آیا ایده کاملی برای یک برنامه دارید ، اما نمی دانید چگونه آن را به واقعیت تبدیل کنید؟ یادگیری زبان برنامه نویسی زمان می برد ، اما بسیاری از برنامه نویسان موفق خودآموز هستند. هنگامی که یاد گرفتید مانند یک برنامه نویس فکر کنید و اصول اولیه را رعایت کنید ، می توانید برنامه های ساده ای را با حداقل زمان سرمایه گذاری ایجاد کنید. ایجاد برنامه های پیچیده کمی پیچیده تر خواهد بود ، اما با تمرین ، می توانید قبل از اینکه بدانید برنامه رویایی خود را ایجاد کنید.
مراحل
قسمت 1 از 7: یادگیری زبان برنامه نویسی
مرحله 1. در مورد زبان شروع تصمیم بگیرید
اگر قبلاً کد نویسی نکرده اید ، می خواهید با زبانی شروع کنید که برای مبتدیان طراحی شده است ، اما همچنان به شما امکان می دهد تا در جهت دستیابی به اهداف خود با برنامه خود تلاش کنید. ده ها زبان برای انتخاب وجود دارد و همه در کارهای مختلف و پیاده سازی برتری دارند. برخی از محبوب ترین زبان ها برای توسعه دهندگان جدید عبارتند از:
- C - یکی از زبانهای رایانه ای قدیمی تر ، اما هنوز هم به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. یادگیری C همچنین هنگامی که به C ++ و جاوا گسترش می دهید ، به شما کمک می کند.
- C ++ - یکی از محبوب ترین زبان هایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد ، به ویژه در توسعه نرم افزار. یادگیری زبان ++ C مدتی طول می کشد و تسلط بر آن حتی بیشتر طول می کشد ، اما با آگاهی از آن فرصت های بی شماری وجود دارد.
- جاوا - یکی دیگر از زبانهای فوق العاده محبوب که می توان آن را برای کار بر روی تقریباً هر سیستم عامل مقیاس بندی کرد.
- پایتون - این یکی از ساده ترین زبان های مورد استفاده است و اصول اولیه را فقط در چند روز می توان آموخت. هنوز هم بسیار قدرتمند است و در بسیاری از برنامه های سرور و وب سایت استفاده می شود.
مرحله 2. یک محیط توسعه ایجاد کنید
برای شروع نوشتن کد به چند ابزار نیاز دارید. از این ابزارها به عنوان "محیط توسعه" شما یاد می شود. بسته به زبان برنامه نویسی ، آنچه شما نیاز دارید متفاوت است.
- ویرایشگر کد - تقریباً همه برنامه نویسان از نصب ویرایشگر اختصاصی کد سود خواهند برد. در حالی که می توانید با استفاده از یک ویرایشگر متنی ساده مانند Notepad کد بنویسید ، اگر برنامه ای داشته باشید که نحو را برجسته کرده و بسیاری از کارهای برنامه نویسی تکراری را خودکار کند ، این فرایند را بسیار راحت تر خواهید دید. برخی از ویرایشگران کد محبوب عبارتند از Notepad ++ ، TextMate و JEdit.
- کامپایلر یا مترجم - بسیاری از زبانها مانند C و جاوا قبل از اجرای کد باید کامپایل شوند. شما نیاز به یک کامپایلر برای زبان انتخابی خود دارید که بر روی رایانه شما نصب شده است. اکثر کامپایلرها نیز وظایف گزارش اشکال را انجام می دهند.
- IDE (محیط توسعه یکپارچه) - برخی از زبان های برنامه نویسی دارای ویرایشگر کد ، کامپایلر و خطا گیر هستند که همه در یک برنامه به نام IDE ادغام شده اند. معمولاً می توانید این IDE را از وب سایت زبان برنامه نویسی دریافت کنید.
مرحله 3. برخی از آموزش ها را تکمیل کنید
اگر قبلاً هرگز برنامه نویسی نکرده اید ، باید از ابتدا شروع کنید. برخی از آموزش های آنلاین را پیدا کنید که بتواند مفاهیم اولیه زبان انتخابی شما را راهنمایی کند. این می تواند شامل یادگیری نحو ، متغیرها ، توابع ، روالها ، دستورات شرطی و نحوه همخوانی همه آنها با یکدیگر باشد.
