این روزها برنامه های رایانه ای در همه جا اجرا می شوند ، از ماشین های ما گرفته تا تلفن های هوشمند ما و تقریباً در هر شغلی. با دیجیتالی شدن جهان ، نیاز به برنامه های جدید همیشه در حال افزایش است. اگر ایده بزرگ بعدی را دارید ، چرا خودتان آن را ایجاد نکنید؟ برای اطلاع از نحوه شروع یادگیری زبان ، تبدیل ایده خود به یک محصول قابل آزمایش و سپس تکرار آن تا آماده شدن برای انتشار ، مرحله 1 زیر را ببینید.
مراحل
قسمت 1 از 6: با یک ایده
مرحله 1. ایده های طوفان فکری. یه برنامه خوب کاری را انجام می دهد که زندگی را برای کاربر آسان تر می کند. به نرم افزاری که در حال حاضر برای وظیفه ای که می خواهید انجام دهید ، دسترسی داشته باشید و ببینید آیا راه هایی وجود دارد که روند را آسان تر یا روان تر انجام دهد. یک برنامه موفق برنامه ای است که کاربران در آن ابزارهای مفید زیادی پیدا کنند.
- کارهای روزانه خود را در رایانه خود بررسی کنید. آیا راهی وجود دارد که بتوانید بخشی از آن وظایف را با یک برنامه به صورت خودکار انجام دهید؟
- هر ایده ای را بنویسید. حتی اگر در آن زمان احمقانه یا عجیب به نظر برسد ، می تواند به چیزی مفید یا حتی درخشان تبدیل شود.
مرحله 2. برنامه های دیگر را بررسی کنید
آنها چه می کنند؟ چگونه می توانستند این کار را بهتر انجام دهند؟ آنها چه چیزی را از دست می دهند؟ پاسخ به این س questionsالات می تواند به شما کمک کند تا ایده هایی را برای خود ارائه دهید.
مرحله 3. یک سند طراحی بنویسید
این سند ویژگی ها و اهداف مورد نظر شما برای رسیدن به پروژه را نشان می دهد. مراجعه به سند طراحی در طول مراحل توسعه به شما کمک می کند تا پروژه خود را در مسیر درست و متمرکز نگه دارید. برای اطلاع از جزئیات نوشتن سند به این راهنما مراجعه کنید. نوشتن سند طراحی همچنین به شما کمک می کند تصمیم بگیرید که کدام زبان برنامه نویسی برای پروژه شما بهتر کار می کند.
مرحله 4. ساده شروع کنید
هنگامی که تازه شروع به برنامه نویسی رایانه می کنید ، باید شروع کنید و با گذشت زمان رشد کنید. اگر اهداف ملموسی را تعیین کنید که بتوانید با یک برنامه اساسی به آنها برسید ، خیلی بیشتر خواهید آموخت. مثلا،
قسمت 2 از 6: یادگیری زبان
مرحله 1. یک ویرایشگر متن خوب بارگیری کنید
تقریباً همه برنامه ها در ویرایشگرهای متن نوشته می شوند و سپس کامپایل می شوند تا روی رایانه اجرا شوند. در حالی که می توانید از برنامه هایی مانند Notepad یا TextEdit استفاده کنید ، توصیه می شود یک ویرایشگر برجسته نحو مانند Notepad ++ JEdit یا Sublime Text را بارگیری کنید. این امر تجزیه بصری کد شما را بسیار ساده تر می کند.
برخی از زبانها مانند Visual Basic شامل ویرایشگر و کامپایلر در یک بسته هستند
مرحله 2. یک زبان برنامه نویسی را بیاموزید
همه برنامه ها از طریق برنامه نویسی ایجاد می شوند. اگر می خواهید برنامه های شخصی خود را ایجاد کنید ، باید حداقل با یک زبان برنامه نویسی آشنا باشید. بسته به نوع برنامه ای که می خواهید ایجاد کنید ، زبانهایی که باید یاد بگیرید متفاوت است. برخی از موارد مفیدتر و مهمتر عبارتند از:
- C - C یک زبان سطح پایین است که با سخت افزار کامپیوتر تعامل بسیار نزدیک دارد. این یکی از زبانهای برنامه نویسی قدیمی است که هنوز استفاده گسترده ای از آن می شود.
