یادگیری موتورسواری می تواند سرگرم کننده باشد. بهترین راه برای یادگیری نحوه صحیح سواری به شیوه ای ایمن و کنترل شده است. همیشه ابتدا ایمنی را تمرین کنید و مطمئن شوید که تجهیزات ایمنی مناسب برای نوع سواری خود را دارید. مبتدیان می توانند در دوره های ایمنی موتور سیکلت ثبت نام کنند که به شما ابزار می دهد تا یک سوارکار مناسب باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: دستیابی به چرخ دنده مناسب
مرحله 1. یک کلاه ایمنی تهیه کنید
کلاه ایمنی موتور سیکلت شما تنها مهمترین وسیله برای موتور سواری است. در صورت پایین آمدن موتورسیکلت از سر شما در برابر آسیب محافظت می کند. برای اینکه بتواند وظیفه خود را انجام دهد ، کلاه ایمنی باید به خوبی جا بیفتد ، در حالی که میدان دید شما حفظ می شود. بهترین کلاه ایمنی برای شما یک چیز شخصی است.
- برای به دست آوردن حفاظت مورد نظر ، از کلاه ایمنی مخصوص موتورسواران استفاده کنید که استانداردهای ایمنی را رعایت کند. برای محافظت از سر ، نیازی به گرانترین کلاه ایمنی نیست. یک کلاه ایمنی موتورسیکلت که از استاندارد DOT (وزارت حمل و نقل ایالات متحده) یا ECE (کمیسیون اقتصادی برای اروپا) برخوردار است ، برای محافظت از سر در هنگام تصادف طراحی شده است. این دو استاندارد به طور دقیق برای استانداردهای ایمنی مورد نیاز برای سوار شدن در جاده های عمومی آزمایش شده اند. ویژگی های ایمنی اضافی به حفاظت و راحتی شما می افزاید. برخی از سوارکاران کلاه ایمنی مارک Snell را ترجیح می دهند زیرا از الزامات ایمنی بالاتری برخوردار هستند (که توسط بنیاد غیر انتفاعی Snell Memorial تعیین شده است) ، از جمله اجرای با سرعت بالاتر و سطوح سخت تر.
- برای پیدا کردن اندازه مناسب ، در فروشگاه مخصوص تجهیزات موتور سیکلت یک لوازم حرفه ای تهیه کنید. از طرف دیگر ، می توانید خود را با استفاده از یک نوار اندازه گیری نرم اندازه گیری کنید و دور سر خود را در حدود 0.5 اینچ (13 میلی متر) بالای ابروها اندازه گیری کنید. اندازه گیری سر خود را با میز اندازه گیری مارکی که می خواهید خریداری کنید مقایسه کنید. توجه داشته باشید که هر مارک از نظر اندازه متفاوت است ، بنابراین جدول اندازه گیری هر مارک مورد نظر را بررسی کنید.
- برای یافتن تناسب مناسب ، کلاه ایمنی را امتحان کنید. تناسب مناسب ، بند چشم را دقیقاً بالای ابروهای شما قرار می دهد و انگشت شما را بسیار محکم بین سر و کلاه ایمنی قرار می دهد. کلاه ایمنی شما باید به گونه ای باشد که از سر شما به درستی محافظت کند. کلاه های مختلف متناسب با اشکال مختلف سر است. اگر اندازه کلاه ایمنی شما مناسب است اما در تناسب اندام شما ناراحت کننده است ، یک کلاه متفاوت را در نظر بگیرید. برای حفاظت کامل ، به کلاه ایمنی تمام صورت یا مدولار نگاه کنید.
مرحله 2. یک ژاکت تهیه کنید
یک ژاکت موتورسیکلت از بدن شما ، از جمله اندام های داخلی شما ، در هنگام تصادف محافظت می کند. کاپشن های موتورسیکلت از چرم یا مواد ساخته شده مانند کولار ساخته می شوند. به دنبال کت باشید که زره بدن را جذب ضربه کند. اگر کاپشن دارای نشان CE (دارای گواهینامه اروپایی) باشد ، دارای استانداردهای صدور گواهینامه برای فروش در اروپا است.