مکانهای مختلفی وجود دارد که آموزش های خوبی ارائه می دهند ، از جمله Udemy ، Khan Academy ، Codecademy ، Code.org و بسیاری دیگر
مرحله 4. برخی از برنامه های نمونه و منبع باز را بارگیری کنید
دستکاری کد نمونه می تواند به شما در یادگیری نحوه انجام وظایف با استفاده از آن زبان کمک کند. نمونه ها و برنامه های متن باز بیشماری در دسترس هستند که به شما اجازه می دهند به تمام کدهایی که برنامه را کار می کند دسترسی پیدا کنید. با برنامه های ساده ای شروع کنید که مربوط به نوع برنامه هایی است که می خواهید بسازید.
مرحله 5. برای یادگیری اصول اولیه برنامه های ساده ایجاد کنید
وقتی زمان شروع نوشتن کد شخصی شما فرا رسید ، از اصول اولیه شروع کنید. چند برنامه با ورودی و خروجی ساده بنویسید. تکنیک های مورد نیاز خود را با برنامه های پیچیده تر مانند مدیریت داده ها و زیر برنامه ها تمرین کنید. آزمایش کنید و سعی کنید برنامه های خود را بشکنید.
مرحله 6. به انجمن های برنامه نویسی بپیوندید
این که بتوانید درمورد هر موضوعی که دارید با یک برنامه نویس آگاه صحبت کنید بسیار ارزشمند است. شما می توانید بی شمار برنامه نویس همفکر در سایت ها و انجمن های مختلف در سراسر اینترنت پیدا کنید. به چند زبان مرتبط با زبان انتخابی خود بپیوندید و هر آنچه را که می توانید بخوانید. از پرسیدن سوالات نترسید ، اما مطمئن باشید که ابتدا سعی کرده اید راه حلی برای خود بیابید.
مرحله 7. درک کنید که یادگیری هر زبان برنامه نویسی به زمان نیاز دارد
اولین باری که روی صفحه کلید خود می نشینید نمی توانید برنامه ای بسازید (به هر حال برنامه پیچیده ای نیست). یادگیری نحوه استفاده م languageثر از زبان برنامه نویسی به زمان نیاز دارد ، اما با تمرین به زودی سریعتر و کارآمدتر برنامه نویسی خواهید کرد.
قسمت 2 از 7: طراحی برنامه خود
مرحله 1. یک سند طراحی اولیه بنویسید
قبل از شروع برنامه نویسی برنامه خود ، داشتن برخی مطالب مکتوب برای مراجعه به آنها در طول فرایند برنامه نویسی به شما کمک می کند. سند طراحی اهداف برنامه را تشریح کرده و ویژگی ها را به طور عمیق شرح می دهد. این به شما امکان می دهد تا بر عملکرد برنامه تمرکز کنید.
- سند طراحی باید در مورد هر یک از ویژگیهایی که می خواهید شامل شود و نحوه پیاده سازی آنها بحث کند.
- سند طراحی همچنین باید جریان تجربه کاربر و نحوه انجام وظیفه کاربر با استفاده از برنامه را در نظر بگیرد.
مرحله 2. برنامه را با استفاده از طرح های خشن ترسیم کنید
نقشه ای برای برنامه خود ایجاد کنید که نشان می دهد چگونه کاربر از یک قسمت به قسمت دیگر می رسد. یک فلوچارت ساده معمولاً برای یک برنامه اساسی کاملاً مناسب است.
مرحله 3. معماری اصلی برنامه ای را که در حال ایجاد آن هستید تعیین کنید
اهداف برنامه ساختار مورد نظر شما را تعیین می کند. دانستن اینکه کدام یک از ساختارهای زیر به بهترین نحو با برنامه شما ارتباط دارد به تمرکز توسعه کمک می کند.
مرحله 4. با یک برنامه "1-2-3" شروع کنید
این ساده ترین نوع برنامه است و به شما امکان می دهد با زبان برنامه نویسی خود راحت باشید. در اصل ، یک برنامه 1-2-3 شروع می شود ، از کاربر درخواست ورودی می کند ، و سپس نتیجه ای را نشان می دهد. پس از نمایش نتیجه ، برنامه به پایان می رسد.
- مرحله بعدی پس از 1-2-3 یک REPL (حلقه خواندن-اجرا-چاپ) است. این یک برنامه 1-2-3 است که پس از نمایش خروجی به 1 برمی گردد.