- C ++ - بزرگترین اشکال C این است که شی گرا نیست. اینجاست که C ++ وارد می شود. C ++ در حال حاضر محبوب ترین زبان برنامه نویسی در جهان است. برنامه هایی مانند Chrome ، Firefox ، Photoshop و بسیاری دیگر با C ++ ساخته شده اند. همچنین این زبان برای ایجاد بازی های ویدئویی بسیار محبوب است.
- جاوا - جاوا تکامل زبان C ++ است و بسیار قابل حمل است. اکثر رایانه ها ، صرف نظر از سیستم عامل ، می توانند یک ماشین مجازی جاوا را اجرا کنند ، و این امکان را می دهد که برنامه تقریباً در همه جا مورد استفاده قرار گیرد. این برنامه به طور گسترده در بازی های ویدئویی و نرم افزارهای تجاری مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب به عنوان یک زبان ضروری توصیه می شود.
- C# - C# یک زبان مبتنی بر Windows است و یکی از اصلی ترین زبان هایی است که هنگام ایجاد برنامه های Windows استفاده می شود. این ارتباط نزدیکی با جاوا و C ++ دارد و اگر قبلاً با جاوا آشنا هستید ، یادگیری آن آسان است. اگر می خواهید یک برنامه Windows یا Windows Phone بسازید ، باید نگاهی به این زبان بیندازید.
- Objective -C - این پسر عموی دیگر زبان C است که به طور خاص برای سیستم های Apple طراحی شده است. اگر می خواهید برنامه های iPhone یا iPad ایجاد کنید ، این زبان برای شما مناسب است.
مرحله 3. کامپایلر یا مترجم را بارگیری کنید
برای هر زبان سطح بالا مانند C ++ ، جاوا و بسیاری دیگر ، شما نیاز به یک کامپایلر دارید تا کد خود را به فرمت قابل استفاده از رایانه تبدیل کند. بسته به زبانی که استفاده می کنید کامپایلرهای مختلفی برای انتخاب وجود دارد.
برخی از زبانها زبانهای تفسیری هستند ، به این معنی که آنها نیازی به کامپایلر ندارند. در عوض ، آنها فقط به مترجم زبان نصب شده بر روی کامپیوتر نیاز دارند و برنامه ها می توانند فوراً اجرا شوند. برخی از نمونه های زبانهای تفسیر شده عبارتند از Perl و Python
مرحله 4. مفاهیم اولیه برنامه نویسی را بیاموزید
صرف نظر از اینکه کدام زبان را انتخاب می کنید ، به احتمال زیاد باید برخی مفاهیم رایج عمومی را درک کنید. دانستن نحوه مدیریت نحو زبان به شما امکان می دهد برنامه های بسیار قوی تری ایجاد کنید. مفاهیم رایج عبارتند از:
- اعلام متغیرها - متغیرها راهی هستند که داده های شما موقتاً در برنامه شما ذخیره می شوند. سپس می توان این داده ها را ذخیره ، تغییر ، دستکاری و بعداً در برنامه فراخوانی کرد.
- استفاده از جملات شرطی (اگر ، در موارد دیگر ، زمان ، و غیره) - اینها یکی از عملکردهای اساسی برنامه ها هستند و نحوه عملکرد منطق را تعیین می کنند. جملات شرطی حول جملات "درست" و "غلط" می چرخند.
- استفاده از حلقه ها (برای ، goto ، do و غیره) - حلقه ها به شما امکان می دهند تا زمانی که دستور توقف داده نشود ، فرایندها را بارها و بارها تکرار کنید.