- بهترین تناسب یک ژاکت موتور سیکلت این است که با حرکت آزاد در بازوها ، تنه را محکم کنید. شرایط محیطی را که در آن از این ژاکت برای سواری استفاده می کنید در نظر بگیرید ، بنابراین وزن و ویژگی های مورد نیاز شما را برآورده می کند. به عنوان مثال ، کاپشن های گرمتر دارای زیپ و دریچه های بیشتری هستند تا جریان هوا در اطراف بدن تنظیم شود.
- اگر ژاکت چرمی را انتخاب می کنید ، مطمئن شوید که مخصوص موتورسیکلت است. کاپشن های چرمی معمولی برای محافظت از شما ساخته نشده اند.
- علاوه بر محافظت ، کاپشن ها در برابر شرایط محیطی مانند آفتاب ، باد ، بارش و دمای سرد نیز محافظت می کنند. راحت ماندن شما را هوشیار نگه می دارد و لذت بردن از آن را بیشتر می کند.
مرحله 3. چکمه های موتور سیکلت ، دستکش و سایر وسایل را تهیه کنید
هر دو قطعه از تجهیزات ایمنی و راحتی بیشتری را هنگام سوار شدن به همراه دارند. چکمه ها از پا و مچ پا محافظت می کنند. دستکش از دستان شما محافظت می کند. شلوار از باسن و پاهای شما محافظت می کند.
- هنگام سوار شدن ، پاهای شما می توانند سوء استفاده زیادی کنند ، بنابراین از آنها محافظت کنید. چکمه های مناسب موتورسیکلت مچ پای شما را می پوشاند و دارای کفی بدون لغزش با پنجه فلزی یکپارچه است. از تست انگشت پا و پاشنه پا استفاده کنید و ببینید نحوه انتخاب بوت در هنگام تصادف چگونه عمل می کند. هرچه راحت تر بچرخد ، محافظت بیشتری از بوت در هنگام تصادف برای شما فراهم می کند.
- هدف دستکش ها کاهش آسیب ناشی از برخورد حشرات و بقایای پرنده و گرم نگه داشتن انگشتان شما است. مواردی را که حداکثر مهارت را دارند ، تهیه کنید. به دنبال مواردی باشید که دارای بند نگهدارنده در اطراف مچ دست هستند. این بند به گونه ای طراحی شده است که در هنگام تصادف دستکش را روی دستان خود نگه دارد. دستکش کولار انگشتان شما را در حالی که قوی و جاذب هستند ، متحرک نگه می دارد.
- شلوارها اغلب نادیده گرفته می شوند. شلوار جین بیشتر برای استایل طراحی شده تا عملکرد. بنابراین ، آنها اغلب در تصادفات خرد می شوند. انتخاب بهتری شلوارهایی است که از مواد مشابه ژاکت شما ساخته شده است. آنها طوری طراحی شده اند که نیروهای مخرب تصادف را بر عهده بگیرند.
قسمت 2 از 3: یادگیری سوارکاری
مرحله 1. یک دوره ایمنی موتور سیکلت را بگذرانید
یک دوره آموزشی بهترین آموزش را برای یادگیری تکنیک و ایمنی سواری مناسب به شما می دهد. به عنوان نقطه شروع برای همه سواران جدید بسیار توصیه می شود. این فقط برای مجوز شما در برخی ایالت ها الزامی است ، بنابراین این که آیا برای شما الزامی است بستگی به محل اقامت شما دارد.
- دوچرخه سواران جدید با تجربه کم یا بدون تجربه می توانند یک دوره اولیه سوارکاری را بگذرانند. بخش وسایل نقلیه موتوری و حمل و نقل دولت محلی خود را بررسی کنید تا ببینید آیا دوره هایی در منطقه شما وجود دارد یا خیر. دوره های اولیه سوارکاری که توسط دولت محلی شما ارائه می شود ممکن است همیشه در منطقه شما در دسترس نباشد. با این حال ، معمولا دوره های غیر دولتی وجود دارد.
- یک دوره آموزشی ممکن است موتورسیکلتی را در اختیار شما قرار دهد که در صورت نداشتن از آن استفاده کنید. این دوره همچنین اصول اولیه عملکرد و ایمنی را به شما آموزش می دهد.
- بسیاری از دوره ها هم از کلاس درس و هم از قسمت سوارکاری تشکیل شده و با گرفتن آزمون برای دریافت مجوز به پایان می رسد.
