبع باز سازگار با سیستم های Windows ، OS X و Linux) و Ableton Live.
مرحله 3. رابط مناسب برای استودیوی خود را انتخاب کنید
رابط های صوتی AD/DA Converters نیز نامیده می شود که مخفف کلمه "Analog to Digital/Digital to Analog" است. این رابط ها صدای آنالوگ را به سیگنال دیجیتالی تبدیل می کنند تا توسط کامپیوتر شما پردازش شود و همچنین صدای دیجیتال را به صدای آنالوگ در مانیتورها تبدیل می کند. آنها بخش مهمی از هر استودیوی ضبط خوب هستند.
- برخی از رابط های سطح اولیه شامل Em12's 1212M ، ESI's Julia و M-Audio's Audiofile 192. این مدل ها صدای با کیفیتی را با قیمت متوسط ارائه می دهند.
- یک رابط ضبط با کیفیت خوب معمولاً حدود 150 دلار هزینه دارد. مانیتورها (مانند سری بسیار محبوب KRK Rokit) برای هر جفت تقریباً از 300 دلار شروع می شوند.
- رابط های درجه بالاتر مانند سری Focusrite و Audiofire ، Fireface 400 و 800 و مدل های Lynx هزینه بیشتری خواهند داشت ، تا چند هزار دلار.
مرحله 4. چند میکروفون با کیفیت بالا تهیه کنید
به طور معمول ، اکثر استودیوهای ضبط دارای ترکیبی از میکروفون های پویا و کندانسور برای استفاده مجریان هستند. میکروفون های پویا برای صداهای بلندتر بهتر هستند و دوام بیشتری دارند. از آنها برای تقویت کننده های گیتار ، طبل و سایر منابع بلند استفاده می شود. کندانسورها ظریف تر و گران تر هستند ، اما جزئیات ، روشن تر و شفاف تر از قیمت های مشابه هستند.
- هزینه یک میکروفون پویا یا متراکم کننده خوب 80 تا 200 دلار است.
- هنگام استفاده از میکروفن کندانسور مطمئن شوید که رابط ضبط شما دارای قدرت فانتوم است. این معمولاً یک دکمه یا کلید با برچسب "+48" است و لوازم الکترونیکی داخل میکروفون را تغذیه می کند. اگر این ویژگی در دسترس نباشد ، اکثر پیش تقویت کننده های میکروفون می توانند برق را تأمین کنند و مقرون به صرفه تر از خرید یک رابط کاربری جدید خواهند بود.
- میکروفون های پویا نیازی به برق ندارند ، بنابراین می توان آنها را به سادگی به یک رابط متصل کرد و بدون پیش تقویت کننده استفاده کرد. با این حال ، در برخی موارد ، آنها با یک پیش تقویت کننده بهتر به نظر می رسند.
- برخی از میکروفن ها خروجی USB نیز دارند. در حالی که می توان آنها را مستقیماً به رایانه وصل کرد ، اما کیفیت پایین تری دارند. ابزارهای برقی نیز مستقیماً به یک دستگاه DI یا جعبه مستقیم متصل می شوند که از طریق USB به کامپیوتر متصل می شود.
مرحله 5. هنگام خرید وسایل کم مصرف باشید
مانند موسیقی ، تولید موسیقی یک هنر است و یک علم نیست. برچسب قیمت دنده شما همیشه منجر به کیفیت بهتر نمی شود. تجهیزات پایین در استودیوهای خانگی آماتور امروزی چند دهه پیش برای مهندسان برتر استودیو غیرقابل تصور بود.
- امکان ضبط صدای ضربات رادیویی در تنظیمات استودیوی خانگی وجود دارد. تجهیزات گران قیمت عالی است و می تواند منجر به ضبط عالی شود ، اما اجازه ندهید که شما را از ساختن موسیقی عالی باز دارد.
- از نرم افزارهای رایگان استفاده کنید. Native Instruments ، Ohmforce ، Camel Audio ، SSL و سایر شرکت های صوتی معتبر ابزارها و جلوه های مجازی رایگان را ارائه می دهند.
- استفاده از دنده آنالوگ قدیمی را در نظر بگیرید. این روزها اکثر استودیوها دیجیتال هستند ، اما آتلیه های واقعاً خوب هنوز دارای تجهیزات آنالوگ هستند که می توانید در دکل خود کار کنید. اگر می خواهید استودیو خود را روی نقشه قرار دهید ، در نظر داشته باشید که یک دستگاه طنین صفحه یا دستگاه نوار رول به حلقه را اضافه کنید. می توانید روی یکی از این موارد ضبط کرده و پس از اتمام کار ، صدا را در DAW خود بازگردانید. این نوع صداها را نمی توان به صورت دیجیتالی تکرار کرد.