- استفاده از توالی های فرار - این دستورات عملکردهایی مانند ایجاد خطوط جدید ، تورفتگی ، نقل قول ها و موارد دیگر را انجام می دهند.
- نظر دادن در مورد کد - نظرات برای به خاطر سپردن آنچه کد شما انجام می دهد ، کمک به برنامه نویسان دیگر برای درک کد شما و غیرفعال کردن موقت بخش هایی از کد ضروری است.
- عبارات منظم را درک کنید.
مرحله 5. چند کتاب به زبان دلخواه خود بیابید
برای هر زبان و برای هر سطح تخصصی کتاب وجود دارد. شما می توانید کتابهای برنامه نویسی را در کتابفروشی محلی خود یا هر خرده فروش آنلاین پیدا کنید. یک کتاب می تواند یک ابزار ارزشمند باشد زیرا می توانید در حین کار آن را در دست داشته باشید.
فراتر از کتاب ، اینترنت گنجینه ای بی پایان از راهنماها و آموزش ها است. در سایت هایی مانند Codecademy ، Code.org ، Bento ، Udacity ، Udemy ، Khan Academy ، W3Schools و بسیاری دیگر راهنمای زبان مورد نظر خود را جستجو کنید
مرحله 6. در برخی از کلاس ها شرکت کنید
هرکسی می تواند برنامه ریزی خود را در صورت تمایل به خود آموزش دهد ، اما گاهی اوقات داشتن معلم و محیط کلاس درس می تواند واقعاً مفید باشد. یکبار ملاقات با یک متخصص می تواند زمان لازم برای درک اصول و مفاهیم برنامه نویسی را تا حد زیادی کاهش دهد. کلاسها همچنین مکان مناسبی برای یادگیری ریاضیات و منطق پیشرفته است که برای برنامه های پیچیده تر مورد نیاز است.
هزینه کلاس ها هزینه دارد ، بنابراین مطمئن شوید که در کلاس هایی ثبت نام کرده اید که به شما کمک می کند آنچه را که می خواهید بدانید یاد بگیرید
مرحله 7. سوال بپرسید
اینترنت راهی فوق العاده برای ارتباط با توسعه دهندگان دیگر است. اگر متوجه شدید که در یکی از پروژه های خود دچار مشکل شده اید ، از سایت هایی مانند StackOverflow کمک بخواهید. مطمئن شوید که به شیوه ای هوشمند س askال می کنید و می توانید ثابت کنید که قبلاً چندین راه حل ممکن را امتحان کرده اید.
قسمت 3 از 6: ساخت نمونه اولیه خود
مرحله 1. شروع به نوشتن یک برنامه اساسی با قابلیت های اصلی خود کنید
این نمونه اولیه ای است که عملکردی را که قصد دستیابی به آن را دارید نشان می دهد. نمونه اولیه یک برنامه سریع است و باید تا زمانی که طرحی را پیدا کردید که کار می کند تکرار شود. به عنوان مثال ، اگر شما در حال ایجاد یک برنامه تقویم هستید ، نمونه اولیه شما یک تقویم اصلی (با تاریخ صحیح!) و راهی برای افزودن رویدادها به آن خواهد بود.
- همانطور که نمونه اولیه خود را ایجاد می کنید ، از رویکرد بالا به پایین استفاده کنید. در ابتدا تا آنجا که ممکن است جزئیات را کنار بگذارید. سپس ، به آرامی جزئیات ظریف و ظریف را اضافه کنید. این کار روند نمونه سازی را سرعت می بخشد و همچنین باعث می شود کد شما بیش از حد پیچیده و غیرقابل مدیریت نشود. اگر دنبال کردن کد شما خیلی سخت شود ، ممکن است مجبور شوید همه چیز را از ابتدا شروع کنید.
- نمونه اولیه شما اغلب در چرخه توسعه تغییر می کند زیرا راههای جدیدی برای مقابله با مشکلات ارائه می دهید یا بعداً ایده ای را می خواهید که می خواهید به آن توجه کنید.