مرحله 2. کنترل ها را بیاموزید
قبل از سوار شدن با کنترل های اولیه آشنا شوید. هنگامی که در حال سوار شدن هستید ، باید سریع فکر کنید ، اگر با عملیات آشنا نیستید ، می تواند خطرناک باشد.
- اهرم کلاچ دستی به طور معمول در فرمان چپ قرار دارد و برای قطع قدرت از چرخ عقب هنگام تعویض دنده استفاده می شود.
- تعویض دنده معمولاً در پای چپ شما قرار دارد و برای چرخاندن یک دنده به بالا یا پایین هنگام کشیدن اهرم کلاچ استفاده می شود.
- دریچه گاز در فرمان راست است و برای شتاب گیری استفاده می شود. ترمز دستی که ترمزها را روی چرخ جلو فشار می دهد ، اهرم فرمان راست است.
- اهرم سمت راست دوچرخه در نزدیکی پای شما باعث ترمز عقب می شود.
- به عنوان یک قاعده ، سمت چپ موتورسیکلت شما دنده ها را کنترل می کند ، در حالی که سمت راست شتاب و ترمز را کنترل می کند.
مرحله 3. سوار دوچرخه شوید
برای سوار شدن مناسب به دوچرخه ، از سمت چپ به موتورسیکلت روبرو شوید. فرمان چپ را بگیرید و پای راست خود را روی صندلی بچرخانید. پاهای خود را محکم روی زمین بکشید.
- بهترین راه برای آشنایی با نحوه عملکرد دوچرخه این است که روی آن بنشینید و قبل از راه اندازی عملکردهای کنترل را بررسی کنید.
- با نحوه قرار گرفتن در موتور سیکلت احساس کنید. دستگیره ، اهرم کلاچ و اهرم ترمز را بگیرید. مطمئن شوید که می توانید به راحتی به این کنترل ها برسید. هنگام گرفتن دستگیره ، بازوهای شما باید کمی در آرنج خم شوند. سوئیچ ها باید در دسترس انگشتان شما باشند.
- مطمئن شوید که به راحتی می توانید پاهای خود را روی زمین بکارید. وزن دوچرخه را در زیر خود احساس کنید. علاوه بر این ، شما باید بتوانید تعویض دنده عقب را بدون بلند کردن یا کشیدن پا از میخ انجام دهید.
مرحله 4. احساس چسباندن به کلاچ را تمرین کنید
کلاچ برای تعویض دنده استفاده می شود. وقتی کلاچ را به داخل می کشید ، موتور را از گیربکس آزاد می کنید. این عمل دوچرخه شما را در حالت خنثی قرار می دهد و به شما امکان می دهد دنده ها را تغییر دهید.
- هنگام استفاده از کلاچ خود را به عنوان یک سوئیچ کم نور تصور کنید. برخلاف سوئیچ "On-Off" ، شما می خواهید کلاچ را بتدریج و یکنواخت بکشید و رها کنید تا از ایستادن دوچرخه جلوگیری شود.
- هنگام شروع ، اهرم کلاچ را بکشید و دوچرخه را با فشار دادن روی دنده با پای چپ به دنده 1 قرار دهید. ممکن است مجبور شوید چندین بار به سمت پایین فشار دهید. وقتی دیگر مقاومت یا نشانه ای از حرکت دنده ها را احساس نکنید ، در رتبه اول قرار خواهید گرفت.
- اکثر موتورسیکلت ها با الگوی تغییر "1 پایین ، 5 بالا" کار می کنند. این الگو معمولاً دنده 1 ، خنثی ، دنده 2 ، دنده 3 و غیره است. هنگام تعویض دنده می بینید که عدد مناسب روی گیج شما روشن می شود.
- هنگام رانندگی ، ابتدا باید دنده را بچرخانید و ابتدا کلاچ خود را با دست چپ فشار داده و چرخ عقب را خاموش کنید. وقتی کلاچ را می کشید ، دریچه گاز را کاهش دهید. کاهش دریچه گاز هنگام حرکت مجدد چرخ عقب ، از تکان خوردن دوچرخه جلوگیری می کند. با تعویض دنده با پای چپ ادامه دهید. دریچه گاز را با دست راست خود پر کنید تا گیربکس صاف بماند. در نهایت ، کلاچ را رها کرده و لاستیک عقب را درگیر کنید.