مرحله 6. برخی از آلات موسیقی را در دست داشته باشید
اکثر استودیوها فرض می کنند که نوازندگان می خواهند تجهیزات خود را برای ضبط دقیق تر بازی کنند. این کار مهندس را دشوارتر می کند ، زیرا او باید زمان زیادی را صرف راه اندازی سازهای ناآشنا کند. با این حال ، برخی از استودیوها دارای دنده هایی هستند که مهندس می داند و می تواند از آنها برای دستیابی به صدای خاصی استفاده کند.
- سعی کنید وسایل مختلفی در اطراف داشته باشید. آمپر ، پدال افکت و گیتار خوب هستند.
- اگر پول بیشتری دارید ، صفحه کلید و سینت سایزر ، طبل یا حتی پیانو را نیز در نظر بگیرید.
اگر قصد دارید در محیط سازهای کاملاً نرم افزاری موسیقی بسازید ، داشتن یک صفحه کلید یا کنترلر USB MIDI بسیار مفید است ، زیرا اینها به شما حس لامسه یک ساز موسیقی مانند پیانو را می دهد ، که می تواند به خلاقیت بسیار کمک کند.
قسمت 3 از 3: راه اندازی استودیو
مرحله 1. اتاق نشیمن را عایق صدا کنید
عایق صوتی در واقع دو کار انجام می دهد. با مسدود کردن سر و صدای بیرونی اتاق را ساکت تر می کند. همچنین با جذب محیط صوتی اضافی کیفیت صدا را در ضبط بهتر می کند.
- عایق صوتی حرفه ای می تواند گران باشد. فوم یا صفحات آکوستیک در صورت داشتن پول برای خرج کار می کنند ، اما ممکن است هزینه های قابل توجهی را برای یک استودیوی بزرگ به شما تحمیل کنند. یک راه ارزان برای کاهش صدا ، انتخاب فضای استودیو است. سعی کنید یک اتاق نشیمن بدون پنجره و با دیوارهای ضخیم و ضخیم یا عایق ضخیم را انتخاب کنید.
- اگر بودجه کمی دارید ، مقداری پتو تهیه کنید و پنجره ها و درها را بپوشانید تا صدای پس زمینه کاهش یابد.
- اضافه شدن جرم به دیوارها ، مانند فوم ، همچنین به افزایش جذب صدا در اتاق کمک می کند. این باید پژواک را کاهش دهد.
گام 2. یک غرفه آوازی آماده کنید.
اکثر استودیوها فضا را به طور خاص برای خواننده اختصاص می دهند. ضبط صدا می تواند سخت باشد. آنها باید به صورت ایستاده ضبط شوند ، که باعث می شود خواننده بتواند صدای خوبی را حفظ کند. میکروفن نیز باید در ارتفاع راحت باشد.
- غرفه آوازی غرفه ایزوله است ، بنابراین باید از نظر صوتی جدا شود. مطمئن شوید که تا جایی که می توانید صدا را عایق بندی کنید.
- خود میکروفن باید دارای فیلتر پاپ باشد تا از بزاق محافظت کند و صداهای تیز مانند t و s را فیلتر کند. اگر فیلتر پاپ ندارید ، می توانید یک فیلتر را با قیمت 10 یا 20 دلار خریداری کنید.
- اگر میکروفون شما جهت دار است ، به طوری که فقط یک طرف صدا را می گیرد ، آن را بچرخانید تا طرف میکروفن رو به روی خواننده باشد. هنگام آواز خواندن ، دهان او باید حدود 10-15 سانتی متر از میکروفون فاصله داشته باشد. این فاصله نباید زیاد تغییر کند ، زیرا باعث خاموش شدن صدا می شود.
مرحله 3. سازها را در اتاق نشیمن تنظیم کنید
شما می خواهید میکروفن ها به اندازه کافی از منبع صدا (به عنوان مثال سازهای صوتی یا تقویت کننده ها) فاصله داشته باشند تا مانع نوازندگان نشوند. این معمولاً شامل هیچ نوع فیلتر پاپ نمی شود. اگر میکروفون کوچک دستگاهی دارید ، از آن استفاده کنید. دستورالعمل ها معمولاً در دفترچه راهنمای کاربر گنجانده شده است.
- از میکروفون های کامپوننت یا یک میکروفون در بالای طبل استفاده کنید. بسته به نوع صدایی که می خواهید و نوازنده ها با چه دنده ای ضبط می شوند ، طبل ها ضبط می شوند. بهترین صدای درام از میکروفن های تک است که روی اجزای جداگانه می چسبند. سپس می توانید اینها را در همان کانال در DAW قرار دهید.
- اگر تمایل ندارید هر جزء را با میکروفون جداگانه مجهز کنید ، یک میکروفون بگیرید و آن را چند فوت بالاتر از مرکز کیت قرار دهید. نیازی به فیلتر پاپ نیست اما مطمئن شوید که ضبط میکروفون را به سمت پایین قرار دهید. با این کار "صدای اتاق" بیشتری به ترکیب اضافه می شود.