- اگر در حال ساخت بازی هستید ، نمونه اولیه شما باید سرگرم کننده باشد! اگر نمونه اولیه سرگرم کننده نیست ، به احتمال زیاد بازی کامل نیز سرگرم کننده نخواهد بود.
- اگر مکانیک مورد نظر شما در نمونه اولیه کار نمی کند ، ممکن است زمان بازگشت به صفحه طراحی باشد.
مرحله 2. جمع آوری یک تیم
اگر برنامه خود را به تنهایی توسعه می دهید ، می توانید از یک نمونه اولیه برای کمک به ایجاد تیم استفاده کنید. یک تیم به شما کمک می کند سریعتر اشکالات را ردیابی کنید ، ویژگی ها را تکرار کنید و جنبه های بصری برنامه را طراحی کنید.
- یک تیم قطعاً برای پروژه های کوچک ضروری نیست ، اما زمان توسعه را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
- اداره تیم یک فرایند پیچیده و دشوار است و نیاز به مهارت های مدیریتی خوب همراه با ساختار خوب برای تیم دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد هدایت گروه به این راهنما مراجعه کنید.
مرحله 3. در صورت لزوم از ابتدا شروع کنید
هنگامی که با زبان خود آشنا شدید ، ممکن است بتوانید نمونه های اولیه را در عرض چند روز راه اندازی کنید. به دلیل ماهیت سریع آنها ، از اینکه ایده خود راضی نیستید نترسید که ایده خود را کنار گذاشته و از زاویه دیگری شروع کنید. ایجاد تغییرات اساسی در این مرحله بسیار راحت تر از دفعات بعد است که ویژگی ها شروع به کار می کنند.
مرحله 4. در مورد همه چیز نظر دهید
از نحو نظر در زبان برنامه نویسی خود برای یادداشت گذاشتن بر روی همه جز اصلی ترین خطوط کد استفاده کنید. اگر مجبور باشید پروژه را برای مدتی به تعویق بیندازید ، به یاد خواهید آورد که چه کار می کرده اید و به توسعه دهندگان دیگر کمک می کند کد شما را درک کنند. اگر به عنوان بخشی از یک تیم برنامه نویسی کار می کنید ، این امر بسیار ضروری است.
می توانید از نظرات برای غیرفعال کردن موقت قسمت هایی از کد خود در حین آزمایش استفاده کنید. به سادگی کدی را که می خواهید غیرفعال کنید در نحو نظر قرار دهید و کامپایل نمی شود. سپس می توانید نحو نظر را حذف کنید و کد بازیابی می شود
قسمت 4 از 6: آزمایش آلفا
مرحله 1. یک تیم آزمایش جمع آوری کنید
در مرحله آلفا ، تیم آزمایش می تواند و باید کوچک باشد. یک گروه کوچک به شما در دریافت بازخورد متمرکز کمک می کند و به شما این امکان را می دهد که به صورت تک به تک با آزمایشکنندگان ارتباط برقرار کنید. هر بار که نسخه اولیه را به روز می کنید ، نسخه های جدید به آزمایش کننده های آلفا ارسال می شود. سپس آزمایش کنندگان تمام ویژگی های موجود را امتحان می کنند و همچنین برنامه را شکست می دهند و نتایج خود را مستند می کنند.
- اگر در حال توسعه یک محصول تجاری هستید ، باید مطمئن شوید که همه آزمایش کنندگان شما یک توافقنامه عدم افشای اطلاعات (NDA) را امضا کرده اند. این باعث می شود که آنها نتوانند برنامه شما را به دیگران بگویند و از نشت اطلاعات و سایر کاربران جلوگیری کند.
- مدتی وقت بگذارید تا یک برنامه آزمایش محکم ارائه دهید. اطمینان حاصل کنید که آزمایش کنندگان شما راهی برای گزارش آسان اشکالات در برنامه و همچنین دسترسی آسان به نسخه های جدید آلفا دارند. GitHub و دیگر مخازن کد راهی عالی برای مدیریت آسان این جنبه هستند.