مرحله 5. موتور خود را روشن کنید
اهرم کلاچ را به داخل بکشید و سوئیچ kill خود را پیدا کنید. این معمولاً یک سوئیچ قرمز رنگ است که در فرمان راست قرار دارد. آن را به حالت "روشن" بچرخانید. اکثر دوچرخه های مدرن نیازی به شما ندارند که موتور خود را روشن کنید ، اما اگر دوچرخه قدیمی تری دارید ممکن است مجبور شوید. اهرم شروع ضربه ، در صورت داشتن ، می توانید آن را در پشت میله پا در سمت راست دوچرخه خود بیابید.
- کلید خود را به موقعیت "احتراق" بچرخانید و مطمئن شوید که چراغ ها و اندازه گیرها روشن هستند و کار می کنند.
- دوچرخه خود را در حالت خنثی قرار دهید. ساده ترین راه برای انجام این کار این است که به دنده 1 پایین بروید و یک بار به بالا بپیچید. به دنبال "N" در گیج خود باشید تا روشن شود.
- با انگشت شست راست ، دکمه "شروع" را فشار دهید. این معمولاً در زیر سوئیچ kill قرار دارد. دکمه های استارت اغلب توسط یک پیکان دایره ای شکل با یک پیچ روشن کننده در وسط مشخص می شوند.
- هنگامی که موتور روشن شد ، اجازه دهید دوچرخه شما حدود 45 ثانیه گرم شود تا موتور به درستی کار کند.
- هنگامی که پاهای شما روی زمین صاف است ، اهرم کلاچ را به عقب بکشید. سپس روی پاشنه های خود بچرخید و این کار را تکرار کنید تا احساس خوبی برای کلاچ داشته باشید.
مرحله 6. دوچرخه را با "قدرت پیاده روی" امتحان کنید
پاها را از جلو و روی زمین شروع کنید. به آرامی کلاچ را رها کنید تا دوچرخه شروع به کشیدن خود به جلو کند.
- فقط با استفاده از کلاچ ، دوچرخه را به جلو حرکت دهید و آن را با پای خود ثابت نگه دارید.
- این کار را آنقدر تکرار کنید تا بتوانید دوچرخه را به حالت عمودی نگه دارید وقتی پای خود را از زمین جدا می کنید. شما می خواهید در دوچرخه خود حس تعادل خوبی داشته باشید.
قسمت 3 از 3: موتورسواری خود را سوار شوید
مرحله 1. رانندگی با موتورسیکلت خود را آغاز کنید
هنگامی که موتور روشن و گرم شد ، می توانید شروع به سوار شدن کنید. این امر با تعویض دنده 1 و رها کردن اهرم کلاچ در حالی که همزمان گاز را عقب می کشید انجام می شود.
- مطمئن شوید که ضربه محکم و ناگهانی شما بیرون نیامده است.
- اهرم کلاچ را به آرامی بیرون دهید تا دوچرخه شروع به چرخش به جلو کند.
- ممکن است مجبور شوید دریچه گاز را کمی عقب بکشید تا مانع از گیر افتادن دوچرخه در هنگام رها کردن کلاچ شوید.
- هنگامی که در حال حرکت هستید ، کمی شتاب بگیرید و پاهایتان را روی گیره ها بکشید.
- سعی کنید از خط مستقیم استفاده کنید. همانطور که اجازه می دهید کلاچ بیرون بیاید و گاز را به آرامی به عقب بچرخانید تا کمی سرعت را افزایش دهد ، در خط مستقیم به حرکت ادامه دهید. هنگامی که آماده توقف هستید ، اهرم کلاچ را بکشید و به آرامی ترمزهای جلو و عقب را همزمان فشار دهید. از پای چپ خود برای ثابت نگه داشتن دوچرخه در یک توقف استفاده کنید. وقتی متوقف شدید ، پای راست خود را روی زمین بگذارید.