- یک برنامه خط لوله را در نظر بگیرید. این برنامه ای است که ورودی کاربر را تغییر داده و به طور مداوم اجرا می شود. این روش برای برنامه هایی که نیاز به تعامل کمی با کاربر دارند مانند RSS خوان مناسب است. این برنامه به صورت مجموعه ای از کلاسها که دارای حلقه مشترک هستند نوشته می شود.
قسمت 3 از 7: ایجاد نمونه اولیه
مرحله 1. بر یک ویژگی تمرکز کنید
نمونه اولیه معمولاً بر ویژگی اصلی برنامه تمرکز می کند. به عنوان مثال ، اگر در حال ایجاد یک برنامه سازماندهی شخصی هستید ، نمونه اولیه شما ممکن است عملکرد تقویم و افزودن رویداد باشد.
مرحله 2. تکرار کنید تا ویژگی کار کند
نمونه اولیه شما باید بتواند به عنوان برنامه خود استفاده شود. این پایه و اساس هر چیز دیگری خواهد بود ، بنابراین مطمئن شوید که به درستی کار می کند. همانطور که ویژگی را تکرار می کنید ، به اصلاح آن ادامه دهید تا زمانی که به طور روان و کارآمد کار کند.
- نمونه اولیه به شما امکان می دهد تغییرات سریع ایجاد کنید و سپس آنها را آزمایش کنید.
- از دیگران بخواهید نمونه اولیه شما را آزمایش کنند تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.
- انتظار داشته باشید نمونه اولیه با کار بر روی آن تغییر کند.
مرحله 3. از برچیدن نمونه اولیه نترسید
تمام هدف نمونه اولیه آزمایش قبل از ارتکاب است. نمونه اولیه به شما امکان می دهد قبل از اینکه به برنامه نویسی مناسب بپردازید ، ببینید آیا ویژگی های مورد نظر شما امکان پذیر است یا خیر. اگر نمونه اولیه محکوم به شکست است ، آن را بردارید و به صفحه طراحی برگردید. با این کار می توانید بسیاری از سردردهای پیش رو را نجات دهید
قسمت 4 از 7: تهیه برنامه
مرحله 1. یک پایگاه شبه کد ایجاد کنید
این اسکلت پروژه شما است و به عنوان پایه ای برای برنامه نویسی آینده عمل می کند. شبه کد شبیه کد است اما در واقع کامپایل نمی شود. در عوض ، به برنامه نویسان اجازه می دهد آنچه را که تصور می شود با کد رخ می دهد بخوانند و تجزیه کنند.
شبه کد هنوز به نحو زبان برنامه نویسی اشاره دارد و شبه کد باید درست مانند کد معمولی ساختار بندی شود
مرحله 2. نمونه اولیه خود را گسترش دهید
می توانید از نمونه اولیه خود به عنوان پایه برنامه جدید خود استفاده کنید ، یا می توانید کد اولیه را با ساختار بزرگتر برنامه کامل خود تطبیق دهید. در هر صورت ، از زمانی که برای کار و اصلاح نمونه اولیه صرف کرده اید ، به خوبی استفاده کنید.
مرحله 3. شروع به کدگذاری کنید
این گوشت واقعی این فرایند است. برنامه نویسی طولانی ترین زمان را می گیرد و برای اطمینان از کارکرد کد به کامپایل ها و آزمایش های متعددی نیاز دارد. اگر با یک تیم کار می کنید ، شروع از شبه کد می تواند به ثابت نگه داشتن همه افراد در یک صفحه کمک کند.
مرحله 4. در مورد همه کد خود نظر دهید
از ویژگی نظر زبان برنامه نویسی خود برای افزودن نظر به همه کدهای خود استفاده کنید. این نه تنها به همه افرادی که بر روی برنامه شما کار می کنند کمک می کند تا بفهمند کد چه کاری انجام می دهد ، بلکه به شما کمک می کند تا به خاطر بسپارید که کد خود شما وقتی بعداً به پروژه باز می گردید.
قسمت 5 از 7: آزمایش برنامه
مرحله 1. هر ویژگی جدیدی را آزمایش کنید
هر ویژگی جدیدی که به برنامه اضافه می شود باید کامپایل و آزمایش شود. هرچه تعداد افراد بیشتری برای آزمایش وجود داشته باشد ، احتمال اینکه بتوانید خطاها را تشخیص دهید بیشتر است. آزمایش کنندگان شما باید آگاه باشند که برنامه هنوز نهایی نیست و می توانند با خطاهای جدی روبرو شوند و خواهند شد.