مرحله 2. نمونه اولیه خود را بارها و بارها آزمایش کنید
اشکالات بلای جان همه توسعه دهندگان است. اشتباهات در کد و استفاده غیرمنتظره می تواند انواع مشکلات را در یک محصول نهایی ایجاد کند. همانطور که به کار بر روی نمونه اولیه خود ادامه می دهید ، تا آنجا که ممکن است آن را آزمایش کنید. تمام تلاش خود را برای شکستن آن انجام دهید و سپس سعی کنید از شکستن آن در آینده جلوگیری کنید.
- اگر برنامه شما با تاریخ ها سروکار دارد ، تاریخ های فرد را وارد کنید. تاریخهای واقعاً قدیمی یا تاریخهای آینده بسیار دور ممکن است واکنشهای عجیب و غریبی با برنامه ایجاد کند.
- نوع متغیرهای اشتباه را وارد کنید به عنوان مثال ، اگر فرمی دارید که سن کاربر را می پرسد ، به جای آن یک کلمه وارد کنید و ببینید چه اتفاقی برای برنامه می افتد.
- اگر برنامه شما دارای رابط گرافیکی است ، روی همه چیز کلیک کنید. وقتی به صفحه قبلی برگردید یا دکمه ها را به ترتیب اشتباه کلیک کنید ، چه اتفاقی می افتد؟
مرحله 3. اشکالات را به ترتیب اولویت آدرس دهید
هنگام بازبینی برنامه به صورت آلفا ، زمان زیادی را صرف اصلاح ویژگی هایی می کنید که به درستی کار نمی کنند. هنگام سازماندهی گزارش اشکالات خود از آزمایشکنندگان آلفا ، آنها باید بر اساس دو معیار مرتب شوند: شدت و اولویت.
- شدت یک اشکال اندازه گیری میزان آسیب ناشی از اشکال است. اشکالاتی که برنامه را خراب می کنند ، داده های خراب ، برنامه را از اجرا باز می دارند به عنوان مسدود کننده ها شناخته می شوند. ویژگی هایی که کار نمی کنند یا نتایج نادرست را بر نمی گردانند برچسب Critical هستند ، در حالی که استفاده از آنها دشوار است یا ویژگی های بد ظاهر آنها را Major برچسب گذاری می کنند. همچنین اشکالات عادی ، جزئی و بی اهمیت وجود دارد که بر بخشهای کوچکتر یا ویژگیهای کم اهمیت تأثیر می گذارد.
- اولویت یک اشکال تعیین می کند که هنگام تلاش برای رفع اشکال با چه ترتیبی برخورد می کنید. رفع اشکالات در نرم افزار یک فرآیند زمان بر است و از زمان لازم برای افزودن ویژگی ها و جلا دادن جلوگیری می کند. بنابراین ، برای اطمینان از رعایت مهلت ها ، باید اولویت یک اشکال را در نظر بگیرید. همه اشکالات Blocker و Critical بیشترین اولویت را دارند ، که گاهی اوقات P1 نامیده می شوند. اشکالات P2 معمولاً اشکالات عمده ای هستند که قرار است برطرف شوند ، اما مانع از ارسال محصول نمی شوند. اشکالات P3 و P4 معمولاً برطرف نمی شوند و در دسته "خوب بودن" قرار می گیرند.
مرحله 4. ویژگی های بیشتری را اضافه کنید
در مرحله آلفا ، شما ویژگی های بیشتری را به برنامه خود اضافه می کنید تا آن را به برنامه مندرج در سند طراحی خود نزدیک کنید. مرحله آلفا جایی است که نمونه اولیه به برنامه اصلی برنامه کامل تبدیل می شود. در پایان مرحله آلفا ، برنامه شما باید تمام ویژگی های آن را اجرا کند.