مرحله 2. تغییر دنده را تمرین کنید
هنگامی که توانستید سوار شدن در یک خط مستقیم را شروع کنید ، احساس تغییر کنید. احساس "منطقه اصطکاک" را داشته باشید. منطقه اصطکاک ناحیه ای از مقاومت است که با گیرکردن کلاچ ایجاد می شود. این ناحیه امکان انتقال نیرو از موتور به چرخ عقب را فراهم می کند. گیربکس های موتورسیکلت پی در پی هستند ، به این معنی که شما باید یک دنده را به ترتیب متوالی ، چه با بالا یا پایین تعویض کنید. کمی تمرین نیاز است تا بتوانید هنگام تغییر زمان احساس کنید و بشنوید. هنگامی که زمان تعویض موتور فرا می رسد ، موتور با دورهای بالاتر شروع به چرخش می کند.
- با دوچرخه سواری خود ، تمام راه را به دنده 1 تغییر دهید. وقتی پدال شیفت دیگر روی پایین کلیک نمی کند ، می دانید که در دنده 1 هستید. هنگام ورود به قسمت اول باید کمی صدای کلیک را بشنوید.
- خیلی آهسته کلاچ خود را بیرون بگذارید تا دوچرخه شروع به حرکت کند. وقتی می خواهید سریعتر شروع به حرکت کنید ، هنگام بیرون آوردن کلاچ ، گاز را کمی عقب بکشید.
- برای رسیدن به دنده 2 ، کلاچ را به عقب بکشید ، گاز را خاموش کنید و برای حرکت در حالت خنثی ، دنده را محکم بکشید. بررسی کنید تا مطمئن شوید چراغ خنثی شما روشن نیست. کلاچ را بگذارید بیرون و دوباره گاز را درگیر کنید. این روند را برای جابجایی در دنده های بالاتر تکرار کنید.
- بعد از دنده 2 ، مجبور نیستید انگشت پای چپ خود را به شدت محکم بالا بکشید زیرا از حالت خنثی عبور نمی کنید.
- برای دنده پایین ، دریچه گاز را رها کرده و اهرم ترمز را کمی فشار دهید. کلاچ خود را به داخل بکشید و دنده را به سمت پایین فشار دهید. سپس کلاچ خود را رها کنید.
- هنگامی که به حالت تعویض دنده پایین آمدید ، می توانید در حالت دنده دوم متوقف شوید. سپس ، یک بار در یک توقف ، دوباره به سمت پایین بروید.
مرحله 3. چرخش را تمرین کنید
تقریباً مانند دوچرخه ، موتورسیکلت را هنگامی که با سرعت 10 مایل بر ساعت یا بیشتر حرکت می کنید ، با خنثی سازی می چرخانید. دسته دوچرخه ای را که می خواهید بچرخانید ، دستگیره را به سمت پایین فشار دهید. به بالا نگاه کنید و به نوبت خود برسید.
- وقتی وارد نوبت خود می شوید ، به یاد داشته باشید که سرعت خود را کم کنید. هنگام چرخش ترمز نگیرید اگر مجبورید قبل از شروع به نوبت ، دریچه گاز را رها کرده و بشکنید.
- سر خود را بالا نگه دارید و پیچ را ببینید. فرمان را به سمتی که می خواهید بروید فشار دهید. به آرامی روی دریچه گاز بچرخانید تا در دور پیچ بپیچید تا شتاب خود را حفظ کنید.
- با کاهش سرعت ، سر خود را بچرخانید تا به انتهای دور نگاه کنید. دوچرخه شما چشم شما را دنبال می کند. نقطه ای را در انتهای نوبت خود بیابید تا آن را هدف گرفته و چشم خود را بر آن متمرکز کنید. هرگز به زمین یا پایین نوبت خود نگاه نکنید. اگرچه ممکن است احساس عجیبی داشته باشید و بخواهید نوبت خود را تماشا کنید ، اما این خطرناک است و می تواند باعث شود که نوبت خود را به درستی انجام ندهید.
- طرفی را که می خواهید بچرخانید فشار دهید. اگر در حال گردش به چپ هستید ، در سمت راست فرمان از خود دور شوید. این باعث می شود که دوچرخه به چپ متمایل شود. با آن تکیه دهید و به آرامی روی دریچه گاز بچرخید تا کمی سرعت خود را افزایش دهید. هنگامی که از پیچ خارج می شوید ، گاز را ثابت نگه دارید یا کمی بیشتر گاز اضافه کنید تا به عقب خم شوید. اجازه دهید دوچرخه خودش درست شود ، فرمان را تکان ندهید.