این اغلب به عنوان تست آلفا نامیده می شود
مرحله 2. برنامه کامل خود را آزمایش کنید
هنگامی که همه ویژگی های برنامه خود را پیاده سازی کردید ، باید دور آزمایش فشرده ای را آغاز کنید که تمام جنبه های برنامه را پوشش می دهد. این دور آزمایش همچنین باید بیشترین تعداد آزمایش کننده را در بر گیرد.
این اغلب به عنوان آزمایش بتا نامیده می شود
مرحله 3. نامزد آزادی را آزمایش کنید
همچنان که به تنظیمات و افزودن دارایی به برنامه خود ادامه می دهید ، مطمئن شوید نسخه ای که قصد انتشار آن را دارید به طور کامل آزمایش شده است.
قسمت 6 از 7: ایجاد دارایی ها
مرحله 1. تعیین کنید که به چه چیزی نیاز دارید
ماهیت برنامه دارایی های مورد نیاز شما را تعیین می کند. آیا به صداهای سفارشی نیاز دارید؟ اثر هنری؟ محتوا؟ قبل از انتشار برنامه باید به همه این سوالات پاسخ داده شود.
مرحله 2. برون سپاری را در نظر بگیرید
اگر به دارایی های زیادی احتیاج دارید ، اما نیروی انسانی یا استعداد لازم برای ایجاد آنها را ندارید ، می توانید برون سپاری دارایی ها را در نظر بگیرید. تعداد بی شماری فریلنسر وجود دارد که ممکن است مایل به همکاری روی پروژه شما باشند.
مرحله 3. دارایی های خود را پیاده سازی کنید
اطمینان حاصل کنید که آنها با عملکرد برنامه شما تداخل ندارند و هیچ چیز اضافی وجود ندارد. افزودن دارایی ها معمولاً در آخرین مراحل چرخه برنامه نویسی رخ می دهد ، مگر اینکه دارایی ها در خود برنامه جدایی ناپذیر باشند. این بیشتر در برنامه نویسی بازی های ویدئویی مشاهده می شود.
قسمت 7 از 7: انتشار برنامه
مرحله 1. برنامه های خود را به عنوان منبع باز منتشر کنید
این به دیگران این امکان را می دهد که کدی را که ساخته اید گرفته و آن را بهبود بخشند. منبع باز یک مدل انتشار جامعه محور است و احتمالاً سود کمی خواهید دید. مزایای آن این است که سایر برنامه نویسان می توانند به پروژه شما علاقه نشان دهند و به گسترش دامنه چشمگیری کمک کنند.
مرحله 2. یک ویترین فروشگاه ایجاد کنید
اگر می خواهید نرم افزار خود را بفروشید ، می توانید یک ویترین فروشگاه در وب سایت خود ایجاد کنید تا به مشتریان امکان خرید و بارگیری نرم افزار شما را بدهد. به خاطر داشته باشید که در صورت داشتن مشتریان پولی ، آنها انتظار یک محصول کارآمد و بدون خطا را خواهند داشت.
بسته به محصول شما ، خدمات متنوعی وجود دارد که می توانید آن را نیز به فروش برسانید
مرحله 3. همچنان از آزادی خود حمایت کنید
پس از انتشار نرم افزار ، احتمالاً گزارش های اشکال را از کاربران جدید دریافت خواهید کرد. این اشکالات را بر اساس سطوح بحرانی آنها طبقه بندی کنید و سپس با آنها مقابله کنید. همانطور که برنامه را به روز می کنید ، می توانید نسخه های جدید یا وصله هایی را منتشر کنید که قسمت های خاصی از کد را به روز می کنند.
پشتیبانی قوی پس از انتشار می تواند حفظ مشتری شما را افزایش داده و دهان به دهان خوبی را پخش کند
مرحله 4. نرم افزار خود را تبلیغ کنید
مردم باید قبل از شروع استفاده از نرم افزار شما بدانند که نرم افزار شما وجود دارد. نسخه های بازبینی را به سایت های مربوطه مرور کنید ، ایجاد نسخه آزمایشی رایگان را در نظر بگیرید ، مطبوعاتی بنویسید و هر کاری که می توانید برای اطلاع رسانی نرم افزار خود انجام دهید.