از سند اصلی طراحی خود زیاد دور نشوید. یک مشکل رایج در توسعه نرم افزار "خزش ویژگی ها" است ، جایی که ایده های جدید همچنان اضافه می شوند ، باعث می شود تمرکز اصلی از بین برود و زمان توسعه بین ویژگی های مختلف زیاد شود. شما می خواهید برنامه شما در کار خود بهترین باشد ، نه یک جک در همه معاملات
مرحله 5. هر ویژگی را هنگام افزودن آزمایش کنید
همانطور که در مرحله آلفا ویژگی هایی را به برنامه خود اضافه می کنید ، نسخه جدید را برای آزمایش کنندگان خود ارسال کنید. منظم بودن ساختارهای جدید کاملاً بستگی به اندازه تیم شما و میزان پیشرفت شما در ویژگی ها دارد.
مرحله 6. وقتی آلفا به پایان رسید ویژگی های خود را قفل کنید
هنگامی که همه ویژگی ها و قابلیت های برنامه خود را پیاده سازی کردید ، می توانید از مرحله آلفا خارج شوید. در این مرحله ، هیچ ویژگی دیگری نباید اضافه شود ، و ویژگی های شامل شده اساساً باید کار کنند. اکنون می توانید به سراغ آزمایش وسیع تر بروید و به عنوان مرحله بتا شناخته شوید.
قسمت 5 از 6: آزمایش بتا
مرحله 1. اندازه گروه آزمایش خود را افزایش دهید
در مرحله بتا ، برنامه در اختیار گروه آزمایشگران بسیار بزرگتری قرار می گیرد. برخی از توسعه دهندگان مرحله بتا را عمومی می کنند ، که به آن بتا باز گفته می شود. این به هر کسی امکان می دهد ثبت نام کرده و در آزمایش محصول شرکت کند.
بسته به نیازهای محصول شما ، ممکن است بخواهید یک بتا باز انجام دهید یا نخواهید
مرحله 2. اتصال را آزمایش کنید
وقتی برنامه ها بیشتر و بیشتر به هم متصل می شوند ، احتمال زیادی وجود دارد که برنامه شما به اتصالات به سایر محصولات یا اتصال به سرورها متکی باشد. آزمایش بتا به شما امکان می دهد اطمینان حاصل کنید که این اتصالات تحت بار بیشتری کار می کنند ، و این اطمینان حاصل می کند که برنامه شما هنگام انتشار برای عموم قابل استفاده است.
مرحله 3. نرم افزار خود را جلا دهید
در مرحله بتا ، هیچ ویژگی دیگری به آن اضافه نمی شود ، بنابراین می توان تمرکز خود را بر بهبود زیبایی و قابلیت استفاده برنامه معطوف کرد. در این مرحله ، طراحی رابط کاربری در اولویت قرار می گیرد و اطمینان حاصل می شود که کاربران در حرکت در برنامه و استفاده از ویژگی ها مشکلی نخواهند داشت.
- طراحی و عملکرد UI می تواند بسیار دشوار و پیچیده باشد. افراد از طراحی UI حرفه ای کامل می گیرند. فقط اطمینان حاصل کنید که پروژه شخصی شما به راحتی قابل استفاده بوده و بر روی چشم آسان باشد. ممکن است یک UI حرفه ای بدون بودجه و تیم امکان پذیر نباشد.
- اگر بودجه دارید ، تعداد زیادی طراح گرافیک مستقل وجود دارد که می توانند به صورت قراردادی برای شما UI طراحی کنند. اگر پروژه ای محکم دارید که امیدوارید بزرگترین کار بعدی شود ، یک طراح رابط کاربری خوب پیدا کنید و آنها را عضوی از تیم خود کنید.
مرحله 4. شکار اشکالات را ادامه دهید
در طول مرحله بتا ، شما هنوز باید فهرست اشکالات و اولویت بندی گزارش های اشکال را از پایگاه کاربر خود قرار دهید. از آنجا که آزمایش کنندگان بیشتری به محصول دسترسی خواهند داشت ، احتمال دارد اشکالات جدیدی کشف شود. اشکالات را بر اساس اولویت آنها از بین ببرید و مهلت های نهایی خود را در نظر داشته باشید.