مرحله 4. سرعت و توقف را تمرین کنید
سرانجام ، اکنون که شروع به حرکت ، تعویض و چرخاندن دوچرخه خود را تمرین کرده اید ، باید بدانید که چگونه سرعت خود را کم کرده و متوقف شوید. به یاد داشته باشید که اهرم روی فرمان راست ، ترمز جلو شما را کار می کند ، در حالی که ترمز پای راست شما ترمز چرخ عقب را کار می کند. به عنوان یک قاعده کلی ، شما می خواهید ترمز را با ترمز جلو شروع کرده و ترمز عقب خود را به کار بگیرید تا به شما کمک کند و متوقف شود.
- هنگام توقف کامل ، بهتر است ترمز جلو را شروع کرده و پس از کاهش سرعت ، ترمز عقب را فشار دهید.
- با کاهش سرعت ، مطمئن شوید که دنده را به سمت پایین تغییر می دهید. همیشه لازم نیست که تا دنده 1 تمام راه بروید. می توانید دنده 2 را پایین بیاورید و قبل از تغییر به درجه 1 متوقف شوید.
- هنگام ترمزگیری و پایین آمدن دنده کلاچ را بکشید.
- با کاهش سرعت و شروع به ترمز ، به ترمز جلو و عقب خود فشار وارد کنید. مطمئن شوید که دریچه گاز را عقب نمی کشید. این امر با این واقعیت که دسته ترمز جلو طوری قرار گرفته است که شما باید دست خود را به جلو بچرخانید تا به آن برسید آسان شده است.
- به تدریج فشار را روی ترمزهای خود افزایش دهید ، ترمزها را کاملاً درگیر نکنید ، این می تواند باعث توقف ناگهانی و تکان خوردن دوچرخه شما شود.
- پس از توقف ، ترمز جلو را فعال نگه دارید و پاهای خود را محکم روی زمین بکشید. با پای چپ و سپس پای راست شروع کنید.
نکات
- دوستی پیدا کنید که سوارکاری بلد باشد. او قادر خواهد بود به شما راهنمایی کند که چه کاری باید انجام دهید.
- همیشه تمام تجهیزات ایمنی خود را بپوشید. کلاه ایمنی ، دستکش ، محافظ چشم ، کفش های مچ پا. به یاد داشته باشید: "تمام تجهیزات ، همیشه".
- با موتورسیکلت خود آشنا شوید مطمئن شوید که می دانید همه کنترل ها کجا هستند و می توانید به راحتی و بدون نگاه کردن به پایین به هر کدام برسید. این بسیار مهم است. هربار که دنده ها را عوض می کنید نمی توانید چشم خود را از جاده بردارید.
- یک دوره ایمنی موتورسیکلت در منطقه خود پیدا کنید. آنها در برخی ایالت های ایالات متحده و شاید در سایر کشورها به صورت رایگان و در برخی دیگر به صورت رایگان ارائه می شوند. شما راه مناسب و ایمن برای لذت بردن از موتورسواری را خواهید آموخت و می توانید پس از اتمام دوره از تخفیف بیمه برخوردار شوید.
- یک فضای باز و وسیع برای تمرین پیدا کنید. پارکینگ های مدرسه هنگامی که همه رفته اند خوب کار می کنند.
- هنگامی که به تازگی کار خود را شروع کرده اید ، در مناطق عجولانه با ترافیک تمرین نکنید. برای تمرین توقف ها مخروط ها را در جاده ها قرار دهید و سپس با توقف در آنها تمرین کنید.
- وقتی ترافیک وجود دارد آهسته رانندگی کنید.
هشدارها
- هرگز از موتور سیکلت تحت تأثیر مواد استفاده نکنید.
- هرگز از موتور سیکلت بدون تجهیزات ایمنی مناسب استفاده نکنید.
- اکثر دوچرخه سواران دیر یا زود با تصادف مواجه می شوند. رانندگی با موتورسیکلت خطرناک است و می تواند صدمات جدی ایجاد کند. همیشه از تکنیک مناسب استفاده کنید.