قسمت 6 از 6: انتشار برنامه
مرحله 1. برنامه خود را بازاریابی کنید
اگر می خواهید کاربران را به دست آورید ، باید مطمئن شوید که آنها از وجود برنامه شما مطلع هستند. درست مانند هر محصول ، برای آگاهی مردم باید کمی تبلیغات انجام دهید. میزان و عمق کمپین بازاریابی شما توسط عملکرد برنامه شما و همچنین بودجه موجود تعیین می شود. برخی از راه های آسان برای افزایش آگاهی از برنامه شما عبارتند از:
- ارسال پیام در مورد برنامه خود در تابلوهای پیام مربوطه. اطمینان حاصل کنید که قوانین ارسال هر انجمن را انتخاب می کنید تا پست های شما به عنوان هرزنامه علامت گذاری نشوند.
- ارسال بیانیه مطبوعاتی به سایت های فناوری برخی از وبلاگ ها و سایت های فناوری متناسب با نوع برنامه شما را پیدا کنید. یک بیانیه مطبوعاتی به ویراستاران ارسال کنید که جزئیات برنامه شما و کارکرد آن را نشان می دهد. شامل چند اسکرین شات.
- چند ویدئوی YouTube تهیه کنید. اگر برنامه شما برای تکمیل یک کار خاص طراحی شده است ، برخی از ویدیوهای YouTube را که برنامه شما را در حال اجرا نشان می دهد ، تهیه کنید. آنها را به عنوان ویدئوهای "نحوه انجام" بسازید.
- صفحات رسانه های اجتماعی ایجاد کنید. می توانید صفحات فیس بوک و Google+ رایگان برای برنامه خود ایجاد کنید و می توانید از Twitter برای اخبار مربوط به شرکت و برنامه استفاده کنید.
مرحله 2. برنامه خود را در وب سایت خود میزبانی کنید
برای برنامه های کوچک ، به احتمال زیاد می توانید فایل را در وب سایت خود میزبانی کنید. اگر قصد دارید نرم افزار خود را شارژ کنید ، ممکن است بخواهید یک سیستم پرداخت را وارد کنید. اگر برنامه شما بسیار محبوب شد ، ممکن است لازم باشد فایل را روی سروری میزبانی کنید که بتواند بارگیری های بیشتری را مدیریت کند.
مرحله 3. یک سرویس پشتیبانی تنظیم کنید
هنگامی که برنامه شما در طبیعت منتشر می شود ، همیشه کاربرانی خواهید داشت که دارای مشکلات فنی هستند یا نمی دانند که برنامه چگونه کار می کند. وب سایت شما باید مستندات کاملی در اختیار داشته باشد و همچنین نوعی خدمات پشتیبانی نیز در اختیار داشته باشد. این می تواند شامل یک انجمن پشتیبانی فنی ، یک ایمیل پشتیبانی ، کمک زنده یا هر ترکیبی از آنها باشد. آنچه می توانید ارائه دهید بستگی به بودجه موجود شما دارد.
مرحله 4. محصول خود را به روز نگه دارید
تقریباً همه برنامه های این روزها مدت ها پس از انتشار اولیه وصله و به روز می شوند. این وصله ها ممکن است اشکالات مهم یا غیر بحرانی را برطرف کنند ، پروتکل های امنیتی را به روز کنند ، ثبات را بهبود بخشند ، یا حتی عملکرد را اضافه کرده یا زیبایی را دوباره انجام دهند. به روز نگه داشتن برنامه به حفظ رقابت کمک می کند.
نمونه برنامه ها
نمونه برنامه C ++
پشتیبانی از wikiHow و همه نمونه ها را باز کنید.
نمونه برنامه های متلب
پشتیبانی از wikiHow و همه نمونه ها را باز کنید.
